Ο Α ρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε. Εθν.Μακαρίου & Φαληρέως 2
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣΟ Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παρατηρεί το έθνος των Ελλήνων –πολίτες και πολιτικοί– τα διαδραματιζόμενα εις την Ευρώπη δι’ εσόπτρου εν αινίγματι. Και αυτομαστιγωνόμαστε και πορευόμαστε εδώ και έξι χρόνια μετανοούντες –ή προσποιούμενοι τουλάχιστον– για την προτέρα συμπεριφορά μας, αναζητούντες σωτηρία στους κόλπους της «ευρωπαϊκής οικογένειας». Κάτι σαν παρωδία, δηλαδή, της όπερας «Τανχόιζερ» του Ρίχαρντ Βάγκνερ, εκτός σκηνής επιμελώς διαμορφωμένης και δίχως τη συνοδεία εξαίσιων μελωδιών.
Τα ανωτέρω ως εν πολλοίς αδέξια εισαγωγή σε μνημειώδη ομιλία του Αρχιεπισκόπου Καντερβουρίας Justin Welby στις 17 Νοεμβρίου στο Παρίσι. Αναφερόμενος λοιπόν στην ευρωπαϊκή τάξη πραγμάτων στον τομέα της Οικονομίας, ο επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας μνημόνευσε την Ελλάδα ως παράδειγμα χώρας που εντάχθηκε στο κοινό νόμισμα, βάσει «κακού σχεδιασμού», δίχως να έχει τις προϋποθέσεις, στο πλαίσιο μιας «συμπαιγνίας όλων των εμπλεκομένων, που επεδίωκαν τη συμμετοχή πολλών κρατών στην Ευρωζώνη».
Κατά συνέπεια, «όταν το 2008 έφτασε η Μεγάλη Υφεση, ελάχιστα μας εξέπληξε ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να πληρώσει τον λογαριασμό και εξαιτίας της προτέρας κακής διαχειρίσεως και επιπλέον της διαφθοράς μίας ελίτ, οι ενδεείς πολίτες ενός έθνους οδηγήθηκαν σε ακούσια χρεοκοπία». Αυτά είπε ο Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας, καταλήγοντας ότι το σύστημα της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και ειδικώς της Ε.Ε. οδήγησε στη δημιουργία «της μεγαλύτερης φυλακής οφειλετών στην ευρωπαϊκή ιστορία».
Ο επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας δεν είναι κομμουνιστής, δεν είναι αναρχικός, ούτε εμφορείται από αίσθημα κλειστοφοβίας, ούτε είναι πολέμιος της ευρωπαϊκής ιδέας και φυσικά δεν είναι ρατσιστής. Είναι ένας ιεράρχης, αρνούμενος απλώς να συνδιαλλαγεί με ένα σύστημα άκρως υλιστικό που ως χριστιανός οφείλει να απορρίψει.
Το ενδιαφέρον είναι ότι για περισσότερο από μία εξαετία ουδείς συστημικός πολιτικός ηγέτης της Ελλάδος αλλά ούτε κάποιας χώρας της Ε.Ε. εισήγαγε, έστω και υπό τη μορφή μιας υποθέσεως εργασίας, κάποιο στοιχείο του προβληματισμού του Βρετανού ιεράρχη στην απεραντολογία αναλύσεων και παραθέσεως στοιχείων, που αφορούσαν αρχικώς την ελληνική κρίση χρέους και στη συνέχεια άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου – και όχι μόνον.
Αλλά ως προς την Ελλάδα η όποια έκπληξη είναι αδικαιολόγητη, καθώς διαχρονικώς η εκάστοτε πολιτική ηγεσία αναζητεί στέγη υπό την σκιά κάποιας Δυνάμεως. Εξεγέρθη η ελληνική φυλή εναντίον της δεσποτείας των Οθωμανών Σουλτάνων. Αλλά όταν δημιουργήθηκε εν τέλει κράτος αυτοδιοικούμενο και ανεξάρτητο, οι ήρωες της Επαναστάσεως –όλοι αδιαμφισβητήτου πατριωτισμού– έθεσαν εαυτούς εις την διάθεση των προστάτιδων Δυνάμεων και ηγήθηκαν κατά περίπτωση του Αγγλικού, του Γαλλικού και του Ρωσικού Κόμματος.
Οταν στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού τα κόμματα άλλαξαν ονομασία, ακολουθήθηκε η ίδια πρακτική· και η εμμονή του Ελευθερίου Βενιζέλου να προσχωρήσει η Ελλάς άνευ όρων στην Αντάντ οδήγησε στον Διχασμό· και η κομμουνιστική ανταρσία είχε ως στόχο την υπαγωγή της χώρας υπό την σκέπη της Σοβιετικής Ενώσεως· και τελικώς εκθύμως προσχώρησε η Ελλάς –παντελώς απαράσκευη– στο ευρωπαϊκό σύστημα· και εάν καταρρεύσει η Ε.Ε. και «απαλλαγούμε» από την σιδηρά γερμανική κηδεμονία, θα αναζητήσει καταφύγιο σε κάποια άλλη Δύναμη. Ετσι κινούμεθα ανά τους αιώνες εκτός από στιγμές ηρωικής εξάρσεως, που θα ήταν σκόπιμο να αποφευχθούν σε αυτήν τη φάση για να έχουμε όλοι την ησυχία μας.
Comments