|
Του Νικου Γ. Ξυδακη Θα περίμενε κανείς ότι η τόσο επίμονα παρασκευαζόμενη ατμόσφαιρα εορτών θα κυριαρχούσε αυτές τις μέρες, θα σκέπαζε γκρίνιες, μικρότητες, κακίες, πολιτικές τριβές. Ναι, καλά... Στη βραδινή ζώνη, η Ελλάδα παρακολουθεί τον εαυτό της παραβάτη και έκνομο: αυθαίρετες οικοδομές που αποκαθηλώνουν ή απειλούν υπουργούς, βάναυσους χρηματισμούς εφοριακών, κορυφαία πολιτικά πρόσωπα να ψελλίζουν διάφορα υποκριτικά. Στην ίδια βραδινή ζώνη, η Ελλάδα χαχανίζει αμήχανη και φθονερή με τις χυδαιότητες που ανταλλάσσουν αστέρες της σόου μπίζνες. Ολο το βράδυ πια τροφοδοτείται από τα φρικιά του τηλεμεσημεριού, από κραυγές και υστερίες, από ρημαγμένα πρόσωπα. Θα μπορούσε να είναι μια φάρσα στημένη από σαρδόνιους ακτιβίστες του μηντιακού αντάρτικου, αλλά δεν... Ολα συμβαίνουν σχεδόν σοβαρά, πραγματικά. Η πραγματικότητα υπάρχει με όρους φάρσας. Η μηντιακή χυδαιότητα συνυπάρχει ταιριαστά, εκρηκτικά, με τη διάσπαρτη ανομία. Η πολιτική ειδησεογραφία αναλώνεται σε παρακολούθηση τραπεζικών λογαριασμών, παραβάσεις πολεοδομικών κανονισμών και εργατικών νόμων, αμφιλεγόμενους διορισμούς, σκαστές ή μόλις καλυμμένες περιπτώσεις διαφθοράς. Κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Οι διασκεδαστές λοιδορούν τους πολιτικούς όλο και πιο άγρια, απαξιώνουν την ήδη εξουθενωμένη πολιτική τάξη, και μαζί τους απαξιώνουν την ίδια την πολιτική. Σε αυτή τη σκοτεινή σύμφραση, ο πολίτης χειροκροτάει τον εξευτελισμό της πολιτικής, αλλά μαζί υπογράφει και τη δική του έκπτωση: δεν είναι πια πολίτης, είναι ακροατήριο, μετρούμενη αντίδραση, σκυλί του Παβλόφ. Την ίδια στιγμή, η ατμόσφαιρα των εορτών –που λέγαμε– ανάβει ελάχιστα μόλις εικοσιτετράωρα πριν από τα Χριστούγεννα. Με πίστωση, με δόσεις, με το δώρο προφαγωμένο, χωρίς έγνοια για ισοσκελισμένο και αύταρκες νοικοκυριό, το πλήθος βομβεί γύρω από το πάμφωτο City Link, κάνει ουρές για έναν καφέ στο Ζόναρς. Γύρω από μια τόση δα νησίδα αστικής χλιδής, μια σμικρυμένη προσομοίωση των στοών του Μιλάνου και του Παρισιού ή της νεοϋορκέζικης Φιφθ Αβενιου, οι Ελληνες, νεόπτωχοι και νεοχλιδάτοι, αναζητούν ταυτότητα καταναλωτή και αγοραζόμενη ευεξία – αλίμονο, στην πανακριβότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης με τις χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες! Με απαξιωμένη πολιτική, με διάτρητο δημόσιο βίο, με διάχυτη και δομική την ανομία, χλευαστές και αυτοχλευαζόμενοι, ανυπόφορα ατομιστές, δεσμώτες των στερεοτύπων περί νεοελληνικότητας, διαπλέουμε τον καιρό των Χριστουγέννων. |
Comments