Γιατί ο Μπους προτιμά Χίλαρι από Ομπάμα - καθημερινή
Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post
Το τελευταίο που θα επιθυμούσε ο Λευκός Οίκος του προέδρου Μπους είναι οι προεδρικές του 2008 να μετατραπούν σε δημοψήφισμα για τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι εκλογές του 2006 για το Κογκρέσο προσέλαβαν μορφή δημοψηφίσματος και οι Ρεπουμπλικανοί έπαθαν πανωλεθρία.
Ομως, ο πρόεδρος Μπους, έχοντας εσχάτως αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι η στρατηγική της ενίσχυσης των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ αποφέρει καρπούς, προβαίνει σε διαβήματα που αφήνουν να διαφανεί ότι και αυτές οι εκλογές θα διεξαχθούν με γνώμονα το Ιράκ. Ο κ. Μπους ευνοεί την παραμονή ισχυρής αμερικανικής δύναμης στο Ιράκ στις εκλογές του Νοεμβρίου. Μιας δύναμης περίπου 130.000 ανδρών, αντίστοιχης με τις αμερικανικές δυνάμεις πριν από τη στρατηγική της ενίσχυσης. Ομως, αυτή του η απόφαση θα συγκεντρώσει τα πυρά των Δημοκρατικών, μετατρέποντας την προεδρική αναμέτρηση σε δοκιμασία μεταξύ ενός φιλοπόλεμου Ρεπουπλικανού υποψηφίου και ενός Δημοκρατικού του αντιπολεμικού αγώνα.
Ο Μπους στοιχηματίζει ξανά μια επιτυχία στο Ιράκ. Ομως εάν μέχρι τον Νοέμβριο ο πόλεμος δεν ανακτήσει κάπως τη λαϊκή αποδοχή, η προεδρική στάση ενδέχεται να βλάψει και τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους στο Κογκρέσο και το κόμμα. Αυτήν την ώρα ο πρόεδρος Μπους μοιάζει αηδιασμένος από την πολιτική. «Η ιστορία είναι ο πραγματικός κριτής μιας κυβέρνησης. Πραγματικά δεν δίνω δεκάρα για τις δημοσκοπήσεις», είπε στον Κρις Γουάλας σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Fox News πριν από μια εβδομάδα.
Ορισμένοι της αμερικανικής στρατιωτικής ηγεσίας ισχυρίστηκαν ότι μια σταθερή αποχώρηση της τάξης των 100.000 ανδρών έως το τέλος του χρόνου θα απαλλάξει το στράτευμα από πιέσεις, θα επιτρέψει μια πιο ήπια, πιο τακτική μετάβαση στην επόμενη κυβέρνηση. Ομως, ο Μπους δεν πείθεται από το επιχείρημα και επιμένει στην παρουσία ισχυρής δύναμης, επειδή έτσι η επόμενη κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί τον όγκο των στρατευμάτων από καλύτερη θέση, ο νέος πρόεδρος θα μπορέσει να προχωρήσει σε περικοπές χωρίς επικίνδυνους εξευτελισμούς. Την άποψη του προέδρου Μπους μοιάζει τώρα να συμμερίζεται και ο υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, αρχικά υπέρμαχος της σταδιακής μείωσης στους 100.000 άνδρες έως το τέλος του χρόνου.
Διαβάζοντας τη σκέψη του προέδρου τις μέρες αυτές, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι πρωταρχικό του μέλημα είναι ο επόμενος πρόεδρος να μην εξανεμίσει τα κέρδη στο Ιράκ. Ετσι εξηγείται η άνεσή του με τον γερουσιαστή Τζον Μακ Κέιν, ακόμη πιο σκληροπυρηνικό ίσως και από τον ίδιο τον Μπους στο θέμα του πολέμου. Εξάλλου, ο πρόεδρος φαίνεται να αισθάνεται πιο άνετα με διάδοχο τη Χίλαρι Κλίντον παρά με τον Μπάρακ Ομπάμα, αν κρίνει κανείς από τις παρατηρήσεις του στη συνέντευξη στο Fox News. Είπε στον Γουάλας ότι προέβλεψε νίκη της Κλίντον εδώ και μήνες, «επειδή του δημιουργεί την αίσθηση ότι αντιλαμβάνεται τις κακοτοπιές και αντέχει στις πιέσεις». Υπερασπίστηκε μάλιστα και τον Μπιλ Κλίντον, επειδή καταλαβαίνει γιατί ο πρώην πρόεδρος στηρίζει με τόσο ζήλο την εκστρατεία της γυναίκας του. Μοιάζει βέβαιος για το ότι η Κλίντον δεν θα βιαστεί να φύγει από το Ιράκ, ανεξαρτήτως των προεκλογικών της διακηρύξεων.
Εναντι του Ομπάμα ο πρόεδρος Μπους εμφανίστηκε περιφρονητικός. Επέκρινε την περυσινή δήλωσή του, με την οποία εμφανίστηκε έτοιμος να εξαπολύσει επίθεση εναντίον των βάσεων της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν και να συναντηθεί με τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ.
Η επιθυμία του Μπους για συνέχιση της πολιτικής του είναι εμφανής, σχεδιάζει δε να ενημερώσει με το πέρας των προκριματικών και τους δύο υποψηφίους προέδρους για το ζήτημα του Ιράκ και άλλα θέματα εθνικής ασφαλείας. Ελπίζει να συμπαρασύρει και τις δύο πλευρές σε συζήτηση για το πώς οι Αμερικανοί θα αφήσουν πίσω τους ένα σταθερό Ιράκ. Ομως, εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας το πιθανότερο είναι οι Δημοκρατικοί να περιφρονήσουν μια συζήτηση που θα ισοδυναμούσε με το φιλί του θανάτου.
Απειλή θανάτου δέχθηκε την περασμένη εβδομάδα στο e-mail του ο Τζέιμς Νιοργόγκε Ουατσάι, Κενυάτης δημοσιογράφος, που έχει γράψει στην PostGlobal για τη φυλετική σύρραξη στην Κένυα. Οι συντάκτες του απειλητικού σημειώματος ισχυρίστηκαν ότι είναι μέλη «συμμορίας των odm», εννοώντας ότι είναι υποστηρικτές του Πορτοκαλί Δημοκρατικού Κινήματος (ODM), που αντιμάχεται τον πρόεδρο Μουάι Κιμπάκι. «Γράφεις κακά άρθρα για το ODM σε αμερικανικές εφημερίδες. Σε παρακολουθούμε, είσαι σημαδεμένος άνθρωπος. Θα πεθάνεις σαν γελάδι», γράφει το σημείωμα.
Ο Ουατσάι είναι πρότυπο της ανοιχτής παγκόσμιας συζήτησης που είχαμε κατά νουν όταν δημιουργήσαμε την PostGlobal πριν από δύο χρόνια. «Μη βαλκανιοποιείτε την Κένυα» έλεγε στο πρώτο του γραπτό, στο οποίο κατήγγειλε τους πολιτικούς της χώρας του επειδή εκμεταλλεύονται τις φυλετικές διαιρέσεις για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. «Ειρηνοποιοί ξένοι προς την ειρήνη» έγραψε τη δεύτερη φορά, χλευάζοντας τους Αφρικανούς ηγέτες που συμβουλεύουν την Κένυα, ενώ οι ίδιοι αδιαφορούν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον τόπο τους. Η τελευταία του πρόταση είναι ένα άρθρο στο οποίο διερωτάται γιατί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χρησιμοποιεί με τέτοια εμμονή τον όρο «εθνοκάθαρση» για να περιγράψει τη σφαγή στην Κένυα.
Σωστή δημοσιογραφία είναι να γράφει κανείς για ανθρώπους που με τη σειρά τους γράφουν την αλήθεια, όπως εκείνοι την αντιλαμβάνονται και τη βλέπουν. Ο Τζέιμς Ουατσάι είναι συνάδελφός μας και σύμμαχός μας στην προσπάθεια αυτή. Οταν κάποιος τον απειλεί, τότε απειλεί και την κοινή μας προσπάθεια.
Το τελευταίο που θα επιθυμούσε ο Λευκός Οίκος του προέδρου Μπους είναι οι προεδρικές του 2008 να μετατραπούν σε δημοψήφισμα για τον πόλεμο στο Ιράκ. Οι εκλογές του 2006 για το Κογκρέσο προσέλαβαν μορφή δημοψηφίσματος και οι Ρεπουμπλικανοί έπαθαν πανωλεθρία.
Ομως, ο πρόεδρος Μπους, έχοντας εσχάτως αποκτήσει τη βεβαιότητα ότι η στρατηγική της ενίσχυσης των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ αποφέρει καρπούς, προβαίνει σε διαβήματα που αφήνουν να διαφανεί ότι και αυτές οι εκλογές θα διεξαχθούν με γνώμονα το Ιράκ. Ο κ. Μπους ευνοεί την παραμονή ισχυρής αμερικανικής δύναμης στο Ιράκ στις εκλογές του Νοεμβρίου. Μιας δύναμης περίπου 130.000 ανδρών, αντίστοιχης με τις αμερικανικές δυνάμεις πριν από τη στρατηγική της ενίσχυσης. Ομως, αυτή του η απόφαση θα συγκεντρώσει τα πυρά των Δημοκρατικών, μετατρέποντας την προεδρική αναμέτρηση σε δοκιμασία μεταξύ ενός φιλοπόλεμου Ρεπουπλικανού υποψηφίου και ενός Δημοκρατικού του αντιπολεμικού αγώνα.
Ο Μπους στοιχηματίζει ξανά μια επιτυχία στο Ιράκ. Ομως εάν μέχρι τον Νοέμβριο ο πόλεμος δεν ανακτήσει κάπως τη λαϊκή αποδοχή, η προεδρική στάση ενδέχεται να βλάψει και τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους στο Κογκρέσο και το κόμμα. Αυτήν την ώρα ο πρόεδρος Μπους μοιάζει αηδιασμένος από την πολιτική. «Η ιστορία είναι ο πραγματικός κριτής μιας κυβέρνησης. Πραγματικά δεν δίνω δεκάρα για τις δημοσκοπήσεις», είπε στον Κρις Γουάλας σε τηλεοπτική συνέντευξη στο Fox News πριν από μια εβδομάδα.
Ορισμένοι της αμερικανικής στρατιωτικής ηγεσίας ισχυρίστηκαν ότι μια σταθερή αποχώρηση της τάξης των 100.000 ανδρών έως το τέλος του χρόνου θα απαλλάξει το στράτευμα από πιέσεις, θα επιτρέψει μια πιο ήπια, πιο τακτική μετάβαση στην επόμενη κυβέρνηση. Ομως, ο Μπους δεν πείθεται από το επιχείρημα και επιμένει στην παρουσία ισχυρής δύναμης, επειδή έτσι η επόμενη κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί τον όγκο των στρατευμάτων από καλύτερη θέση, ο νέος πρόεδρος θα μπορέσει να προχωρήσει σε περικοπές χωρίς επικίνδυνους εξευτελισμούς. Την άποψη του προέδρου Μπους μοιάζει τώρα να συμμερίζεται και ο υπουργός Αμυνας Ρόμπερτ Γκέιτς, αρχικά υπέρμαχος της σταδιακής μείωσης στους 100.000 άνδρες έως το τέλος του χρόνου.
Διαβάζοντας τη σκέψη του προέδρου τις μέρες αυτές, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι πρωταρχικό του μέλημα είναι ο επόμενος πρόεδρος να μην εξανεμίσει τα κέρδη στο Ιράκ. Ετσι εξηγείται η άνεσή του με τον γερουσιαστή Τζον Μακ Κέιν, ακόμη πιο σκληροπυρηνικό ίσως και από τον ίδιο τον Μπους στο θέμα του πολέμου. Εξάλλου, ο πρόεδρος φαίνεται να αισθάνεται πιο άνετα με διάδοχο τη Χίλαρι Κλίντον παρά με τον Μπάρακ Ομπάμα, αν κρίνει κανείς από τις παρατηρήσεις του στη συνέντευξη στο Fox News. Είπε στον Γουάλας ότι προέβλεψε νίκη της Κλίντον εδώ και μήνες, «επειδή του δημιουργεί την αίσθηση ότι αντιλαμβάνεται τις κακοτοπιές και αντέχει στις πιέσεις». Υπερασπίστηκε μάλιστα και τον Μπιλ Κλίντον, επειδή καταλαβαίνει γιατί ο πρώην πρόεδρος στηρίζει με τόσο ζήλο την εκστρατεία της γυναίκας του. Μοιάζει βέβαιος για το ότι η Κλίντον δεν θα βιαστεί να φύγει από το Ιράκ, ανεξαρτήτως των προεκλογικών της διακηρύξεων.
Εναντι του Ομπάμα ο πρόεδρος Μπους εμφανίστηκε περιφρονητικός. Επέκρινε την περυσινή δήλωσή του, με την οποία εμφανίστηκε έτοιμος να εξαπολύσει επίθεση εναντίον των βάσεων της Αλ Κάιντα στο Πακιστάν και να συναντηθεί με τον Ιρανό πρόεδρο Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ.
Η επιθυμία του Μπους για συνέχιση της πολιτικής του είναι εμφανής, σχεδιάζει δε να ενημερώσει με το πέρας των προκριματικών και τους δύο υποψηφίους προέδρους για το ζήτημα του Ιράκ και άλλα θέματα εθνικής ασφαλείας. Ελπίζει να συμπαρασύρει και τις δύο πλευρές σε συζήτηση για το πώς οι Αμερικανοί θα αφήσουν πίσω τους ένα σταθερό Ιράκ. Ομως, εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας το πιθανότερο είναι οι Δημοκρατικοί να περιφρονήσουν μια συζήτηση που θα ισοδυναμούσε με το φιλί του θανάτου.
Απειλή θανάτου δέχθηκε την περασμένη εβδομάδα στο e-mail του ο Τζέιμς Νιοργόγκε Ουατσάι, Κενυάτης δημοσιογράφος, που έχει γράψει στην PostGlobal για τη φυλετική σύρραξη στην Κένυα. Οι συντάκτες του απειλητικού σημειώματος ισχυρίστηκαν ότι είναι μέλη «συμμορίας των odm», εννοώντας ότι είναι υποστηρικτές του Πορτοκαλί Δημοκρατικού Κινήματος (ODM), που αντιμάχεται τον πρόεδρο Μουάι Κιμπάκι. «Γράφεις κακά άρθρα για το ODM σε αμερικανικές εφημερίδες. Σε παρακολουθούμε, είσαι σημαδεμένος άνθρωπος. Θα πεθάνεις σαν γελάδι», γράφει το σημείωμα.
Ο Ουατσάι είναι πρότυπο της ανοιχτής παγκόσμιας συζήτησης που είχαμε κατά νουν όταν δημιουργήσαμε την PostGlobal πριν από δύο χρόνια. «Μη βαλκανιοποιείτε την Κένυα» έλεγε στο πρώτο του γραπτό, στο οποίο κατήγγειλε τους πολιτικούς της χώρας του επειδή εκμεταλλεύονται τις φυλετικές διαιρέσεις για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. «Ειρηνοποιοί ξένοι προς την ειρήνη» έγραψε τη δεύτερη φορά, χλευάζοντας τους Αφρικανούς ηγέτες που συμβουλεύουν την Κένυα, ενώ οι ίδιοι αδιαφορούν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον τόπο τους. Η τελευταία του πρόταση είναι ένα άρθρο στο οποίο διερωτάται γιατί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ χρησιμοποιεί με τέτοια εμμονή τον όρο «εθνοκάθαρση» για να περιγράψει τη σφαγή στην Κένυα.
Σωστή δημοσιογραφία είναι να γράφει κανείς για ανθρώπους που με τη σειρά τους γράφουν την αλήθεια, όπως εκείνοι την αντιλαμβάνονται και τη βλέπουν. Ο Τζέιμς Ουατσάι είναι συνάδελφός μας και σύμμαχός μας στην προσπάθεια αυτή. Οταν κάποιος τον απειλεί, τότε απειλεί και την κοινή μας προσπάθεια.
Comments