Αθανάσιος Έλλις ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ Νικητής και ηττημένος ΠΟΛΙΤΙΚΗ 12:44
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣΝικητής και ηττημένος
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε ξεκάθαρη νίκη· και αυτήν τη φορά δεν οικοδομήθηκε σε ουτοπικές υποσχέσεις και παραπλανήσεις. Μπορεί να διαφωνεί κανείς με τα επιχειρήματα που πρόβαλε, το πλαίσιο που έθεσε, τη σημασία που απέδωσε σε συγκεκριμένες πτυχές, τις ευθύνες που απέδωσε σε πρόσωπα και κόμματα. Αλλά αυτή είναι η ουσία της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Από εκεί και πέρα εναπόκειται στον λαό να κρίνει.
Του αξίζουν, λοιπόν, συγχαρητήρια. Αυτό επιβάλλει για τον αντικειμενικό σχολιαστή η κοινή λογική και για τους αντιπάλους ο πολιτικός πολιτισμός. Η νίκη ήταν πολυεπίπεδη. Θριάμβευσε επί του κύριου αντιπάλου του και ταυτόχρονα περιόρισε στο ελάχιστο τη διαρροή ψηφοφόρων προς τη Λαϊκή Ενότητα. Από την άλλη, είναι μάλλον ατυχής η επιμονή του στη συνεργασία με τους δεξιούς λαϊκιστές, που συνεπάγεται μια σχετικά ευάλωττη πλειοψηφία 155 εδρών, και όχι με τους ιδεολογικά συγγενέστερους κεντρώους ευρωπαϊστές που θα εξασφάλιζε και ισχυρότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έως και 173 εδρών, αλλά και μια πιο αποτελεσματική συνεργασία με τους εταίρους. Από την πλευρά του, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έδωσε έναν έντιμο αγώνα. Πριν από μερικές εβδομάδες υπερέβη κομματικούς υπολογισμούς και ψήφισε να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ. Στη συνέχεια, σε ένα δύσκολο περιβάλλον, σταμάτησε τη διολίσθηση και συσπείρωσε την παράταξη. Ηταν όντως ο εαυτός του, με μια λαϊκή ευθύτητα που του αναγνωρίζουν υποστηρικτές και αντίπαλοι, έστω και αν ενίοτε η γλώσσα που χρησιμοποιούσε δεν άρμοζε σε διεκδικητή της πρωθυπουργίας. Δεν κατάφερε να ανατρέψει το σκηνικό. Αυτό ίσως απαιτεί άλλα πρόσωπα, νέα δυναμική, διαφορετικό αφήγημα. Είναι αμφίβολο κατά πόσον αυτή τη νέα στόχευση μπορούν να υπηρετήσουν τα γνωστά προβεβλημένα στελέχη, όταν είναι πλέον ξεκάθαρο πως η κοινωνία απορρίπτει το «παλαιό σύστημα».
Σε κάθε περίπτωση, η σκληρή συγκρουσιακή προσέγγιση που προκρίνουν κάποιοι μπορεί να ενθουσιάσει τους ακραίους κομματικούς, αλλά δεν θα αυξήσει τα ποσοστά. Οσοι σπεύδουν να «προσάψουν» στον πρόεδρο της Ν.Δ. υπερβολική διάθεση συναίνεσης, δεν υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την προοπτική διείσδυσης στον μεσαίο χώρο που είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψει στην εξουσία η Ν.Δ., ενδεχομένως με άλλη μορφή.
Οπως και να έχει το πράγμα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστια και την πιστώνεται προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι σαφές ότι όταν το μήνυμα έγινε «επιλέγουμε πρωθυπουργό», η ψαλίδα άνοιξε. Ο κ. Τσίπρας είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που έστω και υπό ιδιαίτερες συνθήκες επανεκλέγεται εν μέσω κρίσης. Εχει το χάρισμα της επικοινωνίας. Οφείλει να το αξιοποιήσει, όχι για προσωπικό ή κομματικό όφελος, αλλά για το καλό της χώρας. Σε αυτόν εναπόκειται να αποφύγει τα λάθη των προηγούμενων μηνών, επιδεικνύοντας τη σοβαρότητα και τον ρεαλισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Μπορεί να κάνει την αρχή με τον σχηματισμό μιας καλύτερης κυβέρνησης.
Του αξίζουν, λοιπόν, συγχαρητήρια. Αυτό επιβάλλει για τον αντικειμενικό σχολιαστή η κοινή λογική και για τους αντιπάλους ο πολιτικός πολιτισμός. Η νίκη ήταν πολυεπίπεδη. Θριάμβευσε επί του κύριου αντιπάλου του και ταυτόχρονα περιόρισε στο ελάχιστο τη διαρροή ψηφοφόρων προς τη Λαϊκή Ενότητα. Από την άλλη, είναι μάλλον ατυχής η επιμονή του στη συνεργασία με τους δεξιούς λαϊκιστές, που συνεπάγεται μια σχετικά ευάλωττη πλειοψηφία 155 εδρών, και όχι με τους ιδεολογικά συγγενέστερους κεντρώους ευρωπαϊστές που θα εξασφάλιζε και ισχυρότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έως και 173 εδρών, αλλά και μια πιο αποτελεσματική συνεργασία με τους εταίρους. Από την πλευρά του, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έδωσε έναν έντιμο αγώνα. Πριν από μερικές εβδομάδες υπερέβη κομματικούς υπολογισμούς και ψήφισε να κρατήσει τη χώρα στο ευρώ. Στη συνέχεια, σε ένα δύσκολο περιβάλλον, σταμάτησε τη διολίσθηση και συσπείρωσε την παράταξη. Ηταν όντως ο εαυτός του, με μια λαϊκή ευθύτητα που του αναγνωρίζουν υποστηρικτές και αντίπαλοι, έστω και αν ενίοτε η γλώσσα που χρησιμοποιούσε δεν άρμοζε σε διεκδικητή της πρωθυπουργίας. Δεν κατάφερε να ανατρέψει το σκηνικό. Αυτό ίσως απαιτεί άλλα πρόσωπα, νέα δυναμική, διαφορετικό αφήγημα. Είναι αμφίβολο κατά πόσον αυτή τη νέα στόχευση μπορούν να υπηρετήσουν τα γνωστά προβεβλημένα στελέχη, όταν είναι πλέον ξεκάθαρο πως η κοινωνία απορρίπτει το «παλαιό σύστημα».
Σε κάθε περίπτωση, η σκληρή συγκρουσιακή προσέγγιση που προκρίνουν κάποιοι μπορεί να ενθουσιάσει τους ακραίους κομματικούς, αλλά δεν θα αυξήσει τα ποσοστά. Οσοι σπεύδουν να «προσάψουν» στον πρόεδρο της Ν.Δ. υπερβολική διάθεση συναίνεσης, δεν υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο την προοπτική διείσδυσης στον μεσαίο χώρο που είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψει στην εξουσία η Ν.Δ., ενδεχομένως με άλλη μορφή.
Οπως και να έχει το πράγμα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστια και την πιστώνεται προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας. Είναι σαφές ότι όταν το μήνυμα έγινε «επιλέγουμε πρωθυπουργό», η ψαλίδα άνοιξε. Ο κ. Τσίπρας είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που έστω και υπό ιδιαίτερες συνθήκες επανεκλέγεται εν μέσω κρίσης. Εχει το χάρισμα της επικοινωνίας. Οφείλει να το αξιοποιήσει, όχι για προσωπικό ή κομματικό όφελος, αλλά για το καλό της χώρας. Σε αυτόν εναπόκειται να αποφύγει τα λάθη των προηγούμενων μηνών, επιδεικνύοντας τη σοβαρότητα και τον ρεαλισμό που απαιτούν οι συνθήκες. Μπορεί να κάνει την αρχή με τον σχηματισμό μιας καλύτερης κυβέρνησης.
Comments