Υπάρχουν κι άλλοι «Καμμένοι»
Υπάρχουν κι άλλοι «Καμμένοι»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το φαινόμενο Καμμένου δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό. Σε όλα τα κράτη υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν και διαδίδουν απίθανες ιστορίες ίντριγκας και αποκρυφισμού. Οι κακοί είναι πάντοτε «συνωμότες» και ο Καμμένος ο επί γης «προφήτης». Στη διάρκεια των τελευταίων, δύσκολων, ετών, έλαβα πολύ συχνά από ευγενέστατους αναγνώστες και ακροατές εκατοντάδες ερωτήματα. Αναφορές σε ηλεκτρονικά δημοσιεύματα, που δήθεν αποκάλυπταν όσα εμείς, οι προσεκτικοί δημοσιογράφοι, αποκρύπταμε ή επιλέγαμε να αγνοήσουμε. Αλυσιδωτά e-mails που εμπιστευτικά δήθεν ξεσκέπαζαν το ερευνητέο παρελθόν και τον σκοτεινό ρόλο πρωταγωνιστών αυτής της περιόδου, αναλύσεις ξένων και γηγενών «ειδικών» που δήθεν μας μάθαιναν όσα δεν θα μαθαίναμε ποτέ μόνοι μας.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πλην ελαχίστων, όλα αυτά ήταν προϊόν αλυσιδωτής παραπληροφόρησης. Η παραπληροφόρηση ήταν, κατά κανόνα, κατευθυνόμενη από συγκεκριμένα κέντρα. Τα συμπεράσματα που προέκυπταν από τον συνδυασμό όλων αυτών των «αποκαλύψεων» οδηγούσαν, από διαφορετικούς δρόμους, στο ίδιο αποτέλεσμα.
Το πλέον εντυπωσιακό κοινό στοιχείο όλων αυτών ήταν ο Καμμένος. Γνώριζε προσωπικά ή διά των συνεργατών του όλες αυτές τις «θεωρίες» και «εξηγήσεις». Στήριζε και στηριζόταν από blogs, sites και έντυπα. Υποστήριξε με τα προνόμια του αρχηγού κόμματος τις πιο «ψεκασμένες» εκδοχές όλων αυτών των μυθευμάτων.
Είναι ο Πάνος Καμμένος ένας καλοπροαίρετος παραμυθάς; Επιδιώκει να προστατεύσει το «κοινό συμφέρον», έστω με την ανάδειξη της ακραίας υποψίας για όσους «θέλουν το κακό της πατρίδας»; Μήπως πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε συγκαταβατικά; Μακάρι να είχαμε παρόμοια ευκαιρία. Προσωπικά έκλινα πάντοτε προς εκείνους, τους ψύχραιμους, ίσως ολίγον σνομπ, που συμβούλευαν ότι η καλύτερη απάντηση σε τύπους σαν τον Καμμένο είναι ο πηγαίος γέλωτας.
Πλην όμως, καθώς τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, η συμβολή πολιτικών στελεχών αυτού του επιπέδου στην επιδεινούμενη συλλογική μιζέρια γινόταν καθοριστική.
Οι ευθύνες όσων υποστήριξαν, χρηματοδότησαν και ανέχθηκαν τη δραστηριότητα των «Καμμένων» είναι πραγματικές και είναι μεγάλες. Δυστυχώς, όμως, παρόμοιες μεθόδους, συκοφαντίες, παλαβομάρες και διεθνείς αναφορές με αυτές που στήριξαν στα μάτια της κοινής γνώμης τον αρχηγό των ΑΝΕΛ χρησιμοποιούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Χ.Α. Εξάλλου, η αρχική ευθύνη ανήκει στη Ν.Δ., που εμπιστεύθηκε στο συγκεκριμένο άτομο τον επηρεασμό των social media με τις πολιτικές απόψεις του κόμματος, γεγονός που του έδωσε υπολογίσιμες δυνατότητες συμμετοχής στην ανήκεστο βλάβη που έχει υποστεί, έως σήμερα, η χώρα από τον συγκεκριμένο τύπο αχαλίνωτου λαϊκισμού.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πλην ελαχίστων, όλα αυτά ήταν προϊόν αλυσιδωτής παραπληροφόρησης. Η παραπληροφόρηση ήταν, κατά κανόνα, κατευθυνόμενη από συγκεκριμένα κέντρα. Τα συμπεράσματα που προέκυπταν από τον συνδυασμό όλων αυτών των «αποκαλύψεων» οδηγούσαν, από διαφορετικούς δρόμους, στο ίδιο αποτέλεσμα.
Το πλέον εντυπωσιακό κοινό στοιχείο όλων αυτών ήταν ο Καμμένος. Γνώριζε προσωπικά ή διά των συνεργατών του όλες αυτές τις «θεωρίες» και «εξηγήσεις». Στήριζε και στηριζόταν από blogs, sites και έντυπα. Υποστήριξε με τα προνόμια του αρχηγού κόμματος τις πιο «ψεκασμένες» εκδοχές όλων αυτών των μυθευμάτων.
Είναι ο Πάνος Καμμένος ένας καλοπροαίρετος παραμυθάς; Επιδιώκει να προστατεύσει το «κοινό συμφέρον», έστω με την ανάδειξη της ακραίας υποψίας για όσους «θέλουν το κακό της πατρίδας»; Μήπως πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε συγκαταβατικά; Μακάρι να είχαμε παρόμοια ευκαιρία. Προσωπικά έκλινα πάντοτε προς εκείνους, τους ψύχραιμους, ίσως ολίγον σνομπ, που συμβούλευαν ότι η καλύτερη απάντηση σε τύπους σαν τον Καμμένο είναι ο πηγαίος γέλωτας.
Πλην όμως, καθώς τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, η συμβολή πολιτικών στελεχών αυτού του επιπέδου στην επιδεινούμενη συλλογική μιζέρια γινόταν καθοριστική.
Οι ευθύνες όσων υποστήριξαν, χρηματοδότησαν και ανέχθηκαν τη δραστηριότητα των «Καμμένων» είναι πραγματικές και είναι μεγάλες. Δυστυχώς, όμως, παρόμοιες μεθόδους, συκοφαντίες, παλαβομάρες και διεθνείς αναφορές με αυτές που στήριξαν στα μάτια της κοινής γνώμης τον αρχηγό των ΑΝΕΛ χρησιμοποιούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Χ.Α. Εξάλλου, η αρχική ευθύνη ανήκει στη Ν.Δ., που εμπιστεύθηκε στο συγκεκριμένο άτομο τον επηρεασμό των social media με τις πολιτικές απόψεις του κόμματος, γεγονός που του έδωσε υπολογίσιμες δυνατότητες συμμετοχής στην ανήκεστο βλάβη που έχει υποστεί, έως σήμερα, η χώρα από τον συγκεκριμένο τύπο αχαλίνωτου λαϊκισμού.
Comments