Τι γράφει ο ξένος τύπος. από καθημερινή
The New York Times
Η δολοφονία της Μπεναζίρ Μπούτο, την Πέμπτη, άφησε μετέωρες τις διπλωματικές προσπάθειες που κατέβαλε τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση Μπους, ώστε να αμβλύνει το πολιτικό χάσμα των κομμάτων στο Πακιστάν. Η αμερικανική επιρροή στις εσωτερικές υποθέσεις του Πακιστάν φθίνει, ενώ πλέον οι πολιτικές επιλογές, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, είναι περιορισμένες.
Διπλωματικές πηγές αποκάλυψαν ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν έρθει σε επαφή και με μέλη του πολιτικού κόμματος του πρώην πρωθυπουργού Ναουάζ Σαρίφ, ο οποίος φημολογείται ότι έχει στενούς δεσμούς με τους ισλαμιστές, γεγονός που αποκαλύπτει πόσο δύσκολο είναι για τις ΗΠΑ να βρουν ένα φερέγγυο συνεργάτη.
Η δολοφονία φώτισε την αποτυχία δύο εκ των βασικών στόχων του προέδρου Μπους στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, την προσπάθεια για εκδημοκρατισμό του μουσουλμανικού κόσμου, καθώς και την εκδίωξη των στρατευμένων ισλαμιστών από το Πακιστάν, πυρηνική χώρα ζωτικής σημασίας για τον πρόεδρο Μπους στη μάχη κατά της τρομοκρατίας.
Θέλουν τώρα εκλογές
Επίσημες πηγές αναφέρουν ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν την πραγματοποίηση των εκλογικών διαδικασιών στο Πακιστάν, στις 8 Ιανουαρίου, όπως ήταν προγραμματισμένο. Αρκετοί όμως ανώτεροι αξιωματούχοι της κυβερνήσεως Μπους αναφέρουν ότι ίσως ο πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ αποφασίσει να αναβάλει τις εκλογές αν το ήδη αποσταθεροποιημένο πολιτικό σκηνικό χειροτερέψει.
Αναλυτές και διπλωμάτες επισημαίνουν ότι η δολοφονία της Μπούτο έκανε εμφανή την ανικανότητα των ΗΠΑ να χειριστούν τις εσωτερικές πολιτικές υποθέσεις του Πακιστάν. Οπως αναφέρουν, ακόμα και πριν από τη δολοφονία, οι ΗΠΑ είχαν περιορισμένη επιρροή και δεν υποστήριξαν την Μπούτο με όλη τους τη δύναμη. Το Πακιστάν, τώρα περισσότερο από ποτέ, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις ΗΠΑ καθώς βρίσκεται στα πρόθυρα εσωτερικού χάους. Αξιωματούχοι της κυβερνήσεως Μπους προσπαθούν να ισορροπήσουν από τη μία την αμερικανική επιμονή να παραμείνει το Πακιστάν στο δρόμο της δημοκρατίας και από την άλλη την απροθυμία του Μουσάραφ να κάνει οποιαδήποτε προσπάθεια ώστε να βγει η χώρα από την αναταραχή, γεγονός που επιτρέπει στην Αλ Κάιντα και στους Ταλιμπάν να δρουν ανενόχλητοι.
Για το λόγο αυτό, η κυβέρνηση Μπους προσπαθούσε σκληρά να επιτύχει τη «συμφωνία συμφιλίωσης» μεταξύ της Μπούτο και του Μουσάραφ, ώστε ο τελευταίος να μοιραστεί την εξουσία με την πρώην πρωθυπουργό του Πακιστάν, μετά τη λήξη των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών. Αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να εξαναγκαστεί ο Μουσάραφ να ακολουθήσει τη δημοκρατική οδό.
Στη βάση αυτού του σχεδίου, η Μπούτο επέστρεψε στο Πακιστάν τον Οκτώβριο, ύστερα από 8 χρόνια αυτοεξορίας. Η πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν, σύμφωνα με μέλη του πολιτικού της γραφείου, δεχόταν πολλές πιέσεις από τους αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης ώστε να συνάψει συμφωνία με τον πρόεδρο Μουσάραφ, ακόμα και μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου. Τελικά όμως, κάθε ελπίδα για τη σύναψη της «συμφωνίας συμφιλίωσης», που θα οδηγούσε στο διαμερισμό της εξουσίας, εξανεμίστηκε.
Η δολοφονία της Μπούτο ματαίωσε τα αμερικανικά σχέδια για τη δημιουργία μιας κυβερνήσεως συνασπισμού, στην οποία οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ασκούν μεγάλη επιρροή. Αμερικανοί αξιωματούχοι, όμως, αναφέρουν ότι η κυβέρνηση συνασπισμού μπορεί να επιτευχθεί με τον διάδοχο της Μπούτο στο Πακιστανικό Λαϊκό Κόμμα. Ενώ Πακιστανοί αναλυτές σημειώνουν ότι και ο Σαρίφ θα μπορούσε να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ στη μάχη ενάντια στην τρομοκρατία, δεδομένης της παλαιότερης συνεργασίας του με την κυβέρνηση Κλίντον.
«Η αμερικανική εξωτερική πολιτική βασιζόταν στην προσωπικότητα της Μπούτο ως σταθεροποιητικής δύναμης», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο γερουσιαστής Αλεν Σπέκτερ, αμέσως μετά την αναγγελία του θανάτου της Μπούτο. «Τώρα, χωρίς εκείνη, θα πρέπει να αναδιοργανωθούμε», πρόσθεσε.
Comments