Τι γράφει ο ξένος τύπος. από καθημερινή
ARAB NEWS
Ολα καλά, λοιπόν
Για μερικές μέρες το Ισραήλ έμοιαζε με την Πλατεία Ομονοίας στο Παρίσι, το 1793. Το κοινό περίμενε κοντά στην γκιλοτίνα να φέρουν τους μαρκήσιους και να δει στη συνέχεια το κεφάλι τους να σκύβει κάτω από τη λαιμητόμο και τον δήμιο να δίδει τη γνωστή εντολή. Κάτι σαν διασκέδαση της εποχής, δηλαδή. Στο Ισραήλ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στο πόρισμα της επιτροπής Βίνογκραντ. Ο δικαστής στήθηκε μπροστά στις κάμερες και διάβασε το κείμενο. Αλλά αίμα δεν είδε κανείς να χύνεται. Το κεφάλι των υπευθύνων παρέμεινε στη θέση του. Ο Εχούντ Ολμέρτ δεν είναι μαρκήσιος και το κεφάλι του παραμένει σταθερά συνδεδεμένο με το υπόλοιπο σώμα του. Τελικά η αρμόδια επιτροπή για τη διαλεύκανση των αιτίων της ήττας του Ισραήλ στον προπέρσινο πόλεμο του Λιβάνου εξέδωσε ένα πόρισμα που είναι μάλλον υπέρ του Εχούντ Ολμέρτ. Δεν υπήρξαν αιχμές για ατομική και πολιτική ευθύνη. Ολα καλά δηλαδή. Και τελικά ποιος είναι ο φταίχτης; Είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων κατοχής, ο ισραηλινός στρατός έχασε σημαντικές προσωπικότητες που συνέτειναν στην επιτυχία των πολέμων έως και το 1967. Χάθηκαν ο Γιτζάκ Σαντέχ, ο Γκιγάλ Αλον, ο Γιτζάκ Ράμπιν, ο Εζερ Βάιτμαν, ο Μάτι Πέλεντ... Αντικαταστάθηκαν από μετριότητες, απρόσωπες ομάδες, γκρίζους τεχνοκράτες, ανθρώπους που δήλωναν ότι σκέπτονται πολύ και που υιοθέτησαν ακροδεξιές πολιτικές και άλλαξαν τη δομή του στρατού. Τώρα, λίγα πράγματα μπορούν να διορθωθούν και με τον Ολμέρτ στο απυρόβλητο μάλλον ακόμη λιγότερα.
THE NEW YORK TIMES
Η Σερβία επέλεξε το μέλλον
Οι Σέρβοι ψηφοφόροι αποφάσισαν να κοιτάξουν μπροστά, χαρίζοντας τη νίκη, έστω και με μικρή διαφορά από τον αντίπαλό του, στον πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς. Ο Τάντιτς είναι ένας άνθρωπος μετριοπαθής σε μια χώρα που πολλές φορές παρασύρεται από διάφορους δημαγωγούς. Πιστεύει ότι η Σερβία χρειάζεται να γίνει σύμμαχος της Δύσης, αν και αντιτίθεται στο σχέδιο ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου. Επίσης υποστηρίζει τη συνεργασία με το Διεθνές Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου, γεγονός που εξακολουθεί να ενδιαφέρει όσους αναζητούν ενόχους για τη φρίκη στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90. Η επανεκλογή του Τάντιτς ενδεχομένως να αποβεί θετική και να αποφευχθεί ο μεγάλος κίνδυνος που απορρέει από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Αν και η προεδρική πλειοψηφία είναι ισχνή και το κόμμα του στη Βουλή εξαρτάται από εθνικιστικά στοιχεία, ο Τάντιτς εμφανίζεται αισιόδοξος. Η Δύση, επομένως, θα διέπραττε τραγικό λάθος αν προκαλούσε κάποια κρίση στην παρούσα φάση. Θα ήταν προτιμότερο να πείσει τους Κοσοβάρους να περιμένουν μερικούς ακόμη μήνες πριν διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους. Η Ευρωπαϊκή Ενωση από την πλευρά της θα μπορούσε να απευθυνθεί προς όλους τους Σέρβους, επιβραβεύοντας τη μετριοπαθή στάση τους και διευκολύνοντάς τους σε θέματα εμπορικών συναλλαγών.
