| Τα τρία κακά: ιδιώτης, ξένος, Γερμανός! Tου Χαριδημου Κ. Τσουκα* Διαβάζω στην «Αυγή»: «Στο πλευρό των τεχνικών του ΟΤΕ, οι οποίοι χθες το πρωί έκαναν κατάληψη στο κτίριο στο Μαρούσι, βρέθηκε ο [Χ], εκφράζοντας τη συμπαράσταση στον αγώνα τους […] Χαρακτήρισε απαράδεκτο το γεγονός ότι η πιο κερδοφόρα δημόσια ελληνική επιχείρηση θα περάσει στα χέρια ιδιωτών. «Ακόμα χειρότερο είναι να περνάει στα χέρια ξένων κι ακόμη χειρότερο γεγονός η ανάθεση της διοίκησης στα χέρια ξένων και μάλιστα της γερμανικής Deutsche Telekom», δήλωσε» (25/3/2008). Κουίζ: ποιος είναι ο κ. Χ; Ο κ. Καρατζαφέρης; Οχι. Ο κ. Παπαθεμελής; Ούτε. Μήπως ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης; Λάθος. Ο κ. Μανώλης Γλέζος, διακεκριμένος αγωνιστής της Αριστεράς, είναι το πρόσωπο στο οποίο αποδίδονται οι παραπάνω δηλώσεις. Τρία είναι τα κακά, κατ’ αύξουσα σειρά, τα οποία, κατά τον κ. Γλέζο, συμβαίνουν στον ΟΤΕ: πρώτον περνάει στα χέρια ιδιωτών, δεύτερον, περνάει στα χέρια ξένων ιδιωτών και τρίτον περνάει στα χέρια Γερμανών ξένων ιδιωτών. Τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί από το να θέλουν να διοικήσουν τον ΟΤΕ οι απόγονοι του Χίτλερ; Ενας αντιστασιακός ξέρει καλύτερα… Πώς θεμελιώνει λογικά ο κ. Γλέζος το επιχείρημά του; «Με την ίδια λογική», είπε, «αν οι Ελληνες είναι ανίκανοι να διοικήσουν μια δημόσια επιχείρηση, πρέπει να κληθούν όπως διοικήσουν και την ίδια την Ελλάδα, οι ξένοι». Κάτι τέτοιο δεν γίνεται, άρα οι Ελληνες είναι ικανοί να διοικήσουν τον ΟΤΕ, οπότε έξω οι «ξένοι». Αν, βέβαια, οι ξένοι αποχωρούσαν από τον ΟΤΕ, αυτός θα κατέρρεε πάραυτα, δεδομένου ότι οι διεθνείς θεσμικοί επενδυτές κατέχουν το 47,4% της επιχείρησης. Εικάζω όμως ότι κάτι τέτοιο δεν θα δυσαρεστούσε την κυρία Παπαρήγα και τον μικρό Αλέξη, αφού θα επιτάχυνε την κατάρρευση του «συστήματος», για την οποία αόκνως εργάζεται η παλαιο- και νεο-κομμουνιστική Αριστερά στην Ελλάδα. Η εθνικόφρων Αριστερά δεν έχει ιδιαίτερα καλές σχέσεις με τη λογική. Το γεγονός ότι παραχωρείται η διοίκηση της πρώην κρατικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών σε μια αλλοδαπή ομόλογή της (αν και όταν αυτό συμβεί), δεν σημαίνει ότι οι «Ελληνες» είναι «ανίκανοι να τη διοικήσουν». Πολύ πιο εύλογα σημαίνει ότι η διοικητική, εμπορική και τεχνολογική τεχνογνωσία της σημαντικότερης ευρωπαϊκής εταιρείας τηλεπικοινωνιών είναι μεγαλύτερη αυτής που διαθέτουμε και, άρα, κατ’ αρχήν, θα προσθέσει αξία στον ΟΤΕ. Οταν το ελληνικό κράτος συνάπτει αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες με ξένες εταιρείες, δεν σημαίνει ότι είναι «ανίκανο» αλλά, τουναντίον, ευφυές. Ανίκανος είναι ο ψωροπερήφανος, αυτός που δεν έχει επίγνωση των ελλείψεων και των αδυναμιών του. Ικανός είναι αυτός που γνωρίζει τι δεν γνωρίζει και αναζητεί τρόπους να το αποκτήσει. Μπορώ να σκεφθώ χειρότερα πράγματα από το να μας κυβερνούν οι Γερμανοί. Να αποφασίζει για το ασφαλιστικό, ας πούμε, η κυρία Πετραλιά, για την Ολυμπιακή ο κ. Λιάπης, για τον πολιτισμό ο κ. Ζαχόπουλος, για τη χωροταξία ο κ. Λαλιώτης, και για τη λειτουργία των πανεπιστημίων οι διάφοροι αριστεροί τραμπούκοι. Αν μας κυβερνούσαν οι Γερμανοί, σκέφτομαι, ίσως να είχαμε αποκτήσει κτηματολόγιο, πιθανότατα δεν θα υπήρχαν 1.500 παράνομες χωματερές, οι συντάξεις μάλλον θα ήταν καλύτερες και σίγουρα θα είχαμε ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος. Κοιτάξτε με τι αποτελεσματικότητα ενήργησε τον περασμένο Φεβρουάριο το γερμανικό κράτος στην πρόσφατη υπόθεση φοροδιαφυγής πλουσίων υπηκόων του και συγκρίνετε με τα δικά μας πεπραγμένα. Δεν είναι μόνο ότι η Αστυνομία επέδραμε σε σπίτια και γραφεία υπόπτων στις μεγαλύτερες γερμανικές πόλεις ούτε ότι συνέλαβε για φοροδιαφυγή και διαπόμπευσε τηλεοπτικά τον επικεφαλής των Γερμανικών Ταχυδρομείων, αλλά ότι δεν δίστασε να πληρώσει 4,2 εκατ. ευρώ σε πληροφοριοδότη προκειμένου να αποκτήσει το CD με τα ονόματα των φοροφυγάδων! Φαντάζεστε κάτι ανάλογο να συνέβαινε στην Ελλάδα; Ποιος επικεφαλής της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων θα έκανε παρόμοια συναλλαγή στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος; Με τι αυτοπεποίθηση θα διώξει το οικονομικό έγκλημα κάποιος που το κύριο προσόν του είναι το κομματικό του αξίωμα; Με τι πόρους θα κάνει κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν το ήθελε; Εδώ ένας εκδότης καταθέτει ένα υπέρογκο ποσό χρημάτων σε τράπεζα, αδυνατεί να δικαιολογήσει πειστικά την προέλευσή του και διαπραγματεύεται με τους αρμόδιους τη μη δίωξή του! Η ελληνική «ιδιαιτερότητα» δικαιολογεί τα πάντα: από την κατάληψη του κτιρίου του ΟΤΕ, μέχρι την κομματικοποίηση της διοίκησης, την ανοχή και ενίοτε υποστήριξη οικονομικών εγκληματιών και τον ψευδοπροοδευτικό απομονωτισμό. Η εθνικόφρων Αριστερά ανάγει την οικονομική ξενοφοβία και τον κρυπτο-ρατσισμό σε αρετές για να προστατεύσει τους θυλάκους της ηγεμονίας της - τις ΔΕΚΟ και τα πανεπιστήμια. Μιλάει για «αφελληνισμό» αγνοώντας, ηθελημένα, ότι η νομισματική πολιτική της χώρας αποφασίζεται στη Φρανκφούρτη, ότι στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά ιθαγενές είναι το ευρωπαϊκό (όχι το εθνικό), ότι οι μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις ελέγχουν αλλοδαπές επιχειρήσεις στα Βαλκάνια, ενώ φυσικά δεν παραλείπει να διεκδικεί μαχητικά κοινοτικούς πόρους. Τους «ξένους» θέλει να τους απομυζά, όχι να συνεργάζεται μαζί τους. Αντιλαμβάνεται την εθνική υπερηφάνεια φοβικά, όχι δημιουργικά. Το μικρό «έθνος» που οι μεγάλοι επιβουλεύονται έχει πάρει περίοπτη θέση στον αθεράπευτα μανιχαϊστικό λόγο της. Η οπισθοδρόμηση σήμερα έχει κάτι που δεν είχε ποτέ στη χώρα μας: ένα ευυπόληπτο προσωπείο. Διαβάστε τις δηλώσεις του εθνικού συνθέτη, δείτε τις παραστάσεις του εθνικού ψυχαγωγού, ακούστε τις ομιλίες του εθνικού αντιστασιακού και θα καταλάβετε. * Ο κ. Χαρίδημος Κ. Τσούκας (htsoukas@alba.edu.gr) είναι καθηγητής Οργανωσιακής Θεωρίας στο ALBA (στην Ερευνητική Θέση «Γεώργιος Δ. Μαύρος») και στο University of Warwick |
Comments