|
| Ερμηνείες της διεθνούς χασμωδίας |
|
| Tου Αγγελου Σταγκου |
|
|
|
Με όσα γίνονται και λέγονται στην Ελλάδα, και με όσα γράφονται και δηλώνονται στην Ευρώπη και γενικότερα στο εξωτερικό, είναι απολύτως φυσιολογικό να θολώνει και να μπερδεύεται το μυαλό του Ελληνα, που προσπαθεί να καταλάβει πού βρισκόμαστε και τι μας περιμένει. Προσοχή, δεν μιλάμε για το μυαλό του Ελληνα που βρίσκεται στα... κάγκελα, αλλά για το μυαλό του άλλου, εκείνου που αγωνιά, ψάχνει, ψάχνεται και προτιμά την αντικειμενική πραγματικότητα από τη φαντασιακή.
Αυτός ο Ελληνας, λοιπόν, τις περισσότερες φορές είναι σε θέση να αναλύει και να ερμηνεύει τα καμώματα και τις φραστικές ακροβασίες της ελληνικής πολιτικής τάξης και ταυτόχρονα να αξιολογεί τον θαυμαστό κόσμο των ελληνικών μίντια, αλλά συχνά τα χάνει όταν κατακλύζεται από τον ορυμαγδό των δηλώσεων Ευρωπαίων παραγόντων, αξιωματούχων του ΔΝΤ, πολιτικών διαφόρων χωρών, σοφών της οικονομικής επιστήμης, εκπροσώπων οίκων αξιολόγησης, παιχτών της διεθνούς κερδοσκοπίας και φυσικά δημοσιογράφων απ’ όλες τις γωνιές του πλανήτη.
Αναμφισβήτητα, η Ελλάδα και οι Ελληνες βρίσκονται από τον Μάιο του 2009 στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και η πορεία τους προκαλεί διεθνή ανησυχία. Ετσι εξηγείται ο τόσος θόρυβος, όπως και η χασμωδία που δημιουργείται και πολλές φορές προκαλεί ζημιά. Για να οργανωθεί η σκέψη του Ελληνα που προσπαθεί να αντιληφθεί τα μηνύματα από το εξωτερικό, είναι ανάγκη να ανάβουμε συχνά το φως.
Με αυτήν την έννοια, από τη σύνοδο του G8 έγινε σαφές ότι υπάρχει γενικά φόβος πως η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας και η έξοδός της από την Ευρωζώνη θα έχει σοβαρές συνέπειες για το διεθνές σύστημα, δεύτερον, ο Μπαράκ Ομπάμα δεν θέλει επ’ ουδενί λόγω να συμβεί οτιδήποτε πριν από τις αμερικανικές εκλογές τον προσεχή Νοέμβριο και οι πάντες θεωρούν ότι η αναγκαία συνθήκη για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη είναι η τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει, δηλαδή του Μνημονίου.
Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η Ευρωζώνη, κρίνοντας από δηλώσεις και ανακοινωθέντα. Αν υποτεθεί ότι όλες αυτές οι δηλώσεις και οι αποφάσεις περιέχουν μηνύματα προς την Αθήνα, η κεντρική τους γραμμή είναι ότι μας θέλουν στην Ευρωζώνη, είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν μέσω κάποια ανάπτυξης, αλλά όλα εξαρτώνται από την Αθήνα: αν θα προκύψει κυβέρνηση από τις εκλογές ώστε να κυβερνάται η χώρα, αν ο ελληνικός λαός θέλει να παραμείνει στο ευρώ και αν η κυβέρνηση που θα προκύψει θα σέβεται κατ’ αρχήν τις δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους.
Ωστόσο, ενώ προς το παρόν συγκλίνουν γενικά στην άποψη να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, εφόσον συνεχίσει να σέβεται τις δεσμεύσεις της για να επιτευχθούν οι στόχοι του Μνημονίου μέσα σε συγκεκριμένους χρόνους, είναι φανερό ότι υπάρχουν και άλλες σκέψεις. Σύμφωνα με κάποιους, η Ελλάδα δεν μπορεί να συνέλθει μέσα στην Ευρωζώνη, ό,τι και να κάνει, όση στήριξη και να της δοθεί. Κατά άλλους, η Ελλάδα πρέπει να οδηγηθεί στην έξοδο της Ευρωζώνης αφενός γιατί είναι το «κακό σπυρί» που μολύνει τους υπόλοιπους και αφετέρου για παραδειγματισμό. Για να καταλάβουν οι άλλες προβληματικές χώρες τι θα πάθουν αν δεν προσαρμοστούν στην πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Παρά τις διαψεύσεις, δεν αμφισβητείται ότι ετοιμάζονται εναλλακτικά σχέδια για την περίπτωση που η χώρα μας βγει από την Ευρωζώνη. Είναι γνωστό ότι ο κίνδυνος του πιστωτικού γεγονότος ελλοχεύει, αν και λαμβάνονται μέτρα, όπως η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών για ανακεφαλαιοποίηση, για να μη συμβεί. Δεν πρέπει, όμως, να λησμονείται ο αρνητικός ρόλος που παίζουν πολλά ξένα μίντια, κυρίως αγγλοσαξονικά, αλλά και γερμανικά, οι οίκοι αξιολόγησης και διάφοροι κερδοσκόποι που επιθυμούν την κατάρρευση της Ελλάδας για να πληγωθεί σοβαρά το ευρώ.
Κάπως έτσι διαγράφεται η στάση που επικρατεί στο εξωτερικό απέναντι στην Ελλάδα, αν ερμηνεύονται σωστά τα μηνύματα που στέλνονται προς την Αθήνα, αλλά και προς τα εθνικά ακροατήρια των παραγόντων που κάνουν τις δηλώσεις. Που δεν ξέρουμε αν λαμβάνουν υπ’ όψιν ή όχι τη γαιοστρατηγική θέση της Ελλάδας και την τρύπα που θα δημιουργηθεί αν καταρρεύσει. |
|
|
|
Comments