| Η εφαρμογή των νόμων Του Σταυρου Τζιμα/ stzimas@kathimerini.gr Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Μετανάστευσης της Βρετανίας Λίαμ Μπιρν οδηγούσε στον αυτοκινητόδρομο του Μπέρμπινχαμ και μιλούσε στο κινητό του τηλέφωνο. Κάποια στιγμή ένα περιπολικό της τροχαίας, του έκλεισε τον δρόμο και το πλήρωμα του ζήτησε να βγει στην άκρη. Ο τροχονόμος μολονότι αναγνώρισε στο πρόσωπο του οδηγού τον κυβερνητικό αξιωματούχο, δεν «ψάρωσε» και έπραξε αυτό που προβλέπει ο κώδικας οδικής κυκλοφορίας. Του εξήγησε ευγενικά ότι παρανόμησε μιλώντας στο κινητό και του επέβαλε για το παράπτωμα χρηματικό πρόστιμο. Χωρίς δεύτερη κουβέντα ο υπουργός πλήρωσε τις εκατό λίρες και συνέχισε το ταξίδι με το κατευόδιο του υφισταμένου του. Οποιος διάβασε την είδηση, που σημειωτέον έκανε τον γύρο του κόσμου, είμαι σίγουρος ότι χαμογέλασε μελαγχολικά. Δεν μπορεί παρά να έκανε σύγκριση με το πώς συμπεριφέρονται σε παρόμοιες περιπτώσεις οι δικοί μας «ισχυροί», αλλά και όσοι από εμάς τους αδύναμους έχουμε ή νομίζουμε ότι έχουμε «τα μέσα». Μου ήρθαν στο νου κάποια περιστατικά, από τα ελάχιστα σε σχέση με όσα συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους που είδαν το φως της δημοσιότητας, όπως: — Το χαστούκι του αλήστου μνήμης υπουργού Δημόσιας Τάξης Αντώνη Δροσογιάννη σε τροχονόμο διότι ο δυστυχής τόλμησε να ελέγξει, όπως έπρεπε να κάνει, «κολλητό» του παρατρεχάμενο ο οποίος τον συνόδευε, χωρίς καμιά επίσημη ιδιότητα σε στρατιωτική δεξίωση. Ο «θρασύς» αστυνομικός μάλιστα πλήρωσε την «απρέπειά του» να τηρήσει την τάξη με δυσμενή μετάθεση! — Η απίστευτη ενέργεια του τέως αντιδημάρχου Θεσσαλονίκης Θεόφιλου Ιωαννίδη που επιχείρησε να χώσει στο στόμα τροχονόμου της δημοτικής αστυνομίας για να φάει την κλήση που του είχε κόψει για παράνομη στάθμευση! — Η πάγια και προκλητική τακτική του νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη να κυκλοφορεί με τη μοτοσικλέτα του χωρίς προστατευτικό κράνος –και δεν είναι ο μόνος από τους ηγέτες μας– αγνοώντας συνειδητά τον νόμο και γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τις όποιες επικρίσεις που δέχεται επ’ αυτού. Οπως αποδείχθηκε και στην περίπτωση του Βρετανού υπουργού στην κοινωνία των «κουτόφραγκων», το Dura Lex Sed Lex – «σκληρός ο νόμος αλλά νόμος», δηλαδή ισχύει για όλους και εφαρμόζεται σε όσους τον παραβιάσουν, όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Απεναντίας στη χώρα όπου ανατρέχουμε ακόμη στην αρχαιότητα για να σνομπάρουμε τους άλλους Ευρωπαίους βαυκαλιζόμενοι πως «όταν εκείνοι ζούσαν στις σπηλιές εμείς διδάσκαμε δημοκρατία και πολιτισμό», κυριαρχεί η πεποίθηση ότι «ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης όπου πάει το μικρό έντομο και κολλάει ενώ το μεγάλο τον τρυπάει και φεύγει». Εχει αντίρρηση κανείς; Αν ναι, ας αναλογιστεί τι συμβαίνει καθημερινά στους δρόμους μας με την τήρηση του κ.ο.κ. και ας τοποθετήσει για μια στιγμή στη θέση του Λίαμ Μπιρν έναν δικό μας «ισχυρό». | 
Comments