Tου Kωνσταντινου Zουλα / zoulas@kathimerini.gr
Στη σύγκρουση των συνταγματολόγων, που προκάλεσαν οι τοποθετήσεις των κ. Δημ. Τσάτσου και Γ. Κασιμάτη για την επιλογή του ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιήσει ως όχημα τον κ. Καρ. Παπούλια προκειμένου να διεκδικήσει εσπευσμένα την εξουσία, όλοι οι ειδικοί λησμόνησαν μια «λεπτομέρεια» προφανώς γιατί τη θεωρούν αυτονόητη. Οταν προ 35ετίας ψηφίστηκε το Σύνταγμα, ο νομοθέτης προσδιόρισε την κοινοβουλευτική θητεία της εκάστοτε κυβέρνησης στα 4 χρόνια, αλλά ταυτοχρόνως προέβλεψε ότι η προεδρική θητεία θα έχει 5ετή διάρκεια.
Με απλά λόγια, δηλαδή, από συστάσεώς του το Σύνταγμα επιδίωκε οι δύο αυτές εκλογές να μη συνδέονται και αλληλοεπηρεάζονται. Και τούτο προκειμένου ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ανώτατος πολιτειακός φορέας, να αποσυνδεθεί από τα κομματικά συμφέροντα και να τυγχάνει της ευρύτερης δυνατής αποδοχής των πολιτών. Εξ ου και η εκλογή του απαιτεί μέχρι σήμερα τα 2/3 των βουλευτών (200 ψήφους) και μόνον αν τούτη καταστεί αδύνατη σε τρίτη διαδοχική ψηφοφορία (που απαιτεί 180 ψήφους) προβλέπεται η διάλυση του κοινοβουλίου και η προκήρυξη εκλογών.
Η «λεπτομέρεια» αυτή εξηγεί την αμηχανία στην οποία έχει περιέλθει το ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες. Διότι αν το Σύνταγμα επιθυμούσε να συνδέσει τις δύο αυτές εκλογές, θα προέβλεπε ότι η διάρκεια κάθε κυβέρνησης είναι τετραετής, παρεκτός αν η εκάστοτε αντιπολίτευση κρίνει διαφορετικά το εθνικό συμφέρον της χώρας, οπόταν και θα παρωθείτο στο ενδιάμεσο να χρησιμοποιήσει την προεδρική εκλογή για να διαλύσει τη βουλή.
Ουδείς βέβαια μπορεί να αποτρέψει το ΠΑΣΟΚ να ερμηνεύσει κατά το δοκούν το πνεύμα του Συντάγματος. Αυτό ωστόσο που αμφισβήτησαν τόσο ο κ. Τσάτσος, όσο και ο κ. Κασιμάτης είναι ο πρωτόγνωρος πολιτικός κυνισμός με τον οποίο η Ιπποκράτους δηλώνει ότι ενώ δήθεν σέβεται τον κ. Παπούλια, θα τον καταψηφίσει αρχικώς για να τον εκλέξει, όταν εκείνο έρθει στην εξουσία.
Ακόμη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ παραδέχονται κατ ιδίαν ότι η εν λόγω επιλογή του κόμματός τους στρέφεται πρωτίστως κατά του κύρους του προεδρικού θεσμού, καθώς εκ των πραγμάτων εμπλέκει τον κ. Παπούλια στο κομματικό παιχνίδι. Αν ο πρόεδρος δεν λάβει θέση, θα έχει εξόφθαλμα αβαντάρει το ΠΑΣΟΚ. Ενώ, αν πει για παράδειγμα ότι προϋπόθεση για την επανεκλογή του είναι η στήριξή του και από τα δύο μεγάλα κόμματα της παρούσας βουλής, θα εκληφθεί ότι στηρίζει την Ν.Δ.
Καλώς ή κακώς ο έμμεσος αυτός εκβιασμός του προέδρου δεν έχει προηγούμενο στη μεταπολιτευτική ιστορία. Οσο για τη σημερινή κυβέρνηση, θα ήταν πειστική στον ρόλο του τιμητή και του προστάτη των θεσμών, αν και η ίδια δεν ερμήνευε σε αρκετές περιπτώσεις την τελευταία πενταετία το Σύνταγμα κατά το δοκούν. Η αποχώρηση των βουλευτών της από κρίσιμες για την ίδια ψηφοφορίες και το εν νυκτί κλείσιμο της Βουλής είναι πολύ πρόσφατα…kathimerimi.-
Comments