επίκαιρο

Στην εποποιία για την κατάληψη του Κιλκίς . Πολεμικό περιστατικό χωρίς πινελιές Στα 1912 με 13 ο επίστρατος Γιάννης από την γριβέικη φαμίλια των Χαβδάτων , συναντούσε στον δρόμο της πορείας του προς το Κιλκίς τον αδελφό του Γεράσιμο.Στα λίγα λεπτά του χρόνου οι ευχές ,η συγκίνηση και ο ενθουσιασμός για το συναπάντημα τους σταμάτησαν, γιατί το θέαμα του τραυματία που μετεφέρετο στα μετόπισθεν, ηταν τραγικό ,είχε σκαφτεί από βλήμα το πρόσωπο του σε σημείο που άλλαξε την διάθεσή τους. Ενας άλλος τραυματίας ακολουθούσε, που είχε κτυπηθεί στο πόδι.Τότες ο Γιάννης εκανε μια ευχή στην Παναγιά , προσδοκώντας ένα τραυματισμό σαν τον δεύτερο.Τ'αδέλφια χώρισαν, ο ένας με κατευθυνση την Θεσσαλονίκη,ο άλλος γα τον Βορά.Ο Γιάννης ητανε πάντα κοντά στο λοχαγό του .Τούτο επεβάλετο γιατί σαν σαλπιγκτής έπρεπε να δίνει ανάλογα σαλπίσματα –εντολές του λοχαγού ,σε επήκοον των στρατιωτών που εμάχοντο.Εμάχετο και ο ίδιος όρθιος.Τούτο έγινε αντιληπτό από τον λοχαγό του που του φώναξε πάραυτα/πέσε κάτω κατσαούρη θα σε φάνε/. Την ίδια στιγμή τον διαπερνούσε μια σφαίρα στο πόδι. Του δέθηκε το τραύμα μα το αίμα έτρεχε ποτίζοντας το χώμα ώσπου να σαλπίση προέλαση ,και οδηγηθεί ταυτόχρονα στα μετόπισθεν.Στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης τον επεσκέφθηκε πάλιν ο αδελφός του πούτυχε να πληροφορηθεί τον τραυματισμό του. Το συμβάν αποδόθηκε στην ευχή πούκανε,όπως ο ίδιος έλεγε και πίστευε .-λορνιόν 31/3/2008.