81ον Ετρεχε ο χρόνος την κατηφοριά για να φτάσει εις το τέρμα , χωλιασμένος φανερά , που δεν χώρεσα να μπώ στα κιτάπια του καθώς το μελάνι τούσωσε και καταχώρηση δεν ήταν μπορετή. Βλέπεις στα ατσιδέντε που στην ζωή τυχαίνουνε , την γνώση πρέπει να αφίνεις να σου λέει το πρέπον, κι’υστερα με της αντίδρασης την δύναμη, μη παραδώσεις εαυτόν αμαχητί , εις χείρας επιστημοσύνης. Το δέον γενέσθαι, σου το μιλούν οι δύναμες, και η ματιά που σαν και κόβει τ΄αλλουνού την σκέψη, διαθέτεις την αυτογνωσία δηλαδή, δεν ενδίδεις, κι’έτσι γλιστράς από τες στελιασμένες τες ταλαιπωρίες που την ζωή σου σε κίνδυνο την βάζουν. Ετούτο το προοίμοιο, θεώρησα άρκούντως αναγκαίο για πλήρη κατατόπιση των φίλων του δικτύου, που μου κάνουν την τιμή να διαβάζουν τις παρόλες όπου γράφω στο γυαλί. Ούτω πως τον χρόνο πούφερε δεινά στον δρόμο της ζωής, νενικήκαμεν, αφίνοντας τον , στου παρελθόντος το ίσκιωμα...