THE DAILY TELEGRAPH
Η αγωνία για το Αφγανιστάν
Είναι στο χέρι των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ που συνεδριάζουν στο Βίλνιους της Λιθουανίας να σταθμίσουν, εάν ο πόλεμος κατά των Ταλιμπάν δικαιολογεί τις δυνάμεις που σταθμεύουν στο Αφγανιστάν ή εάν πρέπει να αποσταλούν περισσότερες στρατιωτικές μονάδες. Ασφαλώς μπορούν να συνεχίσουν την παρέμβασή τους με μισή καρδιά όπως κάνουν μέχρι σήμερα. Εάν όμως διατηρήσουν το σημερινό status quo, αυτό θα έχει επιπτώσεις όχι μόνον στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αλλά κυρίως και στο ίδιο το ΝΑΤΟ. Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις προειδοποίησε ότι στο Αφγανιστάν η ισχύς της 59ετούς συμμαχίας τίθεται υπό αίρεση. Αυτή τη στιγμή πάντως φαίνεται ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν θα περάσει τις εξετάσεις της.
THE GUARDIAN
Ροκ στρατηγική
Συναυλία προς τιμήν του Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος θα εγκαταλείψει την προεδρία της GAZPROM τον ερχόμενο μήνα -καθώς θεωρείται βέβαιο ότι θα διαδεχθεί τον κ. Πούτιν- προγραμματίζει για τις 11 Φεβρουαρίου ο ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου. Ο Μεντβέντεφ είναι αφοσιωμένος οπαδός των «Deep Purple», αλλά και των «Black Sabbath» και διαδίδει ότι έχει στη δισκοθήκη του όλα τα άλμπουμ των πρώτων. Η προσπάθεια προβολής των ροκ «διαπιστευτηρίων» του υποψηφίου αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Κρεμλίνου να παρουσιάσει τον μελλοντικό ηγέτη ως «απλό καθημερινό τύπο». Οι περισσότεροι ειδικοί, ωστόσο, είναι πεπεισμένοι ότι θα συνεχίσει, παρά τη φιλελεύθερη φήμη του, την πολιτική Πούτιν.
Ολα καλά, λοιπόν
Για μερικές μέρες το Ισραήλ έμοιαζε με την Πλατεία Ομονοίας στο Παρίσι, το 1793. Το κοινό περίμενε κοντά στην γκιλοτίνα να φέρουν τους μαρκήσιους και να δει στη συνέχεια το κεφάλι τους να σκύβει κάτω από τη λαιμητόμο και τον δήμιο να δίδει τη γνωστή εντολή. Κάτι σαν διασκέδαση της εποχής, δηλαδή. Στο Ισραήλ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στο πόρισμα της επιτροπής Βίνογκραντ. Ο δικαστής στήθηκε μπροστά στις κάμερες και διάβασε το κείμενο. Αλλά αίμα δεν είδε κανείς να χύνεται. Το κεφάλι των υπευθύνων παρέμεινε στη θέση του. Ο Εχούντ Ολμέρτ δεν είναι μαρκήσιος και το κεφάλι του παραμένει σταθερά συνδεδεμένο με το υπόλοιπο σώμα του. Τελικά η αρμόδια επιτροπή για τη διαλεύκανση των αιτίων της ήττας του Ισραήλ στον προπέρσινο πόλεμο του Λιβάνου εξέδωσε ένα πόρισμα που είναι μάλλον υπέρ του Εχούντ Ολμέρτ. Δεν υπήρξαν αιχμές για ατομική και πολιτική ευθύνη. Ολα καλά δηλαδή. Και τελικά ποιος είναι ο φταίχτης; Είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των 40 χρόνων κατοχής, ο ισραηλινός στρατός έχασε σημαντικές προσωπικότητες που συνέτειναν στην επιτυχία των πολέμων έως και το 1967. Χάθηκαν ο Γιτζάκ Σαντέχ, ο Γκιγάλ Αλον, ο Γιτζάκ Ράμπιν, ο Εζερ Βάιτμαν, ο Μάτι Πέλεντ... Αντικαταστάθηκαν από μετριότητες, απρόσωπες ομάδες, γκρίζους τεχνοκράτες, ανθρώπους που δήλωναν ότι σκέπτονται πολύ και που υιοθέτησαν ακροδεξιές πολιτικές και άλλαξαν τη δομή του στρατού. Τώρα, λίγα πράγματα μπορούν να διορθωθούν και με τον Ολμέρτ στο απυρόβλητο μάλλον ακόμη λιγότερα.
