To παράδειγμα της Ισλανδίας και η «σιγή ασυρμάτου» στην Ελλάδα!
«Η επιστροφή της μακροπρόθεσμης αξιολόγησης σε ξένο συνάλλαγμα της Ισλανδίας στην κατηγορία BBB, δηλ στην κατηγορία “επενδύσεις”, μεταφράζει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, προκειμένου να αποκατασταθεί η μακροοικονομική σταθερότητα στη χώρα, η οποία έφερε επιτυχώς εις πέρας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και για την ανοικοδόμηση της χρηματοοικονομικής αξιοπιστίας της χώρας», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο οίκος Fitch.
Διαβάζοντας αυτήν την ανακοίνωση μου έρχεται στην σκέψη, ο οίκτος με τον οποίον αντιμετωπίζαμε την κατάστασή της (την πτώχευσή της) και τί λέγαμε το 2008, εδώ στην Ελλάδα, γι’ αυτήν την χώρα, η οποία επτώχευσε το 2008 και αρνήθηκε την “προσφορά” του ΔΝΤ και της ΕΕ να την “σώσουν”.
Η Ισλανδία επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον δικό μας και τέσσερα χρόνια μετά, όλη η οικονομική της “εικόνα” έχει γίνει πάρα πολύ καλύτερη, σήμερα είναι στο επίπεδο του “αξιόπιστου δανειολήπτη”, κατά την αξιολόγηση του οίκου Fitch.
Το 2008,η Ισλανδία επτώχευσε. Δηλαδή, δεν απέφυγε αυτό το οποίο προσπαθούμε να αποφύγουμε εμείς εδώ και δυο χρόνια. Το χρέος της το 2007,ένα χρόνο πριν “πτωχεύσει” ήταν 90% του ΑΕΠ της.
Κάπου εκεί ήρθε και η οικονομική κρίση του 2008 με αποτέλεσμα οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζές της να πτωχεύσουν και το νόμισμά της να χάσει το 85% της αξίας του έναντι του ευρώ.
Εμφανίστηκαν το ΔΝΤ και η ΕΕ, οι οποίοι, πρότειναν να αναλάβουν να “σώσουν” τη Ισλανδία από την κακή οικονομική κατάσταση στην οποίαν είχε περιέλθει.
Οι Ισλανδοί όμως αποφάσισαν να κάνουν “πρόωρες εκλογές”, τον Απρίλιο του 2009, από τις οποίες προέκυψε κυβέρνηση, η οποία με την “συμπαράσταση” της ΕΕ και του ΔΝΤ, έπρεπε να επιβαρύνει τούς πολίτες με δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον, αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο ο οποίος ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών.
Εν ολίγοις, άπαντες οι “συμπαραστεκόμενοι”, ΔΝΤ, ΕΕ, και ντόπιοι δοσίλογοι, προσπαθούσαν δια “κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος” (ανάλογο της χώρας μας), να αναγκάσουν τούς Ισλανδούς πολίτες να “πληρώσουν” τα χρέη των Τραπεζιτών.
Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για εκλογές, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να της στερήσει οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια, με κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος! Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να “παγώσει” τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Τα επιχειρήματα όπως τα περιγράφει ο ίδιος ο Ισλανδός πρωθυπουργός, ήταν:
«Μας έλεγαν ότι ή θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά τους ή θα γίνουμε χώρα της Λατινικής Αμερικής“.
Στο δημοψήφισμα που έγινε το Μάρτιο του 2010, το 93% των Ισλανδών πολιτών, ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών, και υπέρ της στάσης πληρωμών, για ένα χρέος το οποίο δημιουργήσαν οι Τράπεζες και δεν αφορούσε τούς Ισλανδούς πολίτες. Το ΔΝΤ αμέσως πάγωσε τους δανεισμούς.
Η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των όποιων υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Αξιωματούχοι και τραπεζίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να μην πάνε φυλακή.
Η χώρα υιοθέτησε νέο Σύνταγμα το οποίο συνέταξαν πολίτες, οι οποίοι δεν ήταν ενταγμένοι σε κανένα πολιτικό κόμμα. Το Σύνταγμα γράφτηκε στο διαδίκτυο, για να μπορούν οι συντάκτες του, να δέχονται σχόλια και παρατηρήσεις.
Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής των πολιτών της Ισλανδίας είναι, μία χώρα πολύ μικρότερη από την δική μας (πληθυσμός 320.000 κατοίκους) και χωρίς πλουτοπαραγωγικές πηγές, ανάλογες αυτών τις οποίες διαθέτει η χώρα μας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό, λιγνίτη, νικέλιο, κτλ), να πετύχει ανάπτυξη 3,1% και να μειώσει περίπου στο 7% την ανεργία μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Το μέγιστο “παράδοξο” είναι ότι στην χώρα μας επεβλήθη “σιγή ασυρμάτου” σε όλα τα ΜΜΕ περί του γεγονότος και της εξέλιξης αυτής στην Ισλανδία.
Αρχίζει να γίνεται αντιληπτό πλέον και στον πιο καλόπιστο παρατηρητή, ότι η "βιασύνη" να κλείσει το PSI, να “περάσει” από την βουλή η “δανειακή σύμβαση” και ο εφαρμοστικός νόμος, όπως και η εσπευσμένη σύγκληση του Eurogroup, έχουν να κάνουν με εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων κάποιων Τραπεζιτών, τα οποία είναι προφανές ότι δεν είναι ίδια με αυτά του Ελληνικού λαού.
Στην πλάτη και σε βάρος του Έλληνα πολίτη εξυφαίνεται η μεγαλύτερη οικονομικο-πολιτική απάτη με στόχο την διάσωση των Τραπεζιτών και των υποτελών των, μετά την απάτη του χρηματιστηρίου.
Δυστυχώς σε αυτήν τους την προσπάθεια, χωρίς έλεος και την παραμικρή “αιδώ”, παραχωρούν, δια την διάσωσή των, οι Τραπεζίτες και οι υποτελείς των, και την Εθνική κυριαρχία της χώρας μαζί με τον “πλούτο” της.
Τα “καπρίτσια” των Γαλλο-Γερμανών περί της εξόδου της Ελλάδος απο το Ευρώ και της διακοπής της παροχής του ποσού των 130 δις της δανειακής σύμβασης, αποτελούν “προφάσεις εν αμαρτίες”, αποτελούν "προσχεδιασμένους ελιγμούς", στο “παζάρι” της εκχώρησης Εθνικού πλούτου απο την υποτελή κυβέρνησή μας.
Απαιτούν όλο και μεγαλύτερο “τίμημα”, οι “συνεταίροι” μας, για την “βοήθεια” την οποίαν προσφέρουν, για να σώσουν, στην κυριολεξία, τούς Έλληνες Τραπεζίτες, πληρώνοντας βέβαια, ο Έλληνας πολίτης.
Για αυτό ποτέ δεν “ξεκαθάρισαν”, ποτέ δεν ενημέρωσαν, οι υποτελείς κυβερνώντες, από τι αποτελείται αυτό το “χρέος”, ποιοί το δημιούργησαν και που πήγαν τα χρήματα αυτά.
Δύσμοιρε Ελληνικέ λαέ, για πόσο και για ποιούς ακόμη θα πληρώνεις ;;;
Γιατί η ανατροπή αυτού του σάπιου Τραπεζικού συστήματος αποτελεί “ταμπού” για τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, και δεν εργάζονται για την δημιουργία ενός υγιούς τραπεζικού συστήματος υπό κοινωνικό έλεγχο και όχι ασύδοτο;
Τα χρήματα του δανείου, από την ΕΕ προς την χώρα μας, θα κατευθύνονται κατά αποκλειστικότητα, στην αποπληρωμή των πιστωτών μας, μέσω ενός ειδικού λογαριασμού, χωρίς αυτά να δύνανται να χρησιμοποιηθούν για εσωτερικές ανάγκες της χώρας από την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση, όπως πληρωμές μισθών και συντάξεων, εάν δεν παράγουμε πλεόνασμα πλέον ως οικονομία και ως χώρα (τώρα τι "σόι" δάνειο είναι αυτό, μόνον οι εταίροι μας γνωρίζουν).
Είναι ανάγκη να "διώξουμε" τούς υποτελείς και αναξιόπιστους πολιτικούς, τους οποίους μας επέβαλλαν “δημοκρατικά” οι Τραπεζίτες με την συνεπικουρία των "συνεταίρων" μας, οι οποίοι σιγά-σιγά διαμορφώνουν ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον υπέρ των “φίλιων” πολιτικών σχηματισμών, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης με στόχο την παραπληροφόρηση ή την μη αληθή ενημέρωση (βλέπε, Ισλανδία, κτλ).
Είναι καιρός πλέον!
Εκλογές εδώ και τώρα!
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=42903&type=1&kata=0
Γράφει ο
Λάζαρος Ελευθεριάδης
Λάζαρος Ελευθεριάδης
Διαβάζοντας αυτήν την ανακοίνωση μου έρχεται στην σκέψη, ο οίκτος με τον οποίον αντιμετωπίζαμε την κατάστασή της (την πτώχευσή της) και τί λέγαμε το 2008, εδώ στην Ελλάδα, γι’ αυτήν την χώρα, η οποία επτώχευσε το 2008 και αρνήθηκε την “προσφορά” του ΔΝΤ και της ΕΕ να την “σώσουν”.
Η Ισλανδία επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον δικό μας και τέσσερα χρόνια μετά, όλη η οικονομική της “εικόνα” έχει γίνει πάρα πολύ καλύτερη, σήμερα είναι στο επίπεδο του “αξιόπιστου δανειολήπτη”, κατά την αξιολόγηση του οίκου Fitch.
Το 2008,η Ισλανδία επτώχευσε. Δηλαδή, δεν απέφυγε αυτό το οποίο προσπαθούμε να αποφύγουμε εμείς εδώ και δυο χρόνια. Το χρέος της το 2007,ένα χρόνο πριν “πτωχεύσει” ήταν 90% του ΑΕΠ της.
Κάπου εκεί ήρθε και η οικονομική κρίση του 2008 με αποτέλεσμα οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζές της να πτωχεύσουν και το νόμισμά της να χάσει το 85% της αξίας του έναντι του ευρώ.
Εμφανίστηκαν το ΔΝΤ και η ΕΕ, οι οποίοι, πρότειναν να αναλάβουν να “σώσουν” τη Ισλανδία από την κακή οικονομική κατάσταση στην οποίαν είχε περιέλθει.
Οι Ισλανδοί όμως αποφάσισαν να κάνουν “πρόωρες εκλογές”, τον Απρίλιο του 2009, από τις οποίες προέκυψε κυβέρνηση, η οποία με την “συμπαράσταση” της ΕΕ και του ΔΝΤ, έπρεπε να επιβαρύνει τούς πολίτες με δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον, αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο ο οποίος ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών.
Εν ολίγοις, άπαντες οι “συμπαραστεκόμενοι”, ΔΝΤ, ΕΕ, και ντόπιοι δοσίλογοι, προσπαθούσαν δια “κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος” (ανάλογο της χώρας μας), να αναγκάσουν τούς Ισλανδούς πολίτες να “πληρώσουν” τα χρέη των Τραπεζιτών.
Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για εκλογές, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να της στερήσει οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια, με κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος! Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να “παγώσει” τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών.
Τα επιχειρήματα όπως τα περιγράφει ο ίδιος ο Ισλανδός πρωθυπουργός, ήταν:
«Μας έλεγαν ότι ή θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά τους ή θα γίνουμε χώρα της Λατινικής Αμερικής“.
Στο δημοψήφισμα που έγινε το Μάρτιο του 2010, το 93% των Ισλανδών πολιτών, ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών, και υπέρ της στάσης πληρωμών, για ένα χρέος το οποίο δημιουργήσαν οι Τράπεζες και δεν αφορούσε τούς Ισλανδούς πολίτες. Το ΔΝΤ αμέσως πάγωσε τους δανεισμούς.
Η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των όποιων υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Αξιωματούχοι και τραπεζίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να μην πάνε φυλακή.
Η χώρα υιοθέτησε νέο Σύνταγμα το οποίο συνέταξαν πολίτες, οι οποίοι δεν ήταν ενταγμένοι σε κανένα πολιτικό κόμμα. Το Σύνταγμα γράφτηκε στο διαδίκτυο, για να μπορούν οι συντάκτες του, να δέχονται σχόλια και παρατηρήσεις.
Το αποτέλεσμα αυτής της επιλογής των πολιτών της Ισλανδίας είναι, μία χώρα πολύ μικρότερη από την δική μας (πληθυσμός 320.000 κατοίκους) και χωρίς πλουτοπαραγωγικές πηγές, ανάλογες αυτών τις οποίες διαθέτει η χώρα μας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσό, λιγνίτη, νικέλιο, κτλ), να πετύχει ανάπτυξη 3,1% και να μειώσει περίπου στο 7% την ανεργία μέσα σε διάστημα τεσσάρων ετών.
Το μέγιστο “παράδοξο” είναι ότι στην χώρα μας επεβλήθη “σιγή ασυρμάτου” σε όλα τα ΜΜΕ περί του γεγονότος και της εξέλιξης αυτής στην Ισλανδία.
Αρχίζει να γίνεται αντιληπτό πλέον και στον πιο καλόπιστο παρατηρητή, ότι η "βιασύνη" να κλείσει το PSI, να “περάσει” από την βουλή η “δανειακή σύμβαση” και ο εφαρμοστικός νόμος, όπως και η εσπευσμένη σύγκληση του Eurogroup, έχουν να κάνουν με εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων κάποιων Τραπεζιτών, τα οποία είναι προφανές ότι δεν είναι ίδια με αυτά του Ελληνικού λαού.
Στην πλάτη και σε βάρος του Έλληνα πολίτη εξυφαίνεται η μεγαλύτερη οικονομικο-πολιτική απάτη με στόχο την διάσωση των Τραπεζιτών και των υποτελών των, μετά την απάτη του χρηματιστηρίου.
Δυστυχώς σε αυτήν τους την προσπάθεια, χωρίς έλεος και την παραμικρή “αιδώ”, παραχωρούν, δια την διάσωσή των, οι Τραπεζίτες και οι υποτελείς των, και την Εθνική κυριαρχία της χώρας μαζί με τον “πλούτο” της.
Τα “καπρίτσια” των Γαλλο-Γερμανών περί της εξόδου της Ελλάδος απο το Ευρώ και της διακοπής της παροχής του ποσού των 130 δις της δανειακής σύμβασης, αποτελούν “προφάσεις εν αμαρτίες”, αποτελούν "προσχεδιασμένους ελιγμούς", στο “παζάρι” της εκχώρησης Εθνικού πλούτου απο την υποτελή κυβέρνησή μας.
Απαιτούν όλο και μεγαλύτερο “τίμημα”, οι “συνεταίροι” μας, για την “βοήθεια” την οποίαν προσφέρουν, για να σώσουν, στην κυριολεξία, τούς Έλληνες Τραπεζίτες, πληρώνοντας βέβαια, ο Έλληνας πολίτης.
Για αυτό ποτέ δεν “ξεκαθάρισαν”, ποτέ δεν ενημέρωσαν, οι υποτελείς κυβερνώντες, από τι αποτελείται αυτό το “χρέος”, ποιοί το δημιούργησαν και που πήγαν τα χρήματα αυτά.
Δύσμοιρε Ελληνικέ λαέ, για πόσο και για ποιούς ακόμη θα πληρώνεις ;;;
Γιατί η ανατροπή αυτού του σάπιου Τραπεζικού συστήματος αποτελεί “ταμπού” για τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, και δεν εργάζονται για την δημιουργία ενός υγιούς τραπεζικού συστήματος υπό κοινωνικό έλεγχο και όχι ασύδοτο;
Τα χρήματα του δανείου, από την ΕΕ προς την χώρα μας, θα κατευθύνονται κατά αποκλειστικότητα, στην αποπληρωμή των πιστωτών μας, μέσω ενός ειδικού λογαριασμού, χωρίς αυτά να δύνανται να χρησιμοποιηθούν για εσωτερικές ανάγκες της χώρας από την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση, όπως πληρωμές μισθών και συντάξεων, εάν δεν παράγουμε πλεόνασμα πλέον ως οικονομία και ως χώρα (τώρα τι "σόι" δάνειο είναι αυτό, μόνον οι εταίροι μας γνωρίζουν).
Είναι ανάγκη να "διώξουμε" τούς υποτελείς και αναξιόπιστους πολιτικούς, τους οποίους μας επέβαλλαν “δημοκρατικά” οι Τραπεζίτες με την συνεπικουρία των "συνεταίρων" μας, οι οποίοι σιγά-σιγά διαμορφώνουν ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον υπέρ των “φίλιων” πολιτικών σχηματισμών, χρησιμοποιώντας ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης με στόχο την παραπληροφόρηση ή την μη αληθή ενημέρωση (βλέπε, Ισλανδία, κτλ).
Είναι καιρός πλέον!
Εκλογές εδώ και τώρα!
http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=42903&type=1&kata=0
Comments