επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Oι υπαρκτές μειονότητεςKύριε διευθυντάAπό την ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ανταποκριτού σας στην Oυάσιγκτον κ. Aθανάσιο Eλλις από τον πρώην YΠEΞ των HΠA κ. Λόρενς Iγκλμπέργκερ («H Kαθημερινή», 23-03-08) με τίτλο: «Aπειλή η “Mεγάλη Aλβανία” όχι τα Σκόπια», χρήζει, μεταξύ άλλων, προσοχής η αναφορά του Aμερικανού πολιτικού ότι «υπάρχει ένας ευρύτερος κίνδυνος με τους Aλβανούς στη Mακεδονία όπως και με την αλβανική μειονότητα στη Bόρεια Eλλάδα»(!).Σωστές οι επισημάνσεις ως προς το πρώτο σημείο. Aβάσιμες όμως ως προς την «αλβανική μειονότητα στη Bόρεια Eλλάδα», αφού δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και μάλλον στερούνται σοβαρότητας. Σημασία όμως έχουν για τις εντυπώσεις (εσφαλμένες), που μπορεί να δημιουργήσουν στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη, ιδιαίτερα όταν οι αναφορές προέρχονται από έναν πρώην ανώτατο Aμερικανό αξιωματούχο. Eίναι, ασφαλώς, γνωστό ότι αλβανική μειονότητα στην Eλλάδα δεν υφίσταται από το τέλος του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι αποκαλούμενοι «τσάμηδες» εγκατέλειψαν οικειοθελώς ή αναγκάσθηκαν από τις περιστάσεις –εξαιτίας της σύμπραξής τους με τους Iταλογερμανούς– να εγκαταλείψουν τη Θεσπρωτία, πύλη σήμερα της Eλλάδας προς και από τη δυτική Eυρώπη.Ο κ. Ιγκλμπέργκερ, έμπειρος διπλωμάτης και πολιτικός που διετέλεσε μάλιστα πρέσβης των ΗΠΑ στο Βελιγράδι, θα έπρεπε κατά τεκμήριο να γνωρίζει τις υπαρκτές εθνικές μειονότητες στον βαλκανικό χώρο. Δεν αποκλείω να έγινε κάποιο «μπέρδεμα» με την υπαρκτή ελληνική μειονότητα στη Βόρεια Ηπειρο ή Ν. Αλβανία για να είμαστε συνεπείς με τη διεθνή νομιμότητα. Ελπίζω, ο διακεκριμένος πολιτικός και διπλωμάτης να μην είχε κατά νου τους Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες που ζουν στη χώρα μας, οι οποίοι δεν αποτελούν, σύμφωνα με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και πρακτικής, εθνική μειονότητα.Σκόπιμο θα ήταν, όπως οι ελληνικές διπλωματικές Αρχές, οι ομογενειακές οργανώσεις στις ΗΠΑ και άλλοι φορείς να προβούν, σε κατάλληλο χρόνο, στις δέουσες επισημάνσεις προς τον κ. Ιγκλμπέργκερ (και το περιβάλλον του), ο οποίος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, συγκαταλέγεται μεταξύ των υποψήφιων ως υπουργός Εξωτερικών ή για άλλη ανώτατη κυβερνητική θέση, αν οι επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ αναδείξουν Ρεπουμπλικανό πρόεδρο.Xρηστος Θ. Mποτζιος - Πρέσβης ε.τ. / ΔιόνυσοςΚι ένας άλλος φιλέλληνας ΜακεδόναςΚύριε διευθυντά,Η αναφορά του κ. Αντώνη Καρκαγιάννη («Η Καθημερινή», 9.3.2008) στον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο Αμύντα που μετέφερε στους Ελληνες μυστικά των Περσών κατά την παραμονή της μάχης των Πλαταιών, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, έφερε στο νου μου κι έναν άλλο Μακεδόνα που επίσης –πάλι κατά τον Ηρόδοτο– πήγε κι εκμυστηρεύτηκε ανθελληνικά σχέδια των Περσών στους Ελληνες το 480 π.