ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ Η ΜΑΧΗ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ, ΠΛΕΟΝ, ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΝΗ»ΣΚΛΗΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΦΡ. ΟΛΑΝΤ ΣΕ ΑΗΘΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ECONOMIST
Την στιγμή που ο Ν. Σαρκοζί κλίνει… όλο και επί το δεξιότερον, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εναγκαλισθεί τους ψηφοφόρους της Μαρίν Λεπέν, η μάχη για τη γαλλική Προεδρία κορυφώνεται, και εκτός Γαλλίας, ακόμη και δια χτυπημάτων «κάτω από τη μέση», με πιο χαρακτηριστική την επίθεση του “Economist”, που χαρακτήρισε τον Φρανσουά Ολάντ «έναν επικίνδυνο υποψήφιο» - και με το επιτελείο των Γάλλων Σοσιαλιστών να απαντά άμεσα και σε υψηλούς τόνους.
Με τη φράση «το περιοδικό Economist είναι γνωστό τόσο για τις αντι-γαλλικές όσο και για τις αντι-σοσιαλιστικές θέσεις του», ο επικεφαλής του πολιτικού προγράμματος του Ολάντ, Μισέλ Σαπέν, απάντησε με άμεσο τρόπο στο – εκτός κάθε πολιτικής και επικοινωνιακής δεοντολογίας - πρωτοσέλιδο του βρετανικού εντύπου, το οποίο χαρακτήρισε «μάλλον επικίνδυνο υποψήφιο» τον μεγάλο αντίπαλο του Νικολά Σαρκοζί, στον 2ο Γύρο της 6ης Μαΐου.
Μάλιστα, με μία διατύπωση δηλωτική του… πανικού που έχει προσφάτως καταλάβει τους υπεύθυνους του περιοδικού, οι συντάκτες του διατράνωσαν – παρεμβαίνοντας με… πρόδηλη θρασύτητα σε έναν δημοκρατικό προεκλογικό αγώνα ξένου κράτους – πως «εάν είχαμε μία ψήφο για την 6η Μαΐου θα την δίναμε στον Σαρκοζί, όχι για τα προτερήματά του αλλά για να αποκλείσουμε (sic) τον Ολάντ» (…).
Χρήζει υπενθύμισης ότι ο Economist απετέλεσε ίσως κατά την τελευταία διετία την… ναυαρχίδα της υπεράσπισης των πολιτικών σκληρής λιτότητας της καγκελαρίου Μέρκελ, ενώ σε… ρυθμούς καταιγίδας ήταν και οι συνεχείς επιθέσεις του περιοδικού εναντίον της Ελλάδας, «προβλέποντας» σχεδόν κάθε μήνα την «επικείμενη ελληνική χρεοκοπία»…
Το γεγονός της τελευταίας τους επίθεσης κατά του Φρανσουά Ολάντ καταδεικνύει ακριβώς – και με τον πλέον εμφατικό τρόπο – την πραγματικότητα που θέλει τον 2ο Γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών να έχει αποκτήσει, πλέον, ένα διακύβευμα πανευρωπαϊκό, με τις δεσμεύσεις του Ολάντ να απειλούν ευθέως τον μέχρι πρότινος κραταιό άξονα «Μέρκελ – Σαρκοζί», που προωθεί – και δια… των προθύμων υποστηρικτών του - με κάθε τρόπο το περιώνυμο Σύμφωνο Σταθερότητας, αδιαφορώντας για τις προφανείς επιπτώσεις που αυτό θα έχει σε βάρος των λαών της Ευρώπης.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, εντός της Γαλλίας κλιμακώνεται ώρα με την ώρα η μάχη των δύο υποψηφίων για το Μέγαρο των Ηλυσίων, με τον Σαρκοζί να ποντάρει πλέον αποκλειστικά στα θέματα δημόσια τάξης και μετανάστευσης, και τον Ολάντ, από την πλευρά του, να υπερτονίζει συνεχώς την ανάγκη «να υπάρξει μία πραγματική προώθηση της ανάπτυξης στις πολιτικές της ΕΕ».
Χαρακτηριστικά, ο Σαρκοζί – ο οποίος στηρίζει τις όποιες ελπίδες του για επανεκλογή στην απόλυτη στήριξη των ψηφοφόρων της Λεπέν – πρότεινε την αλλαγή του νόμου, προκειμένου «να επιτρέπεται σε αστυνομικούς να ανοίγουν πυρ όταν καταδιώκουν υπόπτους», με τις τελευταίες, ωστόσο, δημοσκοπήσεις να επιβεβαιώνουν ότι είναι μάλλον αδύνατο να αποκομίσει το – επιθυμητό και απαραίτητο – 80% των 6,4 εκατομμυρίων Γάλλων που ψήφισαν το Εθνικό Μέτωπο στον 1ο Γύρο.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του TNS Sofres, ο Φρανσουά Ολάντ διατηρεί ένα σημαντικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, με 55% έναντι 45% για τον Σαρκοζί, ενώ την ίδια στιγμή ανάλογες είναι και οι εκτιμήσεις του Ινστιτούτου CSA, που αποτυπώνουν ποσοστά 54% - 46% υπέρ του Ολάντ.
Επιπρόσθετα, ένα ιδιαίτερα σημαντικό – και κρίσιμο – δημοσκοπικό εύρημα προκύπτει από την δημοσκόπηση του TNS Sofres, που δείχνει ότι «μόλις το 51% των ψηφοφόρων της Λεπέν θα ψήφιζαν Σαρκοζί», την στιγμή που ο απερχόμενος Πρόεδρος χρειάζεται τουλάχιστον το 80% των ψηφοφόρων της…
Παράλληλα, ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα κατά του νυν Προέδρου αποτέλεσαν τα πρόσφατα συμπεράσματα για το κρίσιμο πεδίο της ανεργίας, η οποία γνώρισε νέα αύξηση, στο 10%, ποσοστό-ρεκόρ από τον Σεπτέμβριο του 1999 (!), γεγονός που αποδομεί με στοιχεία τη ρητορική Σαρκοζί περί «ισχυρής οικονομίας επί των ημερών του» και προώθησης της απασχόλησης – η οποία μάλλον έχει μείνει… στα λόγια.Μάλιστα, τα τελευταία επίσημα στοιχεία θέλουν τον αριθμό των καταγεγραμμένων ανέργων στη χώρα να αυξάνεται επί 11 συνεχείς μήνες, φτάνοντας σήμερα στα 2,8 εκατομμύρια, γνωρίζοντας αύξηση κατά 7,2%, τον τελευταίο χρόνο.
Από την πλευρά του, ο Ολάντ άδραξε την ευκαιρία, τονίζοντας με δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυοFrance 2 πως «ο απερχόμενος Πρόεδρος έχει πει ότι θα κριθεί για την ανεργία, και θα κριθεί. Είχε υποσχεθεί να μειώσει την ανεργία στο 5% και τώρα είναι στο 10%».
"ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!"
Ακόμη, ο Φρανσουά Ολάντ, υποστήριξε για μία ακόμη φορά, με εμφανή αυτοπεποίθηση και σε υψηλούς τόνους, πως «δεν είναι η Γερμανία αυτή που πρόκειται να αποφασίζει για όλη την Ευρώπη», προσθέτοντας πως θα προβεί, σε περίπτωση εκλογής του, «σε μία σκληρή αλλά φιλική συζήτηση επαναδιαπραγμάτευσης του Ευρωπαϊκού Συμφώνου με την Καγκελάριο Μέρκελ».
Παρ’ όλα αυτά, όπως διέρρεε μετ’ επιτάσεως από το Βερολίνο το απόγευμα της Παρασκευής, η Άνγκελα Μέρκελ «απαντούσε» στον Ολάντ ότι στα σχέδιά της δεν υπάρχει… «η παραμικρή πρόθεση για επαναδιαπραγμάτευση» του Συμφώνου που έχει εμπνευσθεί η Γερμανία (…).
Τέλος, και μετά… την παρότρυνση του επικεφαλής του προγράμματος των Σοσιαλιστών, Μισέλ Σοπέν, προς τους συντάκτες του Economist να διαβάσουν με προσοχή το δημοσίευμα των Financial Times, το οποίο κάνει λόγο για «αναγκαιότητα να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρώπη», ο Φρανσουά Ολάντ τόνισε ξεκάθαρα προς άπαντες πως… «υπάρχουν όλες οι συνθήκες για να νικήσουμε... Έχουμε την ορμή!»… www.elzoni.gr
Με τη φράση «το περιοδικό Economist είναι γνωστό τόσο για τις αντι-γαλλικές όσο και για τις αντι-σοσιαλιστικές θέσεις του», ο επικεφαλής του πολιτικού προγράμματος του Ολάντ, Μισέλ Σαπέν, απάντησε με άμεσο τρόπο στο – εκτός κάθε πολιτικής και επικοινωνιακής δεοντολογίας - πρωτοσέλιδο του βρετανικού εντύπου, το οποίο χαρακτήρισε «μάλλον επικίνδυνο υποψήφιο» τον μεγάλο αντίπαλο του Νικολά Σαρκοζί, στον 2ο Γύρο της 6ης Μαΐου.
Μάλιστα, με μία διατύπωση δηλωτική του… πανικού που έχει προσφάτως καταλάβει τους υπεύθυνους του περιοδικού, οι συντάκτες του διατράνωσαν – παρεμβαίνοντας με… πρόδηλη θρασύτητα σε έναν δημοκρατικό προεκλογικό αγώνα ξένου κράτους – πως «εάν είχαμε μία ψήφο για την 6η Μαΐου θα την δίναμε στον Σαρκοζί, όχι για τα προτερήματά του αλλά για να αποκλείσουμε (sic) τον Ολάντ» (…).
Χρήζει υπενθύμισης ότι ο Economist απετέλεσε ίσως κατά την τελευταία διετία την… ναυαρχίδα της υπεράσπισης των πολιτικών σκληρής λιτότητας της καγκελαρίου Μέρκελ, ενώ σε… ρυθμούς καταιγίδας ήταν και οι συνεχείς επιθέσεις του περιοδικού εναντίον της Ελλάδας, «προβλέποντας» σχεδόν κάθε μήνα την «επικείμενη ελληνική χρεοκοπία»…
Το γεγονός της τελευταίας τους επίθεσης κατά του Φρανσουά Ολάντ καταδεικνύει ακριβώς – και με τον πλέον εμφατικό τρόπο – την πραγματικότητα που θέλει τον 2ο Γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών να έχει αποκτήσει, πλέον, ένα διακύβευμα πανευρωπαϊκό, με τις δεσμεύσεις του Ολάντ να απειλούν ευθέως τον μέχρι πρότινος κραταιό άξονα «Μέρκελ – Σαρκοζί», που προωθεί – και δια… των προθύμων υποστηρικτών του - με κάθε τρόπο το περιώνυμο Σύμφωνο Σταθερότητας, αδιαφορώντας για τις προφανείς επιπτώσεις που αυτό θα έχει σε βάρος των λαών της Ευρώπης.
Την ίδια ώρα, ωστόσο, εντός της Γαλλίας κλιμακώνεται ώρα με την ώρα η μάχη των δύο υποψηφίων για το Μέγαρο των Ηλυσίων, με τον Σαρκοζί να ποντάρει πλέον αποκλειστικά στα θέματα δημόσια τάξης και μετανάστευσης, και τον Ολάντ, από την πλευρά του, να υπερτονίζει συνεχώς την ανάγκη «να υπάρξει μία πραγματική προώθηση της ανάπτυξης στις πολιτικές της ΕΕ».
Χαρακτηριστικά, ο Σαρκοζί – ο οποίος στηρίζει τις όποιες ελπίδες του για επανεκλογή στην απόλυτη στήριξη των ψηφοφόρων της Λεπέν – πρότεινε την αλλαγή του νόμου, προκειμένου «να επιτρέπεται σε αστυνομικούς να ανοίγουν πυρ όταν καταδιώκουν υπόπτους», με τις τελευταίες, ωστόσο, δημοσκοπήσεις να επιβεβαιώνουν ότι είναι μάλλον αδύνατο να αποκομίσει το – επιθυμητό και απαραίτητο – 80% των 6,4 εκατομμυρίων Γάλλων που ψήφισαν το Εθνικό Μέτωπο στον 1ο Γύρο.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του TNS Sofres, ο Φρανσουά Ολάντ διατηρεί ένα σημαντικό προβάδισμα στην πρόθεση ψήφου, με 55% έναντι 45% για τον Σαρκοζί, ενώ την ίδια στιγμή ανάλογες είναι και οι εκτιμήσεις του Ινστιτούτου CSA, που αποτυπώνουν ποσοστά 54% - 46% υπέρ του Ολάντ.
Επιπρόσθετα, ένα ιδιαίτερα σημαντικό – και κρίσιμο – δημοσκοπικό εύρημα προκύπτει από την δημοσκόπηση του TNS Sofres, που δείχνει ότι «μόλις το 51% των ψηφοφόρων της Λεπέν θα ψήφιζαν Σαρκοζί», την στιγμή που ο απερχόμενος Πρόεδρος χρειάζεται τουλάχιστον το 80% των ψηφοφόρων της…
Παράλληλα, ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα κατά του νυν Προέδρου αποτέλεσαν τα πρόσφατα συμπεράσματα για το κρίσιμο πεδίο της ανεργίας, η οποία γνώρισε νέα αύξηση, στο 10%, ποσοστό-ρεκόρ από τον Σεπτέμβριο του 1999 (!), γεγονός που αποδομεί με στοιχεία τη ρητορική Σαρκοζί περί «ισχυρής οικονομίας επί των ημερών του» και προώθησης της απασχόλησης – η οποία μάλλον έχει μείνει… στα λόγια.Μάλιστα, τα τελευταία επίσημα στοιχεία θέλουν τον αριθμό των καταγεγραμμένων ανέργων στη χώρα να αυξάνεται επί 11 συνεχείς μήνες, φτάνοντας σήμερα στα 2,8 εκατομμύρια, γνωρίζοντας αύξηση κατά 7,2%, τον τελευταίο χρόνο.
Από την πλευρά του, ο Ολάντ άδραξε την ευκαιρία, τονίζοντας με δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυοFrance 2 πως «ο απερχόμενος Πρόεδρος έχει πει ότι θα κριθεί για την ανεργία, και θα κριθεί. Είχε υποσχεθεί να μειώσει την ανεργία στο 5% και τώρα είναι στο 10%».
"ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!"
Ακόμη, ο Φρανσουά Ολάντ, υποστήριξε για μία ακόμη φορά, με εμφανή αυτοπεποίθηση και σε υψηλούς τόνους, πως «δεν είναι η Γερμανία αυτή που πρόκειται να αποφασίζει για όλη την Ευρώπη», προσθέτοντας πως θα προβεί, σε περίπτωση εκλογής του, «σε μία σκληