Στροφή αριστερά και εξουσία.-καθημερινή

Στροφή αριστερά και εξουσία

Του Αλεξη Παπαχελα

Θα περάσει σίγουρα καιρός για να καταλάβουμε αν όντως υπάρχει μια στροφή της κοινωνίας μας προς τα «αριστερά» ή όχι. Το αν ο κ. Τσίπρας είναι πραγματικό φαινόμενο ή ένα επικοινωνιακό επεισόδιο θα φανεί μέσα στον χρόνο. Το αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει γιατί έχει «πιάσει φλέβα» στην κοινή γνώμη ή γιατί απλώς το ΠΑΣΟΚ δεν τη «γεμίζει» ως αντιπολίτευση επίσης θα φανεί μέσα στον χρόνο. Το βέβαιο είναι πως η χώρα χρειάζεται εκείνους που διαμαρτύρονται, αλλά χρειάζεται και αυτούς που θα κυβερνούν.

Αυτές τις ημέρες ζούμε μία εκπληκτική καραμπόλα, η οποία μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την πολιτική μας ζωή. Το ΚΚΕ νιώθει την ανάσα του ΣΥΡΙΖΑ και θα πηγαίνει σε όλο και πιο ακραίες μορφές διαμαρτυρίας, προκειμένου να κερδίσει το παιχνίδι των εντυπώσεων. Το ΠΑΣΟΚ με τη σειρά του νιώθει επίσης την ανάσα του κ. Τσίπρα και προσπαθεί να σταματήσει τις διαρροές σκληραίνοντας τη ρητορεία του και υιοθετώντας πιο αριστερές θέσεις.

Εν τω μεταξύ, όμως, μένει πολιτικά «ορφανό» το ζωτικό κεντρώο κομμάτι της κοινωνίας. Είναι το κομμάτι που καταλαβαίνει πως τα πανεπιστήμιά μας δεν μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν υπό την ομηρία των πλέον αντιπνευματικών στοιχείων και μιας δράκας συνδικαλιστών. Είναι το κομμάτι που βλέπει την ανάγκη ορισμένων μεγάλων μεταρρυθμίσεων. Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε άνετα να έχει δικό του αυτό το κομμάτι της κοινωνίας αν ήταν απλώς ο... εαυτός του. Ακόμη και αυτήν τη στιγμή θα μπορούσε να κερδίσει πόντους, προτείνοντας πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία ή το ασφαλιστικό. Προτιμά να επιτίθεται με όλο και πιο ηχηρό τρόπο στην κυβέρνηση. Και άλλοι κατά το παρελθόν ανέβηκαν στο βήμα της Βουλής και φώναζαν «κλέφτες, κλέφτες» χωρίς, όμως, σε βάθος χρόνου, να καταφέρουν κάτι.

Ο «μεσαίος χώρος» βλέπει, λοιπόν, τον κ. Καραμανλή να προχωρά 3-4 μεταρρυθμίσεις, έστω και με νεοελληνικούς ρυθμούς τύπου «τσάτρα πάτρα» και με υπουργούς που όλοι ελπίζαμε ότι συνιστούσαν σοβαρό «πάγκο», αλλά –με ελάχιστες εξαιρέσεις– αργούν! Με απελπισία αντιλαμβάνεται ότι η Κεντροδεξιά δεν πολυπιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και η ίδια, είτε γιατί φοβάται μη θυμίσει Μητσοτάκη ή Θάτσερ είτε γιατί δεν έκατσε ποτέ να σκεφθεί σοβαρά γιατί την ενδιέφερε να επανέλθει στην εξουσία. Αν η Κεντροδεξιά δεν έχει τίποτα να προτείνει ως όραμα και η Κεντροαριστερά ξέχασε πώς κέρδισε τη μεσαία τάξη, λογικό είναι να ψάχνουν οι ψηφοφόροι κάτι καινούργιο. Και εκεί βρίσκουν αυτούς που διαμαρτύρονται και ψάχνουν εναγωνίως εκείνους που θα μπορούσαν να κυβερνήσουν...

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc