ΑΛΛΆ μάλλον θόρυβος γίνεται

 
Παντελής Μπουκάλας ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ

Αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΣΧΟΛΙΟ
Πολιτική είναι η λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών. Δεν είναι επιστημονικοί σύλλογοι ή φιλοτελιστικοί όμιλοι. Με τις αποφάσεις τους και τη γενικότερη στάση τους παρεμβαίνουν καθοριστικά στην κοινωνικοπολιτική καθημερινότητα, με το εγγενές, πάντως, μειονέκτημα ότι συγκροτούνται από διορισμένα μέλη, κομματικώς προτεινόμενα, και όχι από εκλεγμένα. Με αυξομειούμενες τις αρμοδιότητές του, ανάλογα με τις διαθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης λειτουργεί επί 27 χρόνια, από τον Νοέμβριο του 1989. Είναι, δηλαδή, συνομήλικο της πανθομολογούμενης πλέον απαράδεκτης κατάστασης στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, την οποία το ίδιο το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε μεμφθεί το 2010 ως «μη συνάδουσα με τις αρχές μιας ευνομούμενης Πολιτείας», προσθέτοντας ότι «ζημιώνει το δημόσιο συμφέρον». Και το ζημιώνει όχι μόνον οικονομικά, λογιστικά, αλλά πρωτίστως ηθικά, αξιακά, εάν εξακολουθούμε να ενδιαφερόμαστε για τις άυλες αξίες που συνδημιουργούν το πνεύμα κάθε εποχής. Αν εξαιρέσουμε όσους ασχολούνται επαγγελματικά με το ρεπορτάζ των ΜΜΕ, δεν πρέπει να είναι πολλοί όσοι μπορούν να απαντήσουν αμέσως, δίχως να καταφύγουν στο Διαδίκτυο, ποιος ήταν ο πρώτος πρόεδρος του ΕΣΡ (ο καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου Πρόδρομος Δαγτόγλου) ή ο τελευταίος (ο πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου Ιωάννης Λασκαρίδης, που διοικούσε μέχρι πριν από 13 μήνες, αφού έκτοτε το Συμβούλιο δεν υπάρχει). Δεν είναι οπωσδήποτε κακό αυτό το κενό μνήμης. Αν οι επικεφαλής κάποιων θεσμικών οργάνων δεν πολιτεύονται με την έννοια του «κομματίζομαι» και δεν φιλοδοξούν να επενδύσουν στη δοτή εξουσία τους για να σταδιοδρομήσουν στον χώρο της πολιτικής, επιλέγοντας να προσπαθήσουν να κάνουν απλώς τη δουλειά που τους ανατέθηκε,  εύλογο  είναι να  μην  αφήνουν βαθιά αποτυπώματα στο συλλογικό μνημονικό. Η «αναγνωρισιμότητα» δεν κερδίζεται με μη θορυβώδη βίο.

Ο κ. Βύρων Πολύδωρας δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα μη αναγνωρισιμότητας, παρότι επίσης ελάχιστοι θα θυμούνται τον τίτλο τού πιθανόν μονοπρόσωπου κόμματος που ίδρυσε τον Φεβρουάριο (για την ιστορία, «Ενωση για την Πατρίδα και τον Λαό»). Στην περίπτωσή του η αποτυχία στα διάφορα αξιώματα που ανέλαβε υπήρξε θορυβωδέστατη. Οι πολλές παταγώδεις δηλώσεις του είναι οι ψηφίδες μιας εικόνας όχι λογιοσύνης, όπως θα ’θελε ο ίδιος, αλλά ακροδεξιοσύνης. Ακριβώς λόγω των γνωρισμάτων του αυτών, η επιλογή του από την κυβέρνηση για την προεδρία του ΕΣΡ, επιλογή ενός κομματάρχη, δεν διεμβόλισε τη Ν.Δ., όπως υπέθεταν οι εμπνευστές της, αλλά έθιξε, ευλόγως, τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό άσχετα με το ότι ακόμα κι αν είχε προταθεί από τον πρόεδρο της Βουλής για το εν λόγω αξίωμα η ίδια η κ. Μπακογιάννη, λ.χ., και πάλι η νεοδημοκρατική άρνηση θα ήταν αταλάντευτη. Αν οι πρόωρες εκλογές του Γενάρη του 2015 έγιναν με εμβρυουλκό την Προεδρία της Δημοκρατίας, τώρα απαιτούνται με εμβρυουλκό την προεδρία του ΕΣΡ. Εκπτώσεις;

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»