episkolisi tipoy
Επισκόπηση τύπου | 27.03.2008
Η προσέγγιση Γαλλίας - Βρετανίας
Πληθώρα σχολίων σήμερα στον ευρωπαϊκό τύπο για την επίσκεψη Σαρκοζί στη Βρετανία και στον γερμανικό ρεπορτάζ ελληνικού ενδιαφέροντος.
«Τώρα έχουμε να κάνουμε με έναν ήρεμο Σαρκό, με έναν πολιτικό και όχι πια με έναν νευρικό ‘μάνατζερ’ που τρέχει στις ταβέρνες για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συνδικαλιστών» γράφουν οι βρετανικοί The Times για την επίσημη επίσκεψη Σαρκοζί στη Βρετανία: «η επίσκεψη στο ανάκτορο των Ουίνδσον ενδέχεται να βοήθησε τον Σαρκοζί να κερδίσει ξανά την εύνοια των ψηφοφόρων του.»
«Φαίνεται ότι ο Σαρκοζί είναι όντως ήρεμος. Ο πρωθυπουργός Φιγιόν υποστηρίζει ότι αυτή η αλλαγή οφείλεται στη νέα σύζυγό του.»
«Σε αμφότερες τις πλευρές του στενού του Καλαί φαίνεται ότι συνειδητοποίησαν εκ νέου ένα παλιό πρόβλημα της Ευρώπης» υπογραμμίζει η γερμανική Süddeutsche Zeitung: «η Γερμανία ενδέχεται να είναι πολύ μικρή για μια ηγεμονία.»
«ο Σαρκοζί δεν κρύβει εξάλλου ότι η Γαλλία με την διεύρυνση της ΕΕ κατήντησε περιφέρεια, ενώ η Γερμανία λόγω της γεωγραφικής θέσης της παραμένει αμετακίνητη στο κέντρο.»
«Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Σαρκοζί στο Λονδίνο δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια εθιμοτυπική και εν μέρει οικονομικής φύσεως επίσκεψη» υποστηρίζει η επίσης γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung: «η πολιτική της σημασία έγκειται μόνον στο γεγονός ότι οι σχέσεις μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου εδώ και ένα χρόνο περίπου, μετά την εκλογή του Σαρκοζί, δεν διαμορφώθηκαν ακόμη, υπάρχει μια σχετική ρευστότητα.
Στους Γερμανούς η εξωτερική πολιτική του Γάλλου προέδρου φαίνεται εγωκεντρική και αλματώδης.»
«Η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία έχουν το ίδιο στρατιωτικό δυναμικό και την ίδια εμβέλεια ως μόνιμα μέλη του ΣΑ των ΗΕ και ως πυρηνικές και οικονομικές δυνάμεις και επομένως δεν μπορούν να αποφύγουν οποιαδήποτε συνεργασία τόσο στην ΕΕ, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο» σημειώνει η ελβετική Neue Zürcher Zeitung: «έτσι η δελεαστική έκκληση Σαρκοζί για επίδειξη μεγαλύτερου δυναμισμού και ενεργητικής συμμετοχής της Μ. Βρετανίας στα δρώμενα της ΕΕ ήταν σαφής.»
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Γκρουέφσκι, ΝΑΤΟ«Είναι ιδιαίτερα αντιδημοκρατικό να αμφισβητείται η έννομη αξίωση ενός ανθρώπου, μιας χώρας ή ενός λαού για δικό του όνομα, γλώσσα ή εθνική ταυτότητα» απαντά σήμερα ο υπΕξ της ΠΓΔΜ Μιλόσοσκι σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung για το ενδεχόμενο άσκησης βέτο της Ελλάδας στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και συμπληρώνει: «ευτυχώς το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας εκτός της Αθήνας δεν το αμφισβητεί ουδείς στο ΝΑΤΟ.»
Σε ερώτηση της εφημερίδας τι γνώμη έχει για την νέα πρόταση Νίμιτς ο υπΕξ της γειτονικής χώρας απάντησε ότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να την σχολιάσει, διότι είναι αντικείμενο συζητήσεων προσθέτοντας: «είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε ορισμένες προτάσεις του κ. Νίμιτς για τις διμερείς μας σχέσεις. Είναι παράλογη όμως η απαίτηση της Ελλάδας να αλλάξουμε το όνομά μας στην επικοινωνία μας με 120 άλλες χώρες.»
Στην Berliner Zeitung σχολιάζεται επίσης η διένεξη για την ονομασία με τίτλο: «Ο νονός της Μακεδονίας». Το σχόλιο επικεντρώνεται στις προσπάθειες Νίμιτς από το 1991 μέχρι σήμερα για την επίλυση του προβλήματος:
«Αυτό που προκαλούσε μέχρι τώρα μειδιάματα απέκτησε ξαφνικά και απροσδόκητα διεθνή σημασία: η διένεξη για την ονομασία περιλαμβάνεται ήδη στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Η Ελλάδα απειλεί να μπλοκάρει με βέτο την ένταξη της Μακεδονίας στη συμμαχία, λόγω του ονόματος.
Ο κος Νίμιτς πιστεύει ότι η τελευταία του πρόταση για ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια’ συνιστά έναν ‘συνετό συμβιβασμό’. Οι επίσημες αντιδράσεις όμως αναμένονται ακόμη.»
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Χριστόφιας - ΤαλάτΤέλος στην εφημερίδα Rheinischer Merkur του Ντίσελντορφ δημοσιεύεται ρεπορτάζ με θέμα την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων: «Ας ελπίσουμε, για το καλό των κατοίκων του νησιού, πως οι εκατέρωθεν εκπρόσωποί του θα κατορθώσουν να αποδεσμευτούν από το σχέδιο Ανάν, διότι, παρά τις ρητορικές κορώνες, δεν επρόκειτο για δρομολόγηση της επανένωσης, αλλά για την θεσμοθέτηση της διαίρεσης υπό κοινή στέγη.
Εκτός των εξωτερικών σχέσεων, της προστασίας των συνόρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς όλες τις αρμοδιότητες δίδονταν σε χωριστά κοινοβούλια και κυβερνήσεις. Κάπως έτσι είναι η δομή της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης στην Ευρώπη, όπου οι ιθύνοντες εξαντλούν την ενέργειά τους για να μπλοκάρουν ο ένας τον άλλο.»
«Στην Κύπρο υπάρχουν όμως πολλοί λίγοι θιασώτες μιας ενισχυμένης κρατικής ολοκλήρωσης. Οι μεν Έλληνες επιδιώκουν να διατηρήσουν την ευημερία τους, οι δε Τούρκοι επιθυμούν να πετύχουν επιτέλους την διεθνή αναγνώριση της ανακηρυχθείσας από το 1983 Δημοκρατίας τους.
Όσο όμως το ένα εκατομμύριο Κύπριοι ‘δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους’ και δεν αναλαμβάνουν από κοινού τις ευθύνες τους θα βρίσκονται υπό την επιρροή των έξωθεν προστάτιδων δυνάμεων.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά μπορεί να το διαπιστώσει κανείς με εντυπωσιακό τρόπο στο βόρειο τμήμα του νησιού: εκεί πολιτικά κινεί τα νήματα η Άγκυρα και εγκαθιστά μεγάλο αριθμό Τούρκων εποίκων.
Οι αυτόχθονες Τουρκοκύπριοι είναι οι εξαπατηθέντες: αυτοί αισθάνονται σαν ξένοι στην ίδια τους τη χώρα.»
Comments