Λανθασμένη συνάρτηση
ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥΛανθασμένη συνάρτηση
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η «σοφία» του λαού αναδεικνύεται πάντοτε· ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Ακόμη κι όταν, πάντοτε εν τη σοφία του, διακινδυνεύει τα στοιχειώδη. Εσχάτως δεν υπολογίζει ούτε τα αμέσως μελλούμενα. Αν ρωτήσετε όσους δεν ψήφισαν υπέρ των κυβερνητικών δυνάμεων και των συνοδοιπόρων τους, η επιλογή του Ιανουαρίου το απέδειξε πέραν πάσης αμφισβητήσεως.
Ανατέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα μια διαπραγμάτευση που δεν χρειαζόταν, αλλά κυρίως που δεν θα μπορούσε ποτέ να φέρει εις αίσιον πέρας: ούτε ο ίδιος ούτε οι άμεσοι συνεργάτες του ούτε το κομματικό του περιβάλλον.
Σε κάθε περίπτωση, μια σχετική αλλά πάντως σημαντική πλειοψηφία του πληθυσμού έκρινε ότι είναι σωστό να εκτελέσει τη συμφωνία αυτός που την διαπραγματεύθηκε.
Αυτό πρέπει να γίνει. Ο κ. Τσίπρας έχει την αποκλειστική ευθύνη να σχεδιάσει, να νομοθετήσει και, το σημαντικότερο, να εφαρμόσει όσα είναι απαραίτητα για να ξεπεράσουμε και αυτή τη φάση της κρίσης.
Οι ψηφοφόροι επιβεβαίωσαν ότι η προτίμησή τους μεταξύ των πολιτικών δεν έχει αλλάξει από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Είναι προφανές ότι κάτι μας είχε διαφύγει. Νομίζαμε πως όσοι ψήφισαν «Τσίπρα» στις αρχές το χρόνου, όσοι έστειλαν το μήνυμα του «Οχι» στο δημοψήφισμα, μόνον και μόνον επειδή τους το ζήτησε ο Αλέξης, όλοι αυτοί είναι εναντίον της Ευρώπης και του Ευρώ.
Η συνάρτηση αυτή ήταν λανθασμένη. Ο κ. Τσίπρας, όταν ερμήνευσε το παράδοξο δημοψήφισμα, ξεκαθάρισε πως δεν υπελόγιζε στο 61% για να αμφισβητήσει την κοινή ευρωπαϊκή πορεία. Ολοι αυτοί οι πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του θέλησαν να του στείλουν μήνυμα συμπαράστασης για την τελευταία (και φαρμακερή) φάση των διαπραγματεύσεων, είπε ο πρωθυπουργός.
Για να κάνουμε μια πολυσυζητημένη ιστορία όσο συντομότερη γίνεται, ο κυρίαρχος λαός επιβεβαίωσε ότι και το ευρώ επιθυμεί να κρατήσει και το τρίτο μνημόνιο επικυρώνει και την ανάρμοστη συνεργασία με τον Καμμένο θα ανεχθεί (για πόσον καιρό;) και υπομονή θα κάνει, μήπως φανούν οι ικανότητες των ελαφρών ταξιαρχιών της Αριστεράς.
Κάπου εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα. Ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των πολιτών αναγνωρίζει ότι τα συμφέροντα όσων πληρώνουν τους βαρύτατους φόρους από εκείνα που κερδίζουν με την εργασία τους δεν συμπίπτουν με των άλλων που πληρώνουν τους εξίσου βαρείς φόρους.
Φόρους πληρώνουν όλοι. Εκτός από (ευτυχώς) όσους δεν έχουν κανένα εισοδηματικό ή περιουσιακό στοιχείο. Από αυτούς, όμως, ένα πολύ μεγάλο τμήμα τους πληρώνεται από τους φόρους. Είναι οι εργαζόμενοι του ευρύτερου κρατικού τομέα, οι συνταξιούχοι και οι προμηθευτές και εργολάβοι του Δημοσίου. Αρκεί να κερδίσεις την εύνοιά τους για να κερδίσεις την κυβέρνηση. Ακόμη κι ο σοφός λαός το έχει καταλάβει. Ολα τα άλλα ακολουθούν...
Ανατέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα μια διαπραγμάτευση που δεν χρειαζόταν, αλλά κυρίως που δεν θα μπορούσε ποτέ να φέρει εις αίσιον πέρας: ούτε ο ίδιος ούτε οι άμεσοι συνεργάτες του ούτε το κομματικό του περιβάλλον.
Σε κάθε περίπτωση, μια σχετική αλλά πάντως σημαντική πλειοψηφία του πληθυσμού έκρινε ότι είναι σωστό να εκτελέσει τη συμφωνία αυτός που την διαπραγματεύθηκε.
Αυτό πρέπει να γίνει. Ο κ. Τσίπρας έχει την αποκλειστική ευθύνη να σχεδιάσει, να νομοθετήσει και, το σημαντικότερο, να εφαρμόσει όσα είναι απαραίτητα για να ξεπεράσουμε και αυτή τη φάση της κρίσης.
Οι ψηφοφόροι επιβεβαίωσαν ότι η προτίμησή τους μεταξύ των πολιτικών δεν έχει αλλάξει από τις εκλογές του Ιανουαρίου. Είναι προφανές ότι κάτι μας είχε διαφύγει. Νομίζαμε πως όσοι ψήφισαν «Τσίπρα» στις αρχές το χρόνου, όσοι έστειλαν το μήνυμα του «Οχι» στο δημοψήφισμα, μόνον και μόνον επειδή τους το ζήτησε ο Αλέξης, όλοι αυτοί είναι εναντίον της Ευρώπης και του Ευρώ.
Η συνάρτηση αυτή ήταν λανθασμένη. Ο κ. Τσίπρας, όταν ερμήνευσε το παράδοξο δημοψήφισμα, ξεκαθάρισε πως δεν υπελόγιζε στο 61% για να αμφισβητήσει την κοινή ευρωπαϊκή πορεία. Ολοι αυτοί οι πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του θέλησαν να του στείλουν μήνυμα συμπαράστασης για την τελευταία (και φαρμακερή) φάση των διαπραγματεύσεων, είπε ο πρωθυπουργός.
Για να κάνουμε μια πολυσυζητημένη ιστορία όσο συντομότερη γίνεται, ο κυρίαρχος λαός επιβεβαίωσε ότι και το ευρώ επιθυμεί να κρατήσει και το τρίτο μνημόνιο επικυρώνει και την ανάρμοστη συνεργασία με τον Καμμένο θα ανεχθεί (για πόσον καιρό;) και υπομονή θα κάνει, μήπως φανούν οι ικανότητες των ελαφρών ταξιαρχιών της Αριστεράς.
Κάπου εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα. Ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των πολιτών αναγνωρίζει ότι τα συμφέροντα όσων πληρώνουν τους βαρύτατους φόρους από εκείνα που κερδίζουν με την εργασία τους δεν συμπίπτουν με των άλλων που πληρώνουν τους εξίσου βαρείς φόρους.
Φόρους πληρώνουν όλοι. Εκτός από (ευτυχώς) όσους δεν έχουν κανένα εισοδηματικό ή περιουσιακό στοιχείο. Από αυτούς, όμως, ένα πολύ μεγάλο τμήμα τους πληρώνεται από τους φόρους. Είναι οι εργαζόμενοι του ευρύτερου κρατικού τομέα, οι συνταξιούχοι και οι προμηθευτές και εργολάβοι του Δημοσίου. Αρκεί να κερδίσεις την εύνοιά τους για να κερδίσεις την κυβέρνηση. Ακόμη κι ο σοφός λαός το έχει καταλάβει. Ολα τα άλλα ακολουθούν...
Comments