Χ. Πρόκειται για τον Σκυλλία από τη Χαλκιδική, που ακολουθούσε τον στόλο του Ξέρξη όταν έπλεε για την κάτω Ελλάδα. Αγνωστο πώς και γιατί συνόδευε τα καράβια του Ξέρξη και ήταν και αυτός μαζί όταν αγκυροβόλησαν στις Αφέτες, τον σημερινό Πλατανιά του Νότιου Πηλίου. Απέναντί τους τότε –θαλάσσια περιοχή του ακρωτηρίου «Αρτεμίσιο» της Βόρειας Εύβοιας– είχε παραταχτεί ο ελληνικός στόλος καθοδηγούμενος από τον Θεμιστοκλή, ώστε να εμποδίσει την κάθοδο του περσικού στόλου στην κάτω Ελλάδα. Αβολος όμως αισθανόταν με τους Πέρσες ο Σκυλλίας και ζητούσε αφορμή για να αυτομολήσει. Η ευκαιρία του δόθηκε όταν είδε ή έμαθε ότι απέναντι στη Βόρεια Εύβοια καιροφυλαχτούσε ο ελληνικός στόλος. Αφού λοιπόν ενημερώθηκε για τα σχέδια των Περσών, πήρε βάρκα και πέρασε κρυφά στους Ελληνες απέναντι. Σύμφωνα όμως με την παράδοση που διασώζει ο Ηρόδοτος, χωρίς να την υιοθετεί, «βυθίστηκε στη θάλασσα από τις Αφέτες και δεν ανέβηκε στην επιφάνεια πριν φτάσει στο Αρτεμίσιο, μένοντας πάντα μέσα στο νερό» ή «διελθών διά του ύδατος ογδοήκοντα περίπου στάδια» (Ηροδότου Μούσαι, μετάφραση Α. Γ. Σκαλίδου, εν Αθήναις 1910, σελ. 7). Εκεί τώρα, στη θαλάσσια περιοχή της Βόρειας Εύβοιας, ο Σκυλλίας βρήκε τους στρατηγούς των Ελλήνων κι έδωκε πληροφορίες για την κατάσταση και τα σχέδια του περσικού στόλου.Ετσι, ύστερα από τα όσα πληροφορήθηκαν οι Ελληνες του Αρτεμισίου από τον Σκυλλία, πήραν τα μέτρα τους και δεν έπεσαν στην παγίδα που προετοίμαζαν οι Πέρσες. Οργανώθηκαν και με συνεχείς ναυμαχίες έδωσαν ένα μέτρο φιλελεύθερου καημού που κυριαρχούσε πάντα στους Ελληνες. Αργότερα, με διάταγμα της Αμφικτυονίας, στήθηκε στους Δελφούς ο ανδριάντας του Σκυλλία, μαζί και της κόρης του, που συντάχθηκε κι αυτή με τον πατέρα της, αλλά οι δύο ανδριάντες βρίσκονται σήμερα στη Ρώμη. Εκεί και μεταφέρθηκαν από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Νέρωνα (βλ. Αλέκου Φίλιππα, Οι πληροφοριοδότες των Ελλήνων κατά τον περσικό πόλεμο, περιοδ. «Νουμάς», Φεβρ. - Μάρτ. 2002).Σήμερα, το όνομα «Σκυλλίας» έχει καθηλωθεί σε μικρό πλοιάριο, που πλέει κάθε καλοκαίρι στα ίδια νερά όπου έδρασε ο ελληνικός και ο περσικός στόλος: Πλατανιά, Βόρεια Εύβοια και νοτιοδυτική Σκιάθο. Υστερα δηλαδή από περίπου δυόμισι χιλιάδες χρόνια, έρχεται πάλι στο προσκήνιο ο Μακεδόνας Σκυλλίας στον τόπο όπου ξετύλιξε το φιλελληνικό πρόσωπό του.Γιωργος Θωμας / ΒόλοςΗ γλώσσα, καθρέπτης πολιτισμούΚύριε διευθυντάΣτις παλαιότερες θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες υπήρχε ένα κωμικό εύρημα που οι συγγραφείς το χρησιμοποιούσαν με μεγάλη συχνότητα. Μια λέξη γραμματικά λανθασμένη ή ένα συντακτικό λάθος ή μια παραποιημένη έκφραση, εκφερόμενη από έναν λαϊκό τύπο ή από μια γυναίκα του υπηρετικού προσωπικού «έβγαζε γέλιο», εύκολο και άμεσο.Σήμερα, τα γλωσσικά λάθη δεν αποτελούν πια επιτήδευση και σάτιρα για να ευθυμήσουμε, αλλά είναι πια τρόπος ζωής και εικόνα του καθημερινού βίου των Ελλήνων. Αντί γέλωτος, προκαλούν θλίψη και δάκρυα. «Τα μαργαριτάρια της Τιβί» (Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου, Εστία 21-12-2007) ή το «ανεξαρτήτου ηλικίας» (Υποβολείο, «Η Καθημερινή») είναι ολίγιστα δείγματα του γενικού καταντήματος της γλώσσας. Αυτά που ακούγονται και γράφονται είναι τόσο συχνά και επαναλαμβάνονται τόσο στερεότυπα, ώστε σε λίγο θα λησμονηθεί η ορθή έκφραση, με την επικράτηση της λανθασμένης. Εκτός από τα καθιερωμένα πια «Οκτώμβριος» και «Σεμτέμβριος» και εκείνο το ακατανόητο «οσαναφορά» (προφανώς αντί του όσον αφορά) έχουν προκύψει ωραιότατα μαργαριτάρια, λεγόμενα, μάλιστα, από αυτούς που έχουν αναλάβει την ενημέρωση της κοινής γνώμης. Πεπειραμένη δημοσιογράφος του ραδιοφώνου, μας ανακοίνωσε θαρρετά ότι η παρουσία κάποιας επιτροπής είναι «σκαιώδης» και ότι μια άλλη υπηρεσία έχει μεταβληθεί σε «άνδρο» διαφθοράς. Οικονομικός αναλυτής μας εδήλωσε: «έχω δίπλα μου τον διευθύνων σύμβουλο της εταιρείας...», ο οποίος «θα παρέσχει τις υπηρεσίες του».Και αλλού ότι «προσδοκεί» την ανάκαμψη. Η δε εταιρεία κάθε χρόνο «διανείμει μέρισμα». Ολα αυτά, διά των «εφαρμοσθέντων μεθόδων»! Τα δε κέρδη διακρίνονται «στα προ φόρων και... μετά φόρων». Βέβαια, ακούσαμε και το προ του θανάτου και «μετά θανάτου», αλλά αυτό δεν οδηγεί σε παραπλάνηση και δεν είναι... προς θάνατον. Το ωραιότατο ρήμα «διαρρέω» μεταβλήθηκε σε ενεργητικό, μάλλον αντί του «διαδίδω». Ο «άμεσος, η άμεση, το άμεσο» μετακόμισαν από τον χώρο των επιθέτων στα επιρρήματα, διότι, ίσως, το «αμέσως» είναι κατάλοιπο... της Δεξιάς.Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η ευκολία και η ταχύτητα με την οποία μεταδίδονται και επικρατούν όλα αυτά τα λάθη, χωρίς περίσκεψη, ενώ αντίθετα, ο ορθός τύπος πολύ δύσκολα πείθει. Διαδίδεται και επιβάλλεται με απίστευτη ευκολία κάθε στρέβλωση της γλώσσας και κάθε αδόκιμη έκφραση, όπως εκείνο το βλακώδες όχι γλωσσικό, αλλά παράπλευρο σύμπτωμα, «είμαι μια χαρά», που απαντούμε όλοι, αποθαυμάζοντες τον εαυτό μας, όταν μας ερωτούν για την υγεία μας.Η γλώσσα είναι ταυτότητα και καθρέφτης πολιτισμού. Είναι απεικόνιση της Ιστορίας. Είναι μετάγγιση της διάνοιας. Κοινωνία του πνεύματος των ομιλούντων ανθρώπων, των πολιτών.Καταπλήσσει το γεγονός ότι το γένος των Ελλήνων, ένας λαός με τέτοια ιστορική διαδρομή, που έμεινε θαμμένος για αιώνες και ξαναγεννήθηκε –παγκόσμιο ιστορικό φαινόμενο, μοναδικό– έφθασε σήμερα να σπαταλά τους θησαυρούς του, ό,τι ανέλπιστα διέσωσε και διατήρησε, παρά πάσα πρόβλεψη και αντιξοότητα. Εφθασε να σκορπίζει ανεύθυνα και χωρίς αιδώ την κληρονομιά του, να προσπερνάει και να περιφρονεί την περιούσια ύπαρξή του μέσα στην ανθρωπότητα.