THE NEW YORK TIMES
Η Σερβία επέλεξε το μέλλον
Οι Σέρβοι ψηφοφόροι αποφάσισαν να κοιτάξουν μπροστά, χαρίζοντας τη νίκη, έστω και με μικρή διαφορά από τον αντίπαλό του, στον πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς. Ο Τάντιτς είναι ένας άνθρωπος μετριοπαθής σε μια χώρα που πολλές φορές παρασύρεται από διάφορους δημαγωγούς. Πιστεύει ότι η Σερβία χρειάζεται να γίνει σύμμαχος της Δύσης, αν και αντιτίθεται στο σχέδιο ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου. Επίσης υποστηρίζει τη συνεργασία με το Διεθνές Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου, γεγονός που εξακολουθεί να ενδιαφέρει όσους αναζητούν ενόχους για τη φρίκη στα Βαλκάνια τη δεκαετία του '90. Η επανεκλογή του Τάντιτς ενδεχομένως να αποβεί θετική και να αποφευχθεί ο μεγάλος κίνδυνος που απορρέει από την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου. Αν και η προεδρική πλειοψηφία είναι ισχνή και το κόμμα του στη Βουλή εξαρτάται από εθνικιστικά στοιχεία, ο Τάντιτς εμφανίζεται αισιόδοξος. Η Δύση, επομένως, θα διέπραττε τραγικό λάθος αν προκαλούσε κάποια κρίση στην παρούσα φάση. Θα ήταν προτιμότερο να πείσει τους Κοσοβάρους να περιμένουν μερικούς ακόμη μήνες πριν διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους. Η Ευρωπαϊκή Ενωση από την πλευρά της θα μπορούσε να απευθυνθεί προς όλους τους Σέρβους, επιβραβεύοντας τη μετριοπαθή στάση τους και διευκολύνοντάς τους σε θέματα εμπορικών συναλλαγών.
THE DAILY TELEGRAPH
Η αγωνία για το Αφγανιστάν
Είναι στο χέρι των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ που συνεδριάζουν στο Βίλνιους της Λιθουανίας να σταθμίσουν, εάν ο πόλεμος κατά των Ταλιμπάν δικαιολογεί τις δυνάμεις που σταθμεύουν στο Αφγανιστάν ή εάν πρέπει να αποσταλούν περισσότερες στρατιωτικές μονάδες. Ασφαλώς μπορούν να συνεχίσουν την παρέμβασή τους με μισή καρδιά όπως κάνουν μέχρι σήμερα. Εάν όμως διατηρήσουν το σημερινό status quo, αυτό θα έχει επιπτώσεις όχι μόνον στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, αλλά κυρίως και στο ίδιο το ΝΑΤΟ. Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις προειδοποίησε ότι στο Αφγανιστάν η ισχύς της 59ετούς συμμαχίας τίθεται υπό αίρεση. Αυτή τη στιγμή πάντως φαίνεται ότι η Ατλαντική Συμμαχία δεν θα περάσει τις εξετάσεις της.
THE GUARDIAN
Ροκ στρατηγική
Συναυλία προς τιμήν του Ντιμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος θα εγκαταλείψει την προεδρία της GAZPROM τον ερχόμενο μήνα -καθώς θεωρείται βέβαιο ότι θα διαδεχθεί τον κ. Πούτιν- προγραμματίζει για τις 11 Φεβρουαρίου ο ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου. Ο Μεντβέντεφ είναι αφοσιωμένος οπαδός των «Deep Purple», αλλά και των «Black Sabbath» και διαδίδει ότι έχει στη δισκοθήκη του όλα τα άλμπουμ των πρώτων. Η προσπάθεια προβολής των ροκ «διαπιστευτηρίων» του υποψηφίου αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Κρεμλίνου να παρουσιάσει τον μελλοντικό ηγέτη ως «απλό καθημερινό τύπο». Οι περισσότεροι ειδικοί, ωστόσο, είναι πεπεισμένοι ότι θα συνεχίσει, παρά τη φιλελεύθερη φήμη του, την πολιτική Πούτιν.
Comments