ολοι οι φόροι στους τιμίους

Ολοι οι φόροι στους τιμίους Του Μπάμπη Παπαδημητρίου Η δημοσιονομική κρίση και τα μέτρα που ελήφθησαν για την αντιμετώπισή της αύξησαν τον φορολογικό ζυγό των μισθωτών. Κανείς, όμως, δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η φορολόγηση των τιμίων θα έφτανε σε τέτοιο υπερθετικό βαθμό. Τα στοιχεία για τα εισοδήματα του έτους 2011 που δηλώσαμε και, ακολούθως, όσα πληρώσαμε σε φόρους το 2012 είναι εξωφρενικά. Σύμφωνα με τις αρχικές δημοσιογραφικές πληροφορίες, η φορολογική επιβάρυνση κατά κεφαλήν μισθωτού, δηλαδή κατά μέσον όρο, αυξήθηκε σε ποσοστό 52% έναντι του αμέσως προηγούμενου έτους. Δηλαδή, σε μια χρονιά που είχε ήδη αυξηθεί η ανεργία, άρα πολλοί λιγότεροι μισθωτοί είχαν τα παλαιότερα εισοδήματά τους, ο κόσμος της εργασίας οδηγήθηκε στην γκιλοτίνα των υψηλότερων φόρων. Η ανατροπή αυτή αποκαλύπτει επίσης ότι οι αλλαγές που είχαν εισαγάγει οι Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου στο τέλος του 2009, μόλις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση και πριν η Ελλάδα «ρισκάρει την πτώχευση», επεξέτειναν την αμεριμνησία που είχε επικρατήσει στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών μετά το φορολογικό έτος 2006. Εκτός από την ανεργία, που σημαίνει λιγότεροι μισθωτοί, το 2011 είχε ξεκινήσει η περικοπή των μισθών για όσους κρατούσαν τη δουλειά τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η συνολική δαπάνη των επιχειρήσεων για αποδοχές μειώθηκε το 2011 κατά 8,1%, μετά τη μείωσή της κατά 7% το έτος 2010. Τα προς φορολόγηση εισοδήματα μειώθηκαν κατά 18%. Επομένως, η φορομπηχτική πολιτική κατασπάραξε τα πολύ μικρότερα εισοδήματα των ήδη ολιγότερων απασχολουμένων, ώστε να διευκολύνει τις δαπάνες (χωρίς τους τόκους) ύψους 93 δισεκατομμυρίων και 330 εκατομμυρίων που χρειάστηκε να κάνει το κράτος κατά το 2011. Τα αποτελέσματα του 2011 έδωσαν πρόσθετη αφορμή στους μισθωτούς να «ζηλέψουν» τους ελεύθερους επαγγελματίες, αφού η φορολογική συμβολή των τελευταίων αυτών μειώθηκε περαιτέρω κατά 18%. Χρειάζεται, όμως, κάποια προσοχή στην ερμηνεία των συγκεκριμένων στοιχείων. Οσο σωστό είναι ότι υπάρχει σοβαρότατη φοροδιαφυγή μεταξύ των επαγγελματιών, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι πλήθος αυτών έχασε, κυριολεκτικά, το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων του. Το ίδιο συνέβη και με τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων, τα οποία επλήγησαν «αγρίως» από την κρίση, με αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της φορολογίας κερδών. Το κράτος επιδιώκει να αναπληρώνει όσα χάνει, μεγαλώνοντας την επιβάρυνση όσων έχουν ακόμη τη δουλειά τους. Ακόμη και όταν φορολογεί βαριά τα ακίνητα, με τη «δικαιολογία» ότι σε αυτά κρύβεται παλαιότερη φοροδιαφυγή, πάλι τους μισθωτούς επιβαρύνει. Δηλαδή, τελικά, τον ιδιωτικό τομέα. kathimerini