Πολιτική | 01.12.2009
Από σήμερα σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας
Ο ευρωπαϊκός ύμνος από την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν και η μπλε σημαία με τα δώδεκα κίτρινα αστεράκια δεν τα κατάφεραν. Εδώ και χρόνια ανεπίσημα χρησιμοποιούνται, αλλά η Συνθήκη της Λισαβόνας, μετά από απαίτηση των Βρετανών και των Πολωνών, τα διέγραψε διότι παραπέμπουν στην ιδέα ενός ενιαίου κράτους. Η ΕΕ θα παραμείνει και στο μέλλον αυτό που είναι σήμερα: μια ένωση κρατών και όχι ένα ομόσπονδο κράτος, όπως επισημαίνει και ο Κρίστοφ Μέλερς, ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκού δικαίου από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ στο Βερολίνο: «Ένα υπερκράτος είναι μια κατηγορία που δεν ταιριάζει στην ΕΕ. Είναι ένας θεσμός με πολλή γραφειοκρατία, ο οποίος εκπροσωπεί τα κράτη-μέλη που έχουν και τη μεγαλύτερη ισχύ. Είναι ένα οικοδόμημα, στο οποίο χάνεσαι και το οποίο δεν διαθέτει τα δημοκρατικά στάνταρντ, τα οποία έχουμε συνηθίσει από τα εθνικά κράτη. Αλλά είναι και διαφορετικό από ότι ένα εθνικό κράτος».
Περισσότερα δικαιώματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Διαδηλώσεις κατά της Συνθήκης στην ΠράγαΗ Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία προέκυψε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις οκτώ χρόνων, δίνει περισσότερα δικαιώματα πλέον στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Σε όλα σχεδόν τα θέματα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να συναποφασίζει με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Εκτός αυτού δυο νέα σημαντικά πόστα δημιουργήθηκαν. Το ένα από αυτά είναι του προέδρου της ΕΕ, το οποίο αναλαμβάνει ο μέχρι πρότινος άγνωστος πρωθυπουργός του Βελγίου Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο οποίος δηλώνει για το ρόλο του: «Η προσωπική μου γνώμη υπόκειται απολύτως στη γνώμη του Συμβουλίου. Είναι αδιάφορο τι σκέφτομαι. Ο ρόλος μου είναι σε αυτό ή στο άλλο θέμα να προσπαθώ να επιτυγχάνω μια συναίνεση».
Η επίσης άγνωστη μέχρι σήμερα Βρετανίδα βαρόνη Κάθριν Αστον θα αναλάβει για πέντε χρόνια το πόστο της ύπατης Εκπροσώπου για την Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια. Τον τίτλο της τον οφείλει στην κυβέρνησή της, η οποία αρνήθηκε πεισματικά τον τίτλο της υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ, μια και αυτός παρέπεμπε σε ένα ενιαίο κράτος.
«Η Συνθήκη είναι σημαντική, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και επαρκής»
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για τη Συνθήκη της ΛισαβόναςΗ Συνθήκη της Λισαβόνας είναι όμως σημαντική και για τη διαδικασία ένταξης των βαλκανικών κρατών, η οποία θα αύξανε τον αριθμό των κρατών μελών σε 30. Ο Γιάννης Εμμανουηλίδης, από το «Κέντρο Ευρωπαϊκής Πολιτικής» λέει σχετικά με τον αν η ΕΕ θα μπορούσε να είναι λειτουργική με ένα τέτοιο αριθμό κρατών-μελών: «Μια συμφωνία είναι η βάση για μια συνεργασία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μια καλή συμφωνία οδηγεί απαραίτητα και σε μια καλή συνεργασία. Εξαρτάται από το ποιά πολιτική δυναμική θα αναπτυχθεί σε μια ΕΕ με ‘30+’ μέλη. Η Συνθήκη είναι σημαντική, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και επαρκής».
Τέλος σε πέντε χρόνια θα εισαχθεί ένας νέος τρόπος, με τον οποίο θα καταμετρώνται οι ψήφοι για τη λήψη των αποφάσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ενώ θεωρητικά για πρώτη φορά θα υπάρχει η δυνατότητα της αποχώρησης ενός κράτους από την ΕΕ.
Bernd Riegert / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου
antigrafikon from DW.
Comments