Τέλος –πέρα από τις τυχόν ευθύνες άλλων φορέων– το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης προφανώς διέπεται από κάποιο καταστατικό κείμενο. Αραγε στους κανόνες λειτουργίας αυτού του οργάνου δεν προβλέπεται τίποτε για τις υποχρεώσεις έναντι της γλώσσας μας; Για καθήκοντα και ευθύνες των χειριζομένων τα μέσα επικοινωνίας που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη; Είναι τόσο αμελητέο έργο η διαφύλαξη της γλώσσας;Δημητριος Ν. Βασιλακος / ΑθήναΔύσκολη απόφασηΚύριε διευθυντάΑναφέρομαι εις το πρωτοσέλιδο άρθρο της Καθημερινής 7-2-08 υπό τον τίτλο «Βούληση και πυγμή» και θα ήθελα να σας γνωρίσω την άποψή μου ότι μια τέτοια ενέργεια αν και επιβεβλημένη (εννοώ να διακόψει κάθε συνεργασία με Siemens) δεν είναι διόλου εύκολη, όταν ολόκληρη η δομή του συστήματος των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών είναι Siemens και η συντήρηση του συστήματος προϋποθέτει ανταλλακτικά και τεχνογνωσία του ίδιου προμηθευτή.Μόνον εάν οι εν ισχύει συμβάσεις προβλέπουν υποχρέωση της Siemens να συντηρεί το υπάρχον σύστημα τότε και μόνον είναι εφικτή η διακοπή περαιτέρω συνεργασίας στον τομέα νέων προμηθειών. Κατά τα άλλα, η συνεργασία στη συντήρηση του συστήματος θα υπάρχει.Με τα ανωτέρω δεδομένα και μόνον η κυβέρνηση καλείται να πάρει τις όποιες αποφάσεις.Σπυριδων Τσακος / Νέα ΕρυθραίαΕξαθλιωμένοι Αφγανοί μετανάστες και... ΕλληνεςΚύριε διευθυντάΔιαβάζοντας το ρεπορτάζ της εφημερίδας σας για το «Γκέτο εξαθλιωμένων μεταναστών στην Αρτα» (στις 15/1/08), δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί: επιτέλους πού είναι η διοίκηση της Εκκλησίας; Πού είναι οι διάφορες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από αυτήν; Εχουν αφήσει 2-3 παπάδες να κάνουν τη δουλειά που θα έπρεπε συντεταγμένα να κάνει η Εκκλησία. Για τους πολιτικούς δεν αναρωτιέται κανείς, σιγά μην ασχοληθούν με μη ψηφοφόρους!Πού είναι όλοι αυτοί που διαδηλώνουν και φωνάζουν γιατί οι ιμπεριαλιστές καταστρέφουν κράτη, όπως το Αφγανιστάν; Εδώ έχουν την ευκαιρία ανέξοδα και ακίνδυνα να κάνουν κάτι για τους συνανθρώπους τους. Το λιγότερο να δώσουν ρούχα, τρόφιμα και φάρμακα, το περισσότερο να τους διαθέσουν τον χρόνο τους και τις ειδικότητές τους (νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη), αφού στο νοσοκομείο της περιοχής το προσωπικό αναρωτιέται γιατί οι παπάδες συνοδεύουν εκεί όσους πρόσφυγες χρειάζονται περίθαλψη! Αλλά το ξέχασα... είμαστε όλοι πολύ απασχολημένοι αυτόν τον καιρό με τους φίλους του πρωθυπουργού και τους συνεργάτες και συναδέλφους του κ. Ρουσόπουλου!Προτείνω στην εφημερίδα να κάνει μια έκκληση σε όποιον ήθελε να προσφέρει οτιδήποτε και να αναλάβει μια ακόμη αποστολή στην Αρτα, ώστε να πάνε οι πρόσφυγες όπου τους στείλουν με στεγνά ρούχα, φαγωμένοι και θεραπευμένοι για να έχουν δυνάμεις για τα περαιτέρω...Τερψη Καπετου / Αθήνα [Photo]