Προβληματισμός στελεχών για τις κινήσεις πολιτικού ακτιβισμού την ώρα που αφήνεται ελεύθερο το πεδίο στον μεσαίο χώρο για τη Ν.Δ. Του Κ. Π. Παπαδιοχου
Πριν από δύο εβδομάδες, ο κ. Γ. Παπανδρέου αιφινδίασε για πρώτη φορά, καθώς εμφανίστηκε να μετέχει στην πορεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για το ασφαλιστικό, κρατώντας μάλιστα για λίγο το πανό της διαδήλωσης. Λίγες ημέρες αργότερα, η έκπληξη ήταν εξίσου μεγάλη, όταν από τη Χαριλάου Τρικούπη έγινε γνωστό πως προχθές το ΠΑΣΟΚ θα πραγματοποιούσε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, την ώρα που θα κορυφωνόταν η συζήτηση επί της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης. Τα επόμενα βήματα ήλθαν πάντως, ως λογικά επακόλουθα: τόσο η αναφορά του κ. Γ. Παπανδρέου στην προοπτική επανακρατικοποιήσεων, όσο και η απόφαση το Πολιτικό Συμβούλιο σύσσωμο να αποτίσει σήμερα φόρο τιμής στο Κιλελέρ, έδειξαν πως το ΠΑΣΟΚ έχει εισέλθει σε μια φάση έντονου πολιτικού ακτιβισμού που καμία σχέση δεν έχει με το «κεντρώο» του παρελθόν των τελευταίων χρόνων. «Γίνεται το ΠΑΣΟΚ ένας μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ»; «Μπορεί να το δούμε να λειτουργεί ακόμη και ως ένα... μετριοπαθές ΠΑΜΕ»; Αυτά είναι τα νέα ερωτήματα επιχειρούν να αποκρυπτογραφήσουν κορυφαία και μη στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία αναρωτιούνται για τη διάρκεια, και κυρίως την τελική στόχευση της μεγάλης αριστερής στροφής του κ. Γ. Παπανδρέου των τελευταίων εβδομάδων. Στροφής, που είναι βεβαίως άμεσα συνδεδεμένη με τη συνεχή μείωση της διαφοράς, που χωρίζει το ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις.
Το μόνο βέβαιο είναι πως η σκέψη το ΠΑΣΟΚ να αρχίσει να λειτουργεί περισσότερο μαχητικά στους μαζικούς χώρους και να προσπαθεί το ίδιο να δημιουργεί γεγονότα που θα στρέφουν πάνω του τους προβολείς της δημοσιότητας, ωρίμαζε εδώ και αρκετό καιρό στο μυαλό του κ. Γ. Παπανδρέου. Μάλιστα, ως ένας εκ των βασικών εισηγητών της συγκεκριμένης τακτικής φέρεται ο πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ κ. Ν. Κοτζιάς.
Διττός στόχος
Η στόχευση της τακτικής αυτής λέγεται πως είναι διττή: πρώτον, η ανάταξη του ηθικού των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, ο κομματικός ιστός του οποίου βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Πράγματι, ακόμη και στελέχη που διαφωνούν πολιτικά με τον κ. Γ. Παπανδρέου αναγνωρίζουν πως οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, σε συνδυασμό με την κατάθεση της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης βελτίωσαν κάπως το κλίμα στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεύτερον, να αμβλυνθούν στα βλέμματα της κοινής γνώμης οι διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ο δεύτερος μεσοπρόθεσμα να υποχρεωθεί είτε να ανταποκριθεί στην πρόταση της Χαριλάου Τρικούπη για εκλογική συνεργασία ή να χρεωθεί στις επόμενες κάλπες το κόστος της άρνησης.
Ομως, έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ σπεύδουν να προειδοποιήσουν πως ο κ. Γ. Παπανδρέου πιθανότατα παίζει εκ νέου ένα παιχνίδι με τη φωτιά. Οπως αναφέρουν, η «αριστερή στροφή» του ΠΑΣΟΚ και η επιλογή των κυβερνητικών συνεργασιών, αντί του προτάγματος της αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές, δεν έχει μόνο το αυτονόητο πολιτικό κόστος, ότι αφήνει πλήρως ελεύθερο το πεδίο στο λεγόμενο μεσαίο χώρο για τη Ν.Δ. και τον κ. Κ. Καραμανλή. Επιπροσθέτως, μπορεί να αποδειχθεί και Δούρειος Ιππος για τη μετακίνηση και νέας κρίσιμης μάζας ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ. «Εάν οι οπαδοί μας πιστέψουν ότι θα ξανασυναντηθούμε μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί να μην συνεχίσουν να μετακινούνται προς αυτόν», αναφέρει χαρακτηριστικά κορυφαίο στέλεχος.
Σκεπτικισμός
Τέλος, δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως η νέα γραμμή πλεύσης του κ. Γ. Παπανδρέου μπορεί να φέρει και πάλι στην επιφάνεια ρήγματα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Είναι βέβαιο ότι στελέχη όπως οι κ.κ. Αννα Διαμαντοπούλου και Μ. Χρυσοχοΐδης και πολλοί άλλοι που επί του παρόντος σιωπούν, δύσκολα θα είναι σε θέση να στηρίξουν δημοσίως τοποθετήσεις του κ. Γ. Παπανδρέου περί επανεξέτασης, για παράδειγμα, όλων των συμφωνιών που θα κάνει στο οικονομικό πεδίο η κυβέρνηση, όταν το ΠΑΣΟΚ επανέλθει στην εξουσία. Παράλληλα, οι σχέσεις Χαριλάου Τρικούπη και ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσουν και πεδίο δοκιμασίας των πάντα εξαιρετικά εύθραυστων ισορροπιών μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Ευ. Βενιζέλου: στη Χαριλάου Τρικούπη δεν πέρασε απαρατήρητο ότι ενώ ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει εξαπολύσει επίθεση φιλίας έναντι της Κουμουνδούρου, ο κ. Ευ. Βενιζέλος κινείται σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος: ο τελευταίος, πρώτον, έσπευσε να απορρίψει την πρόταση του ΣΥΝ για δημοψήφισμα επί του ασφαλιστικού, και δεύτερον ανταπέδωσε το γνωστό ειρωνικό σχόλιο του κ. Αλ. Αλαβάνου «καλώς τα παιδιά», με την εξίσου δηκτική τοποθέτηση ότι «η πολιτική δεν είναι παιδότοπος»...
Comments