| Γραμματα Aναγνωστων Αισχροκερδής συμπεριφορά Κύριε διευθυντά Εστειλα με το ταχυδρομείο 4 δεματάκια με δώρα στα βαφτιστήρια μου στο χωριό, βάρους 150 γραμμαρίων το καθένα και πλήρωσα 12 ευρώ -δηλαδή 3 ευρώ- το ένα! Πριν από εμένα έστειλε ένας άλλος 5 δέματα ίδιου ή λίγο μεγαλύτερου βάρους και πλήρωσε 9,75 ευρώ δηλαδή 1,95 για κάθε δέμα! Στη διαμαρτυρία μου προς την υπάλληλο, γιατί εγώ να πληρώσω τόσο πολύ ακριβότερα από τον προηγούμενο πελάτη της και μάλιστα για λιγότερα από εκείνον δέματα (54% περισσότερο το δέμα), μου απάντησε ότι σε αποστολή από πέντε και πάνω δεμάτων γίνεται έκπτωση, οπότε αν έκανα ένα ακόμη βαφτιστήρι θα μου στοίχιζε λιγότερο. Συνεχίζοντας να διαμαρτύρομαι για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, η υπάλληλος για να μου αποδείξει ότι δεν έχει κάνει λάθος, μου έδωσε ένα αντίγραφο του τιμοκαταλόγου των ΕΛΤΑ, όπου διαπίστωσα με μεγάλη μου λύπη ότι για το δέμα που πλήρωσα εγώ 3 ευρώ, ένας άλλος πελάτης τους θα πλήρωνε μόνο 1,07! Εγώ δηλαδή ο απλός πολίτης πληρώνω το δέμα 180% ακριβότερα από μια επιχείρηση - πελάτη των ΕΛΤΑ. Διαμαρτυρήθηκα για την αισχροκερδή αυτή συμπεριφορά, αρχές Δεκεμβρίου, εγγράφως, στον διευθύνοντα σύμβουλο των ΕΛΤΑ κ. Ταπραντζή, που υπογράφει τον τιμοκατάλογο, καθώς και στον κ. Γιακουμεττή, υπεύθυνο γενικό διευθυντή για την εμπορική πολιτική των δεμάτων και, αν και έχουν περάσει 3 μήνες περίπου, κανείς τους δεν μπήκε στον κόπο να μου απαντήσει. Προφανώς, δεν δίνουν σημασία σε έναν Ελληνα πολίτη. Δρ Αιν. Εμμανουήλ - Αθήνα Ανθρώπινα λάθη στον ΟΣΕ Κύριε διευθυντά Μα είναι δυνατόν να συνεχιστεί επί πολύ ακόμη αυτό το συνεχώς επαναλαμβανόμενο εθνικό ρεζίλεμα, που κοστίζει ζωές και χρήματα των Ελλήνων, χωρίς να υπάρξει ούτε μια παραίτηση προέδρου και γενικού διευθυντή, χωρίς να αντικατασταθούν άνευ αποζημιώσεως ούτε ένας - δυο αρμόδιοι διευθυντές; Τι χάλια management είναι αυτό; Ανθρώπινο λάθος θα πει, κατά την ταπεινή μου λογική, όχι η συνήθως επικαλούμενη «κακιά ώρα», αλλά ότι το προσωπικό δεν έχει την κατάλληλη εκπαίδευση, πειθαρχία και επαγγελματισμό. Οποιος δεν ανταποκρίνεται σε αυτά τα βασικά, θα έπρεπε να είχε απολυθεί προ καιρού. Αυτά δεν είναι πρώτη αρμοδιότητα των διαφόρων διευθυντών; Και τι κάνει ο αρμόδιος υπουργός; Ψάχνει ακόμη να φθάσει η υπόθεση ώς το κόκαλο, όταν τα πράγματα είναι ηλίου φαεινότερα; Αλεξ. Μπεζης - Κηφισιά Διαβούλευση του ΟΠΙ Κύριε διευθυντά Διαβάσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» με ημερομηνία 09/03/2008 και τίτλο «Κυνηγώντας τους κουρσάρους του πνεύματος». Θα θέλαμε να επισημάνουμε τρία σημεία: 1. Κατ' αρχήν η δημόσια διαβούλευση, την οποία ξεκίνησε ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ) για την πειρατεία στο Διαδίκτυο και τη λήψη μέτρων από παρόχους υπηρεσιών Ιnternet κάθε άλλο παρά μυστική είναι. Αναζητώντας πιθανές λύσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου της διαδικτυακής πειρατείας, έχει θέσει τις προτάσεις του και τον γενικότερο προβληματισμό σε δημόσια διαβούλευση μέσω του ερωτηματολογίου που είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα του (http://www.opi.gr/ consultation/ questionnaire.doc), ώστε να δοθεί σε κάθε ενδιαφερόμενο η δυνατότητα να εισακουσθεί και να εξασφαλισθεί η ισορροπία συμφερόντων μεταξύ δικαιούχων, διαμεσολαβητών στη διακίνηση των έργων και χρηστών του Διαδικτύου. Επομένως, πρόκειται για ανοιχτή διαβούλευση, στην οποία μπορεί να συμμετέχει κάθε ενδιαφερόμενος. 2. Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΠΙ (www.opi.gr) μπορεί κανείς να ενημερωθεί για ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας και να έχει πρόσβαση στην ιδιαίτερα πλούσια βιβλιογραφία, αρθρογραφία και νομολογία στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Αναφέρεται ενδεικτικά δε ότι πέραν από το εξαιρετικό βιβλίο του καθηγητή Γ. Κουμάντου υπάρχουν και άλλα σημαντικά βιβλία και άρθρα για το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα, όπως των Λ. Κοτσίρη (καθηγητή και προέδρου ΟΠΙ), Ε. Σταματούδη (διευθύντρια ΟΠΙ), Δ. Καλλινίκου (καθηγήτρια και πρώην διευθύντρια ΟΠΙ), κ. Μ. Θ. Μαρίνου (καθηγητή) κ.ά. Πλήρης λίστα όλων των ελληνικών και ξένων δημοσιεύσεων των ανωτέρω, καθώς και όλων εκείνων που έχουν συγγράψει για το αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα, βρίσκεται στην ιστοσελίδα του ΟΠΙ. 3. Ο ΟΠΙ καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες τόσο στην πάταξη της πειρατείας όσο και στη μέριμνα για την ορθή εφαρμογή του νόμου για την πνευματική ιδιοκτησία και των διεθνών συμβάσεων. Οντας στο πλευρό των δικαιούχων γενικά και των δημιουργών ειδικότερα και στηρίζοντας την πνευματική ιδιοκτησία, κύριος σκοπός του OΠI, σύμφωνα με τον ν. 2121/1993, είναι η προστασία των πνευματικών δημιουργών και των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων. H επίτευξη του σκοπού αυτού πραγματοποιείται με μια σειρά δραστηριοτήτων, για τις οποίες είναι αρμόδιος, όπως η μέριμνα για την επιμόρφωση και ενημέρωση του νομικού κόσμου και των δημιουργών και εν γένει των δικαιούχων για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων, με τη διοργάνωση σεμιναρίων και την παροχή πληροφοριών στους άμεσα ενδιαφερόμενους, αλλά και στο ευρύ κοινό. O OΠI έχει αναπτύξει τεράστια δραστηριότητα ενίσχυσης των δημιουργών και δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, δραστηριότητα η οποία ξεπερνάει το λιγοστό δυναμικό του (αριθμεί μόλις 10 άτομα προσωπικό). Eνδεικτικά αναφέρεται η δραστηριότητα του οργανισμού με εκπαιδευτικά σεμινάρια, προώθηση νομοθετικών τροποποιήσεων και βελτιώσεων σε όφελος των δημιουργών, απαντήσεις σε καθημερινά ερωτήματα, δραστηριότητες ευαισθητοποίησης του κοινού σε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας, εισαγωγή βασικών αρχών σεβασμού της πνευματικής ιδιοκτησίας στη βασική εκπαίδευση, συντονισμό σε θέματα πειρατείας όλων των εμπλεκόμενων φορέων κ.ο.κ. Kατά τα λοιπά, ο OΠI είναι πάντα ανοιχτός στον διάλογο και τη συζήτηση για τα ζητήματα που αφορούν το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας και προσπαθεί πάντοτε να ενσωματώνει τις νέες εξελίξεις και κοινωνικές ανάγκες στο έργο του. Eιρηνη Σταματουδη LL.M., Ph.D. Σημείωση συντάκτη: 1. Για να είναι επιτυχής μια δημόσια διαβούλευση πρέπει να είναι δημόσια και διαβούλευση. Σημαίνει ότι οι απόψεις δημοσιοποιούνται, γίνεται μια στοιχειώδης συζήτηση και βγαίνει ένα συμπέρασμα. Δημόσια διαβούλευση δεν είναι ένα απλό ερωτηματολόγιο (που αποστέλλεται στον ΟΠΙ και προφανώς κανείς άλλος δεν θα το δει) σε ένα δικτυακό τόπο που ελάχιστοι έχουν αντιληφθεί την ύπαρξή του. 2. Αυτό που υπάρχει στον δικτυακό τόπο του ΟΠΙ είναι οι τίτλοι άρθρων, βιβλίων και δικαστικών αποφάσεων. Αυτό δεν είναι πλούτος, είναι αντανάκλαση του όχι και ιδιαίτερα πλούσιου προβληματισμού για θέματα πνευματικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Πασχος Μανδραβελης Η αντιστασιακή δράση της Αριστεράς Κύριε διευθυντά Σε ένα πρόσφατο δημοσίευμά σας γινόταν λόγος για τον «μύθο» που έχει δημιουργήσει η Αριστερά σε σχέση με την κατοχική της δράση. Οντως, έτσι έχουν τα πράγματα. Η αντιστασιακή δράση της Αριστεράς, ήταν πολύ περιορισμένη. Οι μάχες του ΕΛΑΣ με συντεταγμένες γερμανικές στρατιωτικές μονάδες, ακόμη και ολιγάριθμες μονάδες, μετριούνταν στα δάχτυλα της μιας χειρός. Η εμφάνιση και μόνο κάποιων Γερμανών στρατιωτών ακόμη και στις πλέον ανταρτοκρατούμενες περιοχές, αρκούσε για να πανικοβάλει ολόκληρα ανταρτικά συγκροτήματα. Υπήρξαν περιπτώσεις σε πολύ ορεινές περιοχές που ανέβηκαν ξαφνικά Γερμανοί, όπου οι αντάρτες στη βιασύνη τους να εξαφανιστούν, εγκατέλειπαν μέχρι και τα καζάνια που έσερναν μαζί τους για να βράζουν τα γιδοπρόβατα που έπαιρναν από τον κόσμο. Αυτήν ακριβώς την εικόνα μας δίνει και ο Γερμανός συγγραφέας Χέρμαν Φρανκ Μάγερ στην ιστόρηση που έκανε της αιματηρής πορείας της 117 μεραρχίας καταδρομών, από τη Βιέννη μέχρι και τα μαρτυρικά Καλάβρυτα. Αυτή η ιστορία για το πέρασμα της παραπάνω μεραρχίας και από τη Σερβία που διέλυσε τους παρτιζάνους του Τίτο, θεωρήθηκε ακόμη και από αριστερούς ως η πλέον αντικειμενική και πέρα για πέρα απροκατάληπτη. Γράφει μεταξύ των άλλων ο Μάγερ κάπου, ότι πολλοί αξιωματικοί αυτής της μεραρχίας είχαν ζητήσει την αποστολή τους στο ανατολικό μέτωπο, προκειμένου να πολεμήσουν με έναν εχθρό που θα τον είχαν απέναντί τους, που θα τον έβλεπαν. Είχαν πια βαρεθεί να κυνηγάνε τους αντάρτες στις απρόσιτες ορεινές περιοχές που κατέφευγαν, οσάκις καταδιώκονταν. Η Αριστερά μας το έχει παρατραβήξει με την περιαυτολογία της. Θέλει σώνει και καλά να δούμε τον πατριωτισμό μόνο σε αυτή. Θέλει κοντολογίς, να παρουσιάσει έναν ολόκληρο λαό και τις εκάστοτε πολιτικές του ηγεσίες με ελαττωμένο ή και ανύπαρκτο τον πατριωτισμό τους. Ε, όλα έχουν τα όριά τους. Φυσικά και η όποια περιαυτολογία. Τακης Σουβαλιωτης - Αγρότης / Χαλανδρίτσα Πατρών Το θέμα του Κοσσυφοπεδίου Κύριε διευθυντά Σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να επανέλθω σε μερικές παρατηρήσεις επί του θέματος του Κοσσυφοπεδίου, που είναι πάλι στην επικαιρότητα, μετά τη μονομερή και παράνομη ανακήρυξη της «ανεξαρτησίας» του από τους Αλβανούς. Μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο πλειοψηφούσαν οι Σέρβοι, όπως πάντοτε μέχρι τότε. Μετά την ηρωική αντίστασή τους κατά των Γερμανών τον Απρίλιο του 1941 και την υποδούλωση της Σερβίας στις δυνάμεις του Αξονα Γερμανίας - Ιταλίας, ο Μουσολίνι προσάρτησε το Κοσσυφοπέδιο στην Αλβανία, που ήταν προτεκτοράτο του από το 1939 και οι Αλβανοί, που τώρα παριστάνουν τους πολέμιους του φασισμού και τους φλογερούς υποστηρικτές της Δημοκρατίας, της Ευρώπης και της Αμερικής, στηριζόμενοι στις πλάτες των συμμάχων των Γερμανών και Ιταλών, εξεδίωξαν διά της βίας μεγάλο μέρος του σερβικού πληθυσμού και, για πρώτη φορά, έγιναν πλειοψηφία. Η φυγή των Σέρβων συνεχίσθηκε και επί Τίτο ο οποίος, εκ παραδόσεως εχθρός των Σέρβων ως Κροάτης, εφαρμόζοντας την πολιτική του, της εξασθενήσεως της Σερβίας, στην οποία εντάσσεται και η ίδρυσις του εξαμβλώματος των Σκοπίων, παρεχώρησε αυτονομία στους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και τους έδωσε έτσι τη δυνατότητα να κάνουν προβληματική τη ζωή των Σέρβων και να τους αναγκάζουν να φεύγουν. Το έργο της πλήρους εξαλείψεως κάθε ίχνους της παρουσίας των Σέρβων προσπάθησαν να συμπληρώσουν και, σε μεγάλο βαθμό, έχουν επιτύχει να το συμπληρώσουν, οι Αλβανοί με τις δολοφονίες και τους διωγμούς των Σέρβων και με τις συστηματικές καταστροφές των χριστιανικών και πολιτιστικών μνημείων του Κοσσυφοπεδίου. Ετσι, σχεδιάσθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις η «ανεξαρτησία» του Κοσσυφοπεδίου και, στην ουσία, η μετατροπή του σε προτεκτοράτο και τελικώς, η προσάρτησή του στο προτεκτοράτο της Αλβανίας, με το επιχείρημα ότι οι Αλβανοί πλειοψηφούν εκεί, επιβραβεύθηκαν δηλαδή τα έργα του φασισμού και του ναζισμού, οι δολοπλοκίες του Τίτο και οι θηριωδίες των Αλβανών. Σημειώνεται ότι για τους «Μεγάλους» το επιχείρημα της πλειοψηφίας δεν ισχύει για τη Βόρειο Ηπειρο ούτε για τους Κούρδους της Τουρκίας. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι Σέρβοι δεν πρόκειται να παραιτηθούν από τα δικαιώματά τους στο Κοσσυφοπέδιο και για να τους συμπαρασταθούμε πραγματικά και αποτελεσματικά στον αγώνα τους αυτό πρέπει να μην αναγνωρίσουμε ποτέ την ψεύτικη «ανεξαρτησία» του Κοσσυφοπεδίου. Ευαγγελος Ανδριανος - Επιτ. αρεοπαγίτης / Καστόρειον Λακωνία | 
Comments