Ελληνική αναζήτηση.- 6η του Σεπτεμβρίου μέρα του εργαζόμενου στον Καναδά. Αργία και όλα είναι κλειστά Περιτρέχοντας την πόλη και τα προάστια που κατήντησαν να είναι πόλις πολύκεντρη, αποθαυμάζαμε συζητώντας ελαφρά το τοπίο,τις αλλαγές και την εξέλιξή του. Δεν ήταν το θέμα που μπορούσαμε να αναλύσουμε, ομως οι νέοι της παρέας ελεγαν κατι σαν ετούτο .Τρέχουμε σε αυτοκινητόδρομο με κάρο της προτίμησης μας με καύσιμο την βενζίνη . Δίπλα δεξιά κι’αριστερά μας τρέχουν χιλιάδες κάρα παντός τύπου και προέλευσης σε 16 σειρές με ταχύτητες 100 χιλιόμετρα .Τρέχουν για απόλαυση της μέρας ,είτε για να κερδίσουν τον χρόνο .Φαντάζεστε πως σε 20 χρόνια δυνατόν να μη υπάρχουν στην τωρινή μορφή και χρήση; γιατί όλοι ξέρουμε πως το πετρέλαιο τελειώνει και ο άνθρωπος διαμορφώνει πάντα περιβάλλον εξυπηρετικό των αναγκών του. Mα δεν είναι παράλογο να γυρίσουμε σε εποχές άλλες παληές αλλάζοντας τρόπους ζωής; Οχι λένε τα παιδιά . Ανάγκα και θεοί πείθονται. Πιθανόν είπα να βρει μέσα από την τεχνολογία διεξόδους στα τυχόν αδιέξοδά του. Αλλά για δέστε της ατμόσφαιρας τους θυμούς πως οι ουρανοί την στεριά εκδικούνται- με καταστροφές και πλημμύρες Δέστε τους παγετώνες του Βόρειου και νότιου ημισφαιρίου που πέρνουν τον δρόμο τους για τους ωκεανούς. Δέστε τον Αμαζόνιο ,δέστε την αλλαγή στο κλίμα 32 C τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου. Που; εδώ στο Τορόντο. Μεταβολές με τον άνθρωπο μετακινούμενο κατά χιλιάδες ανά τον πλανήτη, αναζητούντα χώρα τροφή δουλειά και στέγη. Πω πω τέτοιες ανακατωσούρες δεν φαντάστηκα στα στερνά της ζωής.Κατήντησε περιπέτεια . Ο Αρμαγεδών είναι κοντά μας είτε είναι νέφος,είτε σεισμός ,είτε πλημμύρα ,είτε καύσωνας ,είτε πόλεμος .Εφυγε ο Μπάμπης Μοσχονάς του Φώτη και της Μαρίκας προχτές ,χάρις στο ιντερνετ τόμαθα,,λυπήθηκα πολύ, ήτανε φίλος μου στο Μοντρεάλ ,έφυγε και ο Μάκης Σκουτελάς συνομήλικος και γείτονάς μου στο Αργοστόλι ,τι διάολο, ο χάρος δεν σταματά την εκδικητική του μανία πάνω στην γενιά μας; Λίγοι απομείναμε , χάρις στην βασανιστική ζωή που οι πολιτικοί της Ελλάδας μας επεφύλαξαν.Δεν κατάφεραν μέσα σε δυό αιώνες να δημιουργήσουν μια ευνομούμενη πολιτεία. Ντροπή!Λίγο απ’ όλα τούτο το σημείωμα , συμπάθειο, με είχε μπερδέψει το ΣΚΑΙ με τα νέα του.-λορνιόν.-
επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα
Κεφαλονίτικα ανέκδοτα Συζητούν τρεις παπάδες, ένας από το Αγιο όρος, ένας από την Αθήνα και ένας Κεφαλονίτης για το πως κατανέμουν τα έσοδα των εκκλησιών τους. Λέει ο παπάς από το Αγιο όρος: «Εγώ Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα και όσα έρθουν κορώνα είναι του Θεού και τα δίνω για τις ανάγκες της εκκλησίας και όσα έρθουν γράμματα είναι δικά μου». Λέει ο Αθηναίος παπάς: «Και εγώ πετάω τα νομίσματα στον αέρα και όσα σταθούν όρθια είναι του Θεού και της εκκλησίας, όσα πέσουν στο πλάι (κορώνα ή γράμματα) είναι σαφώς δικά μου». Και στο τέλος ο Κεφαλονίτης ο παπάς: «Εγώ κύριοι συνάδελφοι κάνω το ίδιο που κάνετε και εσείς με πιο απλές διαδικασίες για να μη χάνουμε και χρόνο. Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα. Όσα θέλει τα κρατάει ο Θεός και όσα πέσουν κάτω είναι δικά μου!» Είναι ένας Κερκυραίος, ένας Κεφαλλονίτης κι ένας Λευκαδίτης, που ξεμονάχιασαν, κάπου σ' ένα αραχνιασμένο, σκοτεινό υπόγειο ένα λυχνάρι, απ' αυτά τα μυστήρια με τα τζίνια. Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι. «Έχετε ο
Comments