Το διπλό μήνυμα

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ

Το διπλό μήνυμα

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 
Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης ήταν σε γενικές γραμμές αναμενόμενη, αφού οι ΑΝΕΛ κατόρθωσαν να μπουν στη Βουλή. Αλλωστε ο Αλ. Τσίπρας το ήθελε, το ευχόταν και για έναν περίεργο λόγο έδειχνε σίγουρος ότι θα γίνει από κάποια στιγμή της προεκλογικής μάχης. Σίγουρος έδειχνε από την ίδια στιγμή ότι θα συνέβαινε αυτό και ο Αλ. Φλαμπουράρης, για όσους θυμούνται τις διάφορες δηλώσεις του. Γιατί πολύ απλά, τους έβγαζε από τη δύσκολη θέση της διαπραγμάτευσης με άλλα κόμματα, που πιθανότατα θα έβαζαν και όρους. Η συνταγή Καμμένου ήταν δοκιμασμένη και «αξιόπιστη», με την έννοια ότι ο συγκεκριμένος δεν θα δημιουργούσε προβλήματα διατηρώντας το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και έδινε συνεχώς δείγματα... αφοσίωσης το τελευταίο δωδεκάμηνο. Ετσι, οι 155 φαίνονται αρκετοί σήμερα για να στηρίξουν στη Βουλή τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εκτός και αν υπάρξουν αναπάντεχα θέματα με Ν. Νικολόπουλο και Δ. Καμμένο...

Αναμφισβήτητα, με τον σχηματισμό της κυβέρνησής του, ο πρωθυπουργός στόχευσε στη διατήρηση των εσωκομματικών ισορροπιών και στην ανταμοιβή των πιστών του. Εκείνων δηλαδή που συσπειρώθηκαν γύρω του και σήκωσαν το βάρος όταν έγινε η διάσπαση. Παράλληλα όμως φρόντισε να στείλει δύο διαφορετικά μηνύματα προς το εσωτερικό και το εξωτερικό. Το μήνυμα προς το εσωτερικό αφορά τη διαβεβαίωση ότι ο λαϊκισμός και ο αντίστοιχος ιδεολογικός προσανατολισμός συνεχίζουν και είναι παρόντες στην κυβέρνηση, αλλά μαζί με ένα «υστερόγραφο» που αφήνει να υπονοηθεί ότι η επομένη των εκλογών αποτελεί αφετηρία για πορεία σε στάδια προς τη λεγόμενη Κεντροαριστερά. Το «υστερόγραφο» ήταν η τοποθέτηση πασοκογενών σε διάφορα υπουργεία. Σ’ αυτή την πορεία πιθανώς εντάσσεται και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε συνειδητά περί δήθεν ανοίγματος προς το ΠΑΣΟΚ.

Το μήνυμα προς το εξωτερικό, δηλαδή προς τους εταίρους δανειστές, στάλθηκε με τη στελέχωση του υπουργείου Οικονομικών από τους Ευκλ. Τσακαλώτο, Τρ. Αλεξιάδη και Γ. Χουλιαράκη, με τον τελευταίο να εκπροσωπεί τη χώρα και στο Euroworking Group. Ολοι αυτοί υπό την εποπτεία του Γ. Δραγασάκη, τον οποίον όλες οι πληροφορίες ήθελαν να ανήκει στους «λογικούς» του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο της διαπραγμάτευσης. Παρά την ιδεολογική του τοποθέτηση και τη συμμετοχή του στη λεγόμενη «Ομάδα των 53», ο Ευκλ. Τσακαλώτος όχι μόνο έγινε ασμένως δεκτός από τους συναδέλφους του υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης -μετά τη λαίλαπα Βαρουφάκη- αλλά έφερε και σε πέρας τη δουλειά. Προφανώς ο άνθρωπος με την αγγλοσαξονική παιδεία του μπορεί να διαχωρίζει την ιδεολογία από το καθήκον, το έκανε πριν από μερικούς μήνες υπογράφοντας το μνημόνιο και αναμένεται να το ξανακάνει. Κατ’ αντιστοιχία το ίδιο σχεδόν ισχύει και για τον Γ. Χουλιαράκη, που και αυτός είναι ασμένως δεκτός από τους άλλους Ευρωπαίους, καθώς η στάση του ήταν πολύ διαφορετική όχι μόνο από του Γ. Βαρουφάκη, αλλά και από του συνόλου σχεδόν της κυβέρνησης του επταμήνου.

Φυσικά όλα θα κριθούν από τη βούληση του Αλ. Τσίπρα, που τώρα πλέον είναι μονοκράτορας στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός θα δώσει την κατεύθυνση στην κυβέρνηση και ουσιαστικά δεν θα έχουν σημασία οι προσωπικές απόψεις του κάθε υπουργού περί του μνημονίου και της εφαρμογής του. Ο δρόμος δεν θα είναι καθόλου εύκολος εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης, η φορολόγηση και η συλλογή των φόρων είναι απόλυτα αναγκαίες -και αυτός θα είναι ο ρόλος του Τρ. Αλεξιάδη που δίνει την εντύπωση του «αποφασισμένου»- και θα πρέπει να δώσει κάτι σε αντάλλαγμα. Πολλοί θεωρούν ότι αυτό θα είναι «αίμα στην αρένα», με τη μορφή μάχης κατά της «διαπλοκής» και της «διαφθοράς». Θα δούμε...
Έντυπη

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc