Υπέρογκες αμοιβές για ανύπαρκτη εργασία

Υπέρογκες αμοιβές για ανύπαρκτη εργασία

Μάταιες προσπάθειες διερεύνησης του σκανδάλου με τις αποζημιώσεις «εκπαιδευτών» του ΟΕΕΚ.

Του Τάσου Τέλλογλου

Ποσό άνω των 4 εκατ. ευρώ (ή 1,3 δισ. δραχμών τότε), θεωρεί το Ελεγκτικό Συνέδριο ότι εισέπραξαν αχρεωστήτως 19 «εκπαιδευτές» του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ), οι οποίοι ωστόσο δεν παραπέμπονται από το Συμβούλιο Εφετών σε δίκη λόγω παραγραφής. Σημειώνεται ότι για τη διερεύνηση του σκανδάλου στον ΟΕΕΚ έχουν παρέμβει τουλάχιστον τρεις υπουργοί Εθνικής Οικονομίας αλλά εις... μάτην, όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος. Αρχικά είχαν ασκηθεί διώξεις από την Εισαγγελία (εισαγγελείς Ν. Ζαγοριανός, Ι. Ντογιάκος και 4η ειδική ανακρίτρια) εναντίον 38 ατόμων για σειρά κακουργηματικών πράξεων μιας υπόθεσης η οποία εκκρεμούσε δικαστικά από το 2006. Οι αποζημιώσεις των «εκπαιδευτών», που σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαν τα τυπικά προσόντα και σε άλλες δεν ήταν καν... παρόντες την ώρα των μαθημάτων αλλά πληρώνονταν, αφορούσαν την περίοδο 1997 - 2002. Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, επήλθε παραγραφή επειδή οι «επιμέρους πληρωμές» κάθε εκπαιδευτή του ΟΕΕΚ κρίθηκαν χωριστά χωρίς να θεωρείται ότι υπήρχε «σύστημα παράνομων πληρωμών». Στην εισαγγελική κρίση, επίσης, δεν είχε περιληφθεί η νομική αξιολόγηση -που περιλαμβανόταν στην πορισματική έκθεση επιθεωρητών του υπουργείου Οικονομικών- δαπανών 2,2 εκατ. ευρώ που αφορούσαν αναθέσεις σεμιναρίων σε ιδιωτικές εταιρείες. Και αυτό διότι η ομάδα ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν κατάφερε να βρει 21 από τα 26 επίμαχα χρηματικά εντάλματα, αλλά ούτε και τα συνημμένα δικαιολογητικά τους, τα οποία συγκεντρώνονται σε διαφορετικό χώρο. Σύμφωνα με τους οικονομικούς επιθεωρητές, οι δαπάνες για τα σεμινάρια αυτά χαρακτηρίζονται από ακραίες υπερτιμολογήσεις (έως 860%!) σε αμοιβές εκπαιδευτών, ακόμα και με ποσά που προσέγγιζαν τις 200.000 δραχμές ανά ώρα σε μία εποχή που οι αμοιβές π.χ. καθηγητών πανεπιστημίου έφθαναν τις 12.000 την ώρα... Ενας από τους οικονομικούς επιθεωρητές, ο κ. Γ. Μπούτος, απευθύνθηκε, μόνο το 2009, τέσσερις φορές στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τις αμοιβές μίας εκ των υπολόγων, της Δ.Τ., συζύγου του πρώην επιτρόπου στο Ελεγκτικό Συνέδριο Γ.Χ., επειδή στις εκθέσεις της ομάδας ελέγχου δεν περιλαμβάνονταν αποδεικτικά στοιχεία που αφορούσαν τη συγκεκριμένη υπάλληλο. Από τις εκθέσεις αυτές «απουσίαζε» και ένας άλλος υπόλογος, ο Π.Τ. Μάλιστα, πρώην επίτροπος του Ε.Σ., συντάκτης δύο αρχικών εκθέσεων για τον οργανισμό ΟΕΕΚ, συμπέραινε ότι τα σκανδαλώδη ποσά καλώς είχαν καταβληθεί... Οι κατηγορούμενοι επικαλέσθηκαν διά των συνηγόρων τους ότι δεν απαιτούνται ειδικά προσόντα για όσους διδάσκουν εργαστηριακά μαθήματα ούτε υπάρχει νομικό πλαίσιο που να καθορίζει το ύψος των αμοιβών τους. Στα παραπεμπτικά βουλεύματα, αλλά και την πορισματική αναφορά του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σημειώνεται ότι η ελεγχόμενη Π.Β., σύζυγος πρώην αντιπροέδρου του ΟΕΕΚ, είχε συμβάσεις με τις οποίες ανελάμβανε κατ’ ανάθεση τη διδασκαλία στα μαθήματα: Οδοντοτεχνική πορσελάνης, Θεραπευτική διαιτολογία, Χρήση κομπιούτερ για τεχνικούς εγκαταστάσεων ψύξης, Λειτουργικά συστήματα για πολυμέσα, Μηχανογραφημένη λογιστική για φοροτεχνικούς, Χρήση κομπιούτερ σε τεχνικούς αυτοματισμών, Νοσηλευτική χειρουργική αλλά και Πρώτες Βοήθειες σε νοσηλευτική τραυματιολογία... Η... υπερ-εκπαιδεύτρια αυτή είχε ως προσόν το απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ υπήρχε αίτηση καθηγήτριας οδοντοτεχνικής στο ΤΕΙ Αθήνας για να διδάξει, αλλά απορρίφθηκε. Το Ελεγκτικό Συνέδριο καταλήγει, στην πιο πρόσφατη συμπληρωματική του έκθεση, στο συμπέρασμα ότι «η θεώρηση των χρηματικών ενταλμάτων στηρίχθηκε κυρίως σε στοιχεία ψευδή ή ανύπαρκτα. Κατά συνέπεια ήταν επιβεβλημένη η ορθή αξιολόγηση από τους θεωρήσαντες τα εν λόγω χρηματικά εντάλματα. Αντ’ αυτού δεν αποδεικνύεται ότι οι θεωρήσαντες προέβησαν σε οποιαδήποτε από αυτές τις ενέργειες. Ως εκ τούτου οι θεωρήσεις αυτών έγιναν μη νόμιμα και συντρέχει λόγος αναθεώρησής τους...». Καθίσταται σαφές ότι οι ελεγκτές του Ε.Σ. αποδίδουν στην τελευταία τους έκθεση ευθύνες σε πρώην συναδέλφους τους οι οποίοι είχαν εγκρίνει τις σχετικές δαπάνες.