Πρόωρες εκλογές και ακυβερνησία...
Πρόωρες εκλογές και ακυβερνησία...
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μεταξύ αυτών που επείγονται για εκλογές και εκείνων που εμμένουν στην εξάντληση της τετραετίας, υπάρχει μία ουσιαστική παράμετρος. Απ’ όλες τις δημοσκοπήσεις εξάγεται το συμπέρασμα ότι με τον σημερινό συσχετισμό των πολιτικών μας δυνάμεων είναι δύσκολο έως αδύνατον να προκύψει κυβέρνηση διακομματικής συνεργασίας. Μπορεί να προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βρίσκεται πολύ μακριά από την αυτοδυναμία. Ακόμη και αν πετύχει την επίσπευση της αναμέτρησης, επωφελούμενος της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας, το μόνο που θα επιτύχει είναι το μπόνους των 50 βουλευτών. Συγγενείς και συνεργάσιμοι εταίροι δεν υπάρχουν. Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει καλά ότι στο ΚΚΕ δεν μπορεί να ελπίζει. Ταυτόχρονα, τα συριζικά ανοίγματα της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ αποδεικνύονται αυτοκαταστροφικά για τα δύο κόμματα. Ο κ. Κουβέλης οδήγησε το κόμμα του στο 1% και ο κ. Καμμένος «χαροπαλεύει» στο όριο του 3%, επιταχύνοντας την πτωτική του τροχιά, μιας και οι ψηφοφόροι του ουδεμία σχέση έχουν με την Αριστερά. Από την άλλη πλευρά, η Ν.Δ., αν έλθει δεύτερη σε πρόωρες εκλογές, αφενός θα έχει απολέσει τη χαριστική υπεροχή των 50 βουλευτών και αφ’ ετέρου δεν μπορεί να βασίζεται στη «συμπληρωματική» δύναμη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κυμαίνεται περί το 5%. Τέλος, αν το «Ποτάμι» επιβεβαιώσει τις δημοσκοπικές του επιδόσεις, γύρω στο 6%, ο κ. Θεοδωράκης πολύ δύσκολα θα αποδειχθεί συνεργάσιμος, είτε με τη μία είτε με την άλλη πλευρά. Κατά τις μέχρι σήμερα απόψεις του, μάλλον θα θελήσει να αξιοποιήσει την επιτυχία του σ’ ένα αδιέξοδο εκλογικό αποτέλεσμα, προσβλέποντας και σε νέα προσφυγή στις κάλπες...
Ολα τα παραπάνω δεν αποτελούν υποθέσεις και εικασίες. Στηρίζονται στα πραγματικά δεδομένα, όπως είναι διαμορφωμένα σήμερα. Το πιθανότερο, αν όχι το βέβαιον, των άμεσων εκλογών είναι μια παρατεταμένη ακυβερνησία, με τη διεξαγωγή αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων. Θα πρέπει, δε, να επισημανθεί ότι μια παρατεταμένη ακυβερνησία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στη χώρα. Για τον απλούστατο λόγο ότι, εν μέσω της κρίσης και ενώ διακυβεύεται το μέλλον της χώρας, δεν θα έχουμε καν μια κυβέρνηση, κακή ή μέτρια –έστω–, που να διαχειρίζεται τα επείγοντα και ζωτικά μας προβλήματα. Οι ξένοι θα μας ζητούν να αποφασίσουμε, να προτείνουμε και να διαπραγματευθούμε, εμείς δε θα επικαλούμαστε την ανυπαρξία κυβέρνησης και θα τους παραπέμπουμε στις... επόμενες εκλογές. Με άλλους λόγους, θέματα για τα οποία εμείς επειγόμαστε, έξοδος από τα Μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους κ.λπ., εμείς οι ίδιοι θα τα παραπέμψουμε στις ευρωπαϊκές καλένδες. Οπως είναι, δε, δεδομένο στην πολιτική, αλλά και στη ζωή, κάθε πρόβλημα, που παρατείνεται, φυσικά δεν αμβλύνεται. Αντίθετα, οξύνεται, επιδεινώνεται και διαιωνίζεται...
Συνεπώς, η αξίωση για άμεσες εκλογές είναι άμεσα συνδεδεμένη, με το προσδοκώμενο, από τους απαιτούντες, αποτέλεσμα. Διότι οι πρόωρες εκλογές δεν αποτελούν αυτοσκοπό, ιδίως όταν ουδόλως προδικάζουν κάποιο εφικτό αποτέλεσμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μεγιστοποιείται η ευθύνη των κ. Τσίπρα, Καμμένου και –τελευταίως– του κ. Κουβέλη. (Δεν συμπεριλαμβάνουμε και τον κ. Μιχαλολιάκο, διότι πιστεύουμε πως τις βλέψεις ακυβερνησίας και χάους της Χ.Α. δεν τις συμμερίζονται οι τρεις προαναφερθέντες.) Αν, όμως, οι τρεις αρχηγοί του «συνταγματικού τόξου» εθελοτυφλούν, ως προς τις επιπτώσεις των άμεσων εκλογών, τότε η ευθύνη της ακυβερνησίας περιέρχεται σ’ εμάς. Τους ψηφοφόρους...
Ολα τα παραπάνω δεν αποτελούν υποθέσεις και εικασίες. Στηρίζονται στα πραγματικά δεδομένα, όπως είναι διαμορφωμένα σήμερα. Το πιθανότερο, αν όχι το βέβαιον, των άμεσων εκλογών είναι μια παρατεταμένη ακυβερνησία, με τη διεξαγωγή αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων. Θα πρέπει, δε, να επισημανθεί ότι μια παρατεταμένη ακυβερνησία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στη χώρα. Για τον απλούστατο λόγο ότι, εν μέσω της κρίσης και ενώ διακυβεύεται το μέλλον της χώρας, δεν θα έχουμε καν μια κυβέρνηση, κακή ή μέτρια –έστω–, που να διαχειρίζεται τα επείγοντα και ζωτικά μας προβλήματα. Οι ξένοι θα μας ζητούν να αποφασίσουμε, να προτείνουμε και να διαπραγματευθούμε, εμείς δε θα επικαλούμαστε την ανυπαρξία κυβέρνησης και θα τους παραπέμπουμε στις... επόμενες εκλογές. Με άλλους λόγους, θέματα για τα οποία εμείς επειγόμαστε, έξοδος από τα Μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους κ.λπ., εμείς οι ίδιοι θα τα παραπέμψουμε στις ευρωπαϊκές καλένδες. Οπως είναι, δε, δεδομένο στην πολιτική, αλλά και στη ζωή, κάθε πρόβλημα, που παρατείνεται, φυσικά δεν αμβλύνεται. Αντίθετα, οξύνεται, επιδεινώνεται και διαιωνίζεται...
Συνεπώς, η αξίωση για άμεσες εκλογές είναι άμεσα συνδεδεμένη, με το προσδοκώμενο, από τους απαιτούντες, αποτέλεσμα. Διότι οι πρόωρες εκλογές δεν αποτελούν αυτοσκοπό, ιδίως όταν ουδόλως προδικάζουν κάποιο εφικτό αποτέλεσμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μεγιστοποιείται η ευθύνη των κ. Τσίπρα, Καμμένου και –τελευταίως– του κ. Κουβέλη. (Δεν συμπεριλαμβάνουμε και τον κ. Μιχαλολιάκο, διότι πιστεύουμε πως τις βλέψεις ακυβερνησίας και χάους της Χ.Α. δεν τις συμμερίζονται οι τρεις προαναφερθέντες.) Αν, όμως, οι τρεις αρχηγοί του «συνταγματικού τόξου» εθελοτυφλούν, ως προς τις επιπτώσεις των άμεσων εκλογών, τότε η ευθύνη της ακυβερνησίας περιέρχεται σ’ εμάς. Τους ψηφοφόρους...
Comments