Είδα το φως το αληθινό!

 ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ

Είδα το φως το αληθινό!

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 
Ιδού η κίνηση Λυκούδη. Ολόκληρη...
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:ΦAΛHPEYΣ
Θα ξενίσω πολλούς, το ξέρω, με την απότομη στροφή που ετοιμάζομαι να πάρω, αλλά η ζωή διδάσκει ότι είναι ανοησία να εμμένεις σε μια λάθος εκτίμηση της πραγματικότητας. Προτού όμως την πάρω τη στροφή, να επιστήσω την προσοχή σας σε δύο γεγονότα εκ της χθεσινής ειδησεογραφίας.
Το πρώτο. Η συνάντηση Αβραμόπουλου και Τσίπρα πήγε περίφημα. Τόσο καλά, ώστε μέχρι την επομένη οι συριζαίοι αντιπαρέβαλαν το υπόδειγμα του συναινετικού, διαλλακτικού, δημοκρατικού Αβραμόπουλου με εκείνο του αυταρχικού, απομονωμένου, απροσπέλαστου Σαμαρά. (Δεν υιοθετώ τα επίθετα, απλώς τα μεταφέρω).
Το δεύτερο. Εκτός από το χαρτοφυλάκιο σχετικά με τη μετανάστευση, τη φύλαξη των συνόρων κ.λπ., ο Γιουνκέρ ―προσοχή: ο Γιουνκέρ, όχι οποιοσδήποτε― έδωσε στον Ελληνα επίτροπο Αβραμόπουλο και το άλλο, το σχετικό με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Βεβαίως, υπάρχει ενδιαφέρον υπόβαθρο και για τα δύο. Φέρ’ ειπείν, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι χαρτοφυλάκιο της πλάκας ― και ευτυχώς. Οσο για τις καλές σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) με τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ. έχουν παρελθόν και βάθος. Οι χθεσινοί έπαινοι και ενισχύουν γενικώς το προφίλ που ο ίδιος καλλιεργεί και, ειδικώς, ενισχύουν τις πιθανότητες μιας επιτυχούς υποψηφιότητας του Αβραμόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Αβραμόπουλος έχει αποδείξει στον ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ) ότι είναι συνεργάσιμος. Ασχημα θα τους έπεφτε για πρόεδρος, αν υποθέσουμε ότι αποφασίζουν να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές; Κάθε άλλο, νομίζω. Θα γινόταν ένας, κατά πάσα έννοια, άξιος διάδοχος του Καρόλου Παπούλια. (Αφήστε δε το άλλο! Οτι θα συνεχιζόταν η παράδοση προέδρων με εύηχα ξενικά ονόματα: μετά τον Κάρολο, στον Δημήτριο-Λουδοβίκο-Ραϋμόνδο-Ουμβέρτο κ.λπ.).
Ανεξαρτήτως αυτών, πάντως, η σημασία των δύο γεγονότων που παραθέτω δεν μειώνεται, ούτε και κλονίζεται η πεποίθηση που ξαφνικά αστράφτει μέσα μου και την ομολογώ: ναι, ο Αβραμόπουλος είναι το μέλλον. Ακούω μέσα μου τη «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων», όπως οι σοφοί του Καβάφη. Η εμπάθειά μου και οι μικρότητές μου συνθλίβονται και εξαφανίζονται. Μένω μόνος με την αλήθεια, που μου έρχεται δι’ αποκαλύψεως, δίκην κεραμίδας εξ ουρανού: ο Αβραμόπουλος είναι το μέλλον...

Μεγάλα ερωτήματα

Ολο το μυστήριο του τάφου της Αμφίπολης συμπεπυκνωμένο στον τίτλο χθεσινής εφημερίδας: «Γιατί το κεφάλι της Σφίγγας βρέθηκε μακριά από το σώμα της;». Ελα ντε! Γιατί; Θα αποτολμήσω μια απάντηση κι ό,τι γίνει ας γίνει... Μήπως επειδή ήταν κομμένο;

Ο αντιτουριστικός

Διακεκριμένος σχολιαστής, με δημοσιογραφική και πολιτική πείρα, εντυπωσιάζεται από την εχθρότητα του «Ποταμιού» προς το ΠΑΣΟΚ και βρίσκει παράδοξη την άρνηση του Σταύρου Θεοδωράκη να συναντήσει τον πρόεδρο τον Ευάγγελο τον Βενιζέλο. Ως προς το πρώτο σκέλος του προβληματισμού, η απάντηση είναι πολιτική και πολύ σωστά την επισημαίνει ο σχολιαστής στο εμπεριστατωμένο άρθρο του. Ως προς την άρνηση του Θεοδωράκη και του οποιουδήποτε Θεοδωράκη να συναντήσει τον Βενιζέλο, μήπως πέρασε από τον νου του σχολιαστή ότι ο Βενιζέλος συμβαίνει να είναι αντιπαθέστατος (σε βαθμό αντιτουριστικό...) και ότι ουδείς έχει συμφέρον να φωτογραφίζεται μαζί του;
Φτάνει να κοιτάξετε την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ και θα πεισθείτε. Τυχοδιώκτες, μισθοφόροι, εραστές της περιπέτειας και των extreme sports έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ (Τ-Λ). Σοσιαλδημοκράτες, εκσυγχρονιστές, ευρωπαϊστές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις αποστασιοποιήθηκαν και μένουν στο σπίτι τους. Ποιοι του απέμειναν του Ευάγγελου; Οι τελειωμένοι, οι «junkies» του ΠΑΣΟΚ, αυτοί για τους οποίους δεν υπάρχει αύριο...

Εκ Δυτικής Λιβύης

Να οφείλεται στην αίσθηση ότι προσεγγίζουν την εξουσία; Διόλου απίθανο. Πάντως, εντυπωσιακό ήταν το πομπώδες ύφος φοιτητή εκπροσώπου του συριζαίων, ο οποίος έκανε χθες δηλώσεις εναντίον του πρύτανη του ΕΚΠΑ Θ. Φορτσάκη. Οι εύηχες, πολυσύλλαβες και βαρύγδουπες λέξεις έβγαιναν από «τον», μετά συγχωρήσεως, στόμα του και ήταν φανερό ότι είχε επιλέξει να μιλήσει υπέρ της κατάληψης σε μισοχωνεμένο μείγμα λόγιας γλώσσας με τεχνοκρατικά στοιχεία, ώσπου ξαφνικά εκστόμισε το ανεπανάληπτο: «Για μας, είναι δεδομένο και αυτονόητο ότι ο Φορτσάκης έχει αποποιηθεί του ρόλου του πρυτάνη». Τόσο ωραία! Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης. Εξ ου και ο Καβάφης ενίοτε λέγεται και «Καντάφης»...
Φρικαλεότητες
Με το ποδόσφαιρο ποτέ δεν ασχολούμαι, παρά μόνον αν οι εξελίξεις σε αυτό αφορούν κάποια «atrocities», όπως τα λέμε στη διεθνή γλώσσα των ανθρωπιστικών κρίσεων. Το εξευτελιστικό σκορ 7-1, με το οποίο η Μπάγερν Μονάχου περιποιήθηκε τη Ρόμα, με κάνει να σκέπτομαι ότι οι Γερμανοί (οι Βαυαροί, έστω...) κάποια απωθημένα έχουν με τους Ιταλούς. Ας πούμε, λέγεται ότι κάποτε ο ιστορικός Λίντελ-Χαρτ ρώτησε τον Γερμανό στρατάρχη Κέσελρινγκ (μορφή σεβαστή για τους αντιπάλους του στον πόλεμο) πώς ήταν οι Ιταλοί ως σύμμαχοι. «Την επόμενη φορά να τους πάρετε εσείς» ήταν η ψυχρή απάντηση του Κέσελρινγκ. Ας σημειωθεί ότι ο περί ου ο λόγος Κέσελρινγκ ήταν Βαυαρός...
Έντυπη

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc