ΑΛΜΟΥΝΙΑ ΚΑΡΦΩΝΕΙ ΠΑΛΙ ΒΕΝΙΖΕΛΟΑνύπαρκτη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη
Εμμένει η Κομισιόν στην απόφασή της για απαγόρευση λειτουργίας του Σκαραμαγκά για εμπορικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με σιβυλλική και δυσνόητη απάντηση που ο Επίτροπος για τον Ανταγωνισμό Αλμούνια έδωσε στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, η Κομισιόν αρνείται να άρει την απαγόρευση που έχει επιβάλει στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά να ναυπηγούν μόνο πλοία του πολεμικού ναυτικού και δηλώνει υποκριτικά, αναρμοδιότητα και άγνοια για τους όρους της σύμβασης σχετικά με την κατασκευή των 2 υποβρυχίων TYPE 214.
Με την ερώτησή του ο Νίκος Χουντής αφού αναφερόταν στην απαίτηση της νέας ιδιοκτησίας των ελληνικών ναυπηγείων για επιπλέον χρηματοδότηση 100 εκ ευρώ για την ναυπήγηση των 2 υποβρυχίων καταγγέλλοντας ταυτόχρονα ότι «στη σύμβαση του έργου δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια ο τρόπος πληρωμής, σε συνάρτηση με την πρόοδο του έργου», ζητούσε να πληροφορηθεί τους όρους της σύμβασης και κατέληγε καλώντας την Κομισιόν, με δεδομένη την τραγική κατάσταση της απασχόλησης στην Ελλάδα, να επανεξετάσει την απόφασή της και να άρει τον περιορισμό λειτουργίας των Ναυπηγείων μόνο με στρατιωτικές παραγγελίες.
Η απάντηση Αλμούνια είναι άκρως αποκαλυπτική τόσο για τις προθέσεις της Κομισιόν, όσο και για την «λεόντειο συμφωνία» σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων που υπέγραψε το 2010 ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Άμυνας και με το πρόσχημα της σωτηρίας των θέσεων εργασίας.
Ο κ. Αλμούνια δηλώνει υποκριτικά, αναρμοδιότητα και άγνοια για τη σύμβαση του έργου κατασκευής των 2 υποβρυχίων λέγοντας ότι «η απόφαση της Επιτροπής δεν περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με στρατιωτικές δραστηριότητες. Η Επιτροπή δεν έχει πληροφορίες».
Τέλος για το θέμα της απαγόρευσης ναυπήγησης πλοίων του εμπορικού ναυτικού και άλλων μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων από το Ναυπηγείο αναφέρει ότι: «Η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει το πλαίσιο στο οποίο η Ελλάδα και τα ελληνικά ναυπηγεία δεσμεύτηκαν να περιορίσουν τις δραστηριότητες του ναυπηγείου σε στρατιωτικές παραγγελίες. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η Ελλάδα επανειλημμένως παρείχε παράνομη και ασύμβατη ενίσχυση στα ΕΝΑΕ και τους παρείχε αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της. Το 2008, η Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να ανακτήσει αυτή την ενίσχυση (πάνω από 230 εκ ευρώ συν τους τόκους). Μετά από αίτημα της Ελλάδας, και λαμβάνοντας υπόψη λόγους εθνικής ασφαλείας, η Επιτροπή δέχτηκε το 2010, μια περιορισμένη ανάκτηση, με αντάλλαγμα έναν αριθμό δεσμεύσεων για τη μείωση των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στην μη στρατιωτική αγορά (ιδίως στον περιορισμό του ναυπηγείου σε στρατιωτικές δραστηριότητες για 15 χρόνια). Μέχρι τώρα δεν πραγματοποιήθηκε ανάκτηση (έστω περιορισμένη). Με αυτές τις συνθήκες και απουσία πλήρους ανάκτησης η άρση του περιορισμού των μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογείται».
Με αφορμή τα παραπάνω ο Νίκος Χουντής έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η ιστορία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, είναι μικρογραφία της ιστορίας του πολιτικού μας συστήματος. Η πρώτη φάση αυτής της ιστορίας κλείνει με την εικόνα του πρώην υπουργού Άμυνας κ. Τσοχατζόπουλου στον Κορυδαλλό για «υποβρύχιες» μίζες από την γερμανική Ferrostaal. Η νεότερη ιστορία ανοίγει με τον πρώην υπουργό Άμυνας κ. Βενιζέλο ο οποίος, το 2010 υπογράφει νέες επαχθέστερες και απολύτως αδιαφανείς συμφωνίες σε βάρος το ελληνικού δημοσίου, δήθεν στο όνομα της διατήρησης των θέσεων εργασίας και της εθνικής ασφάλειας. Ο οικονομικός μαρασμός και η περιθωριοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, είναι αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών που μας έχουν οδηγήσει και ως κράτος στην υποτέλεια και ως κοινωνία στον Μεσαίωνα».
Σύμφωνα με σιβυλλική και δυσνόητη απάντηση που ο Επίτροπος για τον Ανταγωνισμό Αλμούνια έδωσε στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, η Κομισιόν αρνείται να άρει την απαγόρευση που έχει επιβάλει στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά να ναυπηγούν μόνο πλοία του πολεμικού ναυτικού και δηλώνει υποκριτικά, αναρμοδιότητα και άγνοια για τους όρους της σύμβασης σχετικά με την κατασκευή των 2 υποβρυχίων TYPE 214.
Με την ερώτησή του ο Νίκος Χουντής αφού αναφερόταν στην απαίτηση της νέας ιδιοκτησίας των ελληνικών ναυπηγείων για επιπλέον χρηματοδότηση 100 εκ ευρώ για την ναυπήγηση των 2 υποβρυχίων καταγγέλλοντας ταυτόχρονα ότι «στη σύμβαση του έργου δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια ο τρόπος πληρωμής, σε συνάρτηση με την πρόοδο του έργου», ζητούσε να πληροφορηθεί τους όρους της σύμβασης και κατέληγε καλώντας την Κομισιόν, με δεδομένη την τραγική κατάσταση της απασχόλησης στην Ελλάδα, να επανεξετάσει την απόφασή της και να άρει τον περιορισμό λειτουργίας των Ναυπηγείων μόνο με στρατιωτικές παραγγελίες.
Η απάντηση Αλμούνια είναι άκρως αποκαλυπτική τόσο για τις προθέσεις της Κομισιόν, όσο και για την «λεόντειο συμφωνία» σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων που υπέγραψε το 2010 ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Άμυνας και με το πρόσχημα της σωτηρίας των θέσεων εργασίας.
Ο κ. Αλμούνια δηλώνει υποκριτικά, αναρμοδιότητα και άγνοια για τη σύμβαση του έργου κατασκευής των 2 υποβρυχίων λέγοντας ότι «η απόφαση της Επιτροπής δεν περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με στρατιωτικές δραστηριότητες. Η Επιτροπή δεν έχει πληροφορίες».
Τέλος για το θέμα της απαγόρευσης ναυπήγησης πλοίων του εμπορικού ναυτικού και άλλων μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων από το Ναυπηγείο αναφέρει ότι: «Η Επιτροπή θα ήθελε να υπενθυμίσει το πλαίσιο στο οποίο η Ελλάδα και τα ελληνικά ναυπηγεία δεσμεύτηκαν να περιορίσουν τις δραστηριότητες του ναυπηγείου σε στρατιωτικές παραγγελίες. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η Ελλάδα επανειλημμένως παρείχε παράνομη και ασύμβατη ενίσχυση στα ΕΝΑΕ και τους παρείχε αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της. Το 2008, η Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να ανακτήσει αυτή την ενίσχυση (πάνω από 230 εκ ευρώ συν τους τόκους). Μετά από αίτημα της Ελλάδας, και λαμβάνοντας υπόψη λόγους εθνικής ασφαλείας, η Επιτροπή δέχτηκε το 2010, μια περιορισμένη ανάκτηση, με αντάλλαγμα έναν αριθμό δεσμεύσεων για τη μείωση των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στην μη στρατιωτική αγορά (ιδίως στον περιορισμό του ναυπηγείου σε στρατιωτικές δραστηριότητες για 15 χρόνια). Μέχρι τώρα δεν πραγματοποιήθηκε ανάκτηση (έστω περιορισμένη). Με αυτές τις συνθήκες και απουσία πλήρους ανάκτησης η άρση του περιορισμού των μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων δεν δικαιολογείται».
Με αφορμή τα παραπάνω ο Νίκος Χουντής έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η ιστορία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, είναι μικρογραφία της ιστορίας του πολιτικού μας συστήματος. Η πρώτη φάση αυτής της ιστορίας κλείνει με την εικόνα του πρώην υπουργού Άμυνας κ. Τσοχατζόπουλου στον Κορυδαλλό για «υποβρύχιες» μίζες από την γερμανική Ferrostaal. Η νεότερη ιστορία ανοίγει με τον πρώην υπουργό Άμυνας κ. Βενιζέλο ο οποίος, το 2010 υπογράφει νέες επαχθέστερες και απολύτως αδιαφανείς συμφωνίες σε βάρος το ελληνικού δημοσίου, δήθεν στο όνομα της διατήρησης των θέσεων εργασίας και της εθνικής ασφάλειας. Ο οικονομικός μαρασμός και η περιθωριοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, είναι αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών που μας έχουν οδηγήσει και ως κράτος στην υποτέλεια και ως κοινωνία στον Μεσαίωνα».
Comments