ο προεδρος ολων των Ελλήνων
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Εθν.Μακαρίου & Φαληρέως 2
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
- Δεν έχετε κανένα αποθηκευμένο άρθρο
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣΟ Πρόεδρος όλων των Ελλήνων
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο πάντα σεμνός Τάσος Σεχιώτης όταν υπουργοποιήθηκε είχε πει ότι «Δεν ανήλθαμε ημείς εις τα αξιώματα, τα αξιώματα κατήλθον μέχρις ημών». Ετσι, λοιπόν, με βάση τον αφορισμό του Τριπολιτσιώτη πολιτικού, μπορούμε να χωρίσουμε τους πολιτικούς σε τρεις κατηγορίες. Σε αυτούς που ανέρχονται στα αξιώματα, σε αυτούς που τα αξιώματα κατέρχονται μέχρι την αναξιότητά τους (γέμισε ο τόπος από τέτοιους εσχάτως) και σε εκείνους που αναβαθμίζουν τα αξιώματα στα οποία ανέρχονται. Ο Κωστής Στεφανόπουλος ανήκει στους τελευταίους...
Ο Αχαιός πολιτικός υπήρξε Πρόεδρος όλων των Ελλήνων κι αυτό δεν είναι το κατά συνθήκην ψεύδος με το οποίο επιδαψιλεύουμε όλους τους Προέδρους. Δεν υπήρξε ποτέ λαοπλάνος ή γοητευτικός πολιτικός. Ηταν έντιμος σε μια εποχή που η πολιτική απάτη θεωρείται διαβατήριο για την επιτυχία. Υπήρξε πολιτικός προερχόμενος από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο που ζήτησε συγγνώμη για τις υπερβολές της νεότητός του. Ο δεξιός αντικομμουνιστής που άρθρωσε λόγο συμφιλίωσης: «Η Αριστερά ανέδειξε πολλούς σπουδαίους ανθρώπους, διανοουμένους, τους οποίους χάσαμε υπό τραγικές συνθήκες. Πληρώσαμε όλοι τα λάθη που κάναμε –γιατί λάθη έγιναν από παντού– και είμαι ευτυχής να διαπιστώνω τώρα ότι αυτά είναι πια ξεπερασμένα».
Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους πολιτικούς ήταν οι αρχές με τις οποίες πολιτεύθηκε, αρχές που δεν θυσίασε για χάρη πολιτικών σκοπιμοτήτων, όπως συνηθίζεται. Τίμησε το Σύνταγμα, την τήρηση του οποίου ορκίστηκε να διαφυλάττει και γι’ αυτό πήγε κόντρα στο ρεύμα, ακόμη και στην Εκκλησία του Χριστόδουλου, παρόλο που ο ίδιος ήταν βαθιά θρησκευόμενος. Οταν ο Αρχιεπίσκοπος πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο ανεμίζοντας τρία εκατομμύρια υπογραφές για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το θρήσκευμα στις ταυτότητες, η Προεδρία της Δημοκρατίας απάντησε με τη συνταγματική τάξη: «Οι εκτός νομοθετημένης διαδικασίας συλλεγείσες υπογραφές δεν είναι δυνατόν να ανατρέψουν τις διατάξεις του Συντάγματος». Οταν ο μακαριστός έλεγε ότι «Οι λαοί στηρίζονται στην παράδοσή τους και στις ρίζες τους. Το ίδιο οφείλουμε κι εμείς να πράξουμε εάν δεν θέλουμε να αφομοιωθούμε, να ξεριζωθούμε και να χαθούμε από το προσκήνιο της Ιστορίας», ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος απαντούσε: «Δεν θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σας εις την επιστροφή στις ρίζες. Οι ρίζες πρέπει να υπάρχουν για να δίνουν νέα τροφή στα κλαδιά, τα οποία διαρκώς μεγαλώνουν και καλύπτουν υπό τη σκιά τους μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και ενεργειών».
Οταν αλυχτούσε ο αντιαλβανικός ρατσισμός, επειδή ένα παιδί από την Αλβανία είχε αριστεύσει και έπρεπε να γίνει σημαιοφόρος, ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος δήλωνε ότι «Ενα παιδί που μετέχει της ελληνικής παιδείας και αριστεύει ασφαλώς γίνεται Ελληνας (υπό την ευρύτερη έννοια) και δικαιούται να φέρει την ελληνική σημαία».
Κάποιοι που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν λένε ότι ήταν έντιμος και στην προσωπική του ζωή, ακέραιος χαρακτήρας. Οι υπόλοιποι θα τον θυμόμαστε ως Πρόεδρο όλων των Ελλήνων που δεν έπαιξε με τον θεσμό, δεν τον χρησιμοποίησε για ευτελείς πολιτικές επιδιώξεις. Και θα τον θυμόμαστε ως δημοκράτη. Οπως έλεγε και ο ίδιος: «Βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας είναι η προστασία της νομιμότητας»...
Ο Αχαιός πολιτικός υπήρξε Πρόεδρος όλων των Ελλήνων κι αυτό δεν είναι το κατά συνθήκην ψεύδος με το οποίο επιδαψιλεύουμε όλους τους Προέδρους. Δεν υπήρξε ποτέ λαοπλάνος ή γοητευτικός πολιτικός. Ηταν έντιμος σε μια εποχή που η πολιτική απάτη θεωρείται διαβατήριο για την επιτυχία. Υπήρξε πολιτικός προερχόμενος από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο που ζήτησε συγγνώμη για τις υπερβολές της νεότητός του. Ο δεξιός αντικομμουνιστής που άρθρωσε λόγο συμφιλίωσης: «Η Αριστερά ανέδειξε πολλούς σπουδαίους ανθρώπους, διανοουμένους, τους οποίους χάσαμε υπό τραγικές συνθήκες. Πληρώσαμε όλοι τα λάθη που κάναμε –γιατί λάθη έγιναν από παντού– και είμαι ευτυχής να διαπιστώνω τώρα ότι αυτά είναι πια ξεπερασμένα».
Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους πολιτικούς ήταν οι αρχές με τις οποίες πολιτεύθηκε, αρχές που δεν θυσίασε για χάρη πολιτικών σκοπιμοτήτων, όπως συνηθίζεται. Τίμησε το Σύνταγμα, την τήρηση του οποίου ορκίστηκε να διαφυλάττει και γι’ αυτό πήγε κόντρα στο ρεύμα, ακόμη και στην Εκκλησία του Χριστόδουλου, παρόλο που ο ίδιος ήταν βαθιά θρησκευόμενος. Οταν ο Αρχιεπίσκοπος πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο ανεμίζοντας τρία εκατομμύρια υπογραφές για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με το θρήσκευμα στις ταυτότητες, η Προεδρία της Δημοκρατίας απάντησε με τη συνταγματική τάξη: «Οι εκτός νομοθετημένης διαδικασίας συλλεγείσες υπογραφές δεν είναι δυνατόν να ανατρέψουν τις διατάξεις του Συντάγματος». Οταν ο μακαριστός έλεγε ότι «Οι λαοί στηρίζονται στην παράδοσή τους και στις ρίζες τους. Το ίδιο οφείλουμε κι εμείς να πράξουμε εάν δεν θέλουμε να αφομοιωθούμε, να ξεριζωθούμε και να χαθούμε από το προσκήνιο της Ιστορίας», ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος απαντούσε: «Δεν θα ήθελα να συμφωνήσω μαζί σας εις την επιστροφή στις ρίζες. Οι ρίζες πρέπει να υπάρχουν για να δίνουν νέα τροφή στα κλαδιά, τα οποία διαρκώς μεγαλώνουν και καλύπτουν υπό τη σκιά τους μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων και ενεργειών».
Οταν αλυχτούσε ο αντιαλβανικός ρατσισμός, επειδή ένα παιδί από την Αλβανία είχε αριστεύσει και έπρεπε να γίνει σημαιοφόρος, ο Πρόεδρος Κωστής Στεφανόπουλος δήλωνε ότι «Ενα παιδί που μετέχει της ελληνικής παιδείας και αριστεύει ασφαλώς γίνεται Ελληνας (υπό την ευρύτερη έννοια) και δικαιούται να φέρει την ελληνική σημαία».
Κάποιοι που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν λένε ότι ήταν έντιμος και στην προσωπική του ζωή, ακέραιος χαρακτήρας. Οι υπόλοιποι θα τον θυμόμαστε ως Πρόεδρο όλων των Ελλήνων που δεν έπαιξε με τον θεσμό, δεν τον χρησιμοποίησε για ευτελείς πολιτικές επιδιώξεις. Και θα τον θυμόμαστε ως δημοκράτη. Οπως έλεγε και ο ίδιος: «Βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας είναι η προστασία της νομιμότητας»...
Comments