μια αντιπαράθεση που δεν εγινε ποτέ
ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗΜια αντιπαράθεση που δεν έγινε ποτέ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Η υπόθεση της Εκκλησίας είναι υπόθεση ενός λαού και όχι βεβαίως ενός υπουργού», γράφει στην επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. «Μακαριώτατε», ανταπαντά ο υπουργός, «τα θέματα αυτά αποτελούν αντικείμενο επιστημονικού διαλόγου καθώς και ευρύτερου δημόσιου διαλόγου που πρέπει να γίνεται νηφάλια και ψύχραιμα και με στόχο να διδασκόμαστε όλοι από τα λάθη μας».
Η δήθεν ένταση που δημιουργείται κατά καιρούς ανάμεσα στον υπουργό και στην Εκκλησία συγκεντρώνει πάντα δημοσιότητα. Είναι γνωστή εξάλλου η ευαισθησία του ελληνικού λαού σε θέματα θρησκείας και παιδείας, γύρω από τα οποία συγκροτείται και η εθνική του ταυτότητα. Αυτή τη φορά η «αντιπαράθεση» (δεν είναι τυχαία τα εισαγωγικά) δεν αφορά κάρα αγίου ή την πρωινή προσευχή στα σχολεία, αλλά το μάθημα των Θρησκευτικών. Τουλάχιστον από εκεί ξεκίνησε, πριν επεκταθεί στον «ρόλο της Εκκλησίας στη διάρκεια της δικτατορίας», ανοίγοντας και άλλες διαδρομές που δύσκολα θα χαρακτήριζε κανείς επίκαιρες και επείγουσες.
Στο θέμα των Θρησκευτικών ειδικότερα, ο κ. Φίλης έχει ευρεία στήριξη από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Τόση είναι η ανάγκη να αλλάξει επιτέλους κάτι σε αυτή τη χώρα (εφόσον οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις παραμένουν εκτός ατζέντας) ώστε ακόμη και η διάθεση να εκσυγχρονιστεί ένα ανενεργό επί της ουσίας μάθημα και να αποκτήσει φρέσκο αέρα, αποβάλλοντας τον κατηχητικό χαρακτήρα του και ενισχύοντας τη φιλομάθεια των παιδιών, έγινε δεκτή με ανακούφιση. Επιμέρους θέματα, όπως για παράδειγμα αν είναι έτοιμα τα καινούργια σχολικά βιβλία των Θρησκευτικών για να εφαρμοστεί η αλλαγή, δεν απασχόλησαν ιδιαιτέρως...
Με αυτά και με άλλα, περνάει ο καιρός... Η επικοινωνιακή τακτική δρέπει δάφνες αποτελεσματικότητας και η κυβέρνηση γλιτώνει από τον ισχυρό πονοκέφαλο δύσκολων θεμάτων που κάποτε αποτελούσαν «πάγια θέση της Αριστεράς», όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας - κράτους. Οσο για την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των εκκλησιαστικών και μοναστηριακών ακινήτων (Ν. 4223/2013), ούτε κουβέντα. Εν ολίγοις: εκεί όπου η τομή θα ήταν γενναία και η παρέμβαση θα άλλαζε τα κοινωνικά - πολιτικά - οικονομικά δεδομένα, σιωπή. Εκεί όπου είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν εστίες τριβής εκτονωτικές και ανώδυνες, ο θόρυβος περισσεύει. Τώρα που τελειώνει ο σανός, αρχίζουν να σερβίρονται και κόλλυβα.
Η δήθεν ένταση που δημιουργείται κατά καιρούς ανάμεσα στον υπουργό και στην Εκκλησία συγκεντρώνει πάντα δημοσιότητα. Είναι γνωστή εξάλλου η ευαισθησία του ελληνικού λαού σε θέματα θρησκείας και παιδείας, γύρω από τα οποία συγκροτείται και η εθνική του ταυτότητα. Αυτή τη φορά η «αντιπαράθεση» (δεν είναι τυχαία τα εισαγωγικά) δεν αφορά κάρα αγίου ή την πρωινή προσευχή στα σχολεία, αλλά το μάθημα των Θρησκευτικών. Τουλάχιστον από εκεί ξεκίνησε, πριν επεκταθεί στον «ρόλο της Εκκλησίας στη διάρκεια της δικτατορίας», ανοίγοντας και άλλες διαδρομές που δύσκολα θα χαρακτήριζε κανείς επίκαιρες και επείγουσες.
Στο θέμα των Θρησκευτικών ειδικότερα, ο κ. Φίλης έχει ευρεία στήριξη από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Τόση είναι η ανάγκη να αλλάξει επιτέλους κάτι σε αυτή τη χώρα (εφόσον οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις παραμένουν εκτός ατζέντας) ώστε ακόμη και η διάθεση να εκσυγχρονιστεί ένα ανενεργό επί της ουσίας μάθημα και να αποκτήσει φρέσκο αέρα, αποβάλλοντας τον κατηχητικό χαρακτήρα του και ενισχύοντας τη φιλομάθεια των παιδιών, έγινε δεκτή με ανακούφιση. Επιμέρους θέματα, όπως για παράδειγμα αν είναι έτοιμα τα καινούργια σχολικά βιβλία των Θρησκευτικών για να εφαρμοστεί η αλλαγή, δεν απασχόλησαν ιδιαιτέρως...
Με αυτά και με άλλα, περνάει ο καιρός... Η επικοινωνιακή τακτική δρέπει δάφνες αποτελεσματικότητας και η κυβέρνηση γλιτώνει από τον ισχυρό πονοκέφαλο δύσκολων θεμάτων που κάποτε αποτελούσαν «πάγια θέση της Αριστεράς», όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας - κράτους. Οσο για την απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ των εκκλησιαστικών και μοναστηριακών ακινήτων (Ν. 4223/2013), ούτε κουβέντα. Εν ολίγοις: εκεί όπου η τομή θα ήταν γενναία και η παρέμβαση θα άλλαζε τα κοινωνικά - πολιτικά - οικονομικά δεδομένα, σιωπή. Εκεί όπου είναι βέβαιο ότι θα δημιουργηθούν εστίες τριβής εκτονωτικές και ανώδυνες, ο θόρυβος περισσεύει. Τώρα που τελειώνει ο σανός, αρχίζουν να σερβίρονται και κόλλυβα.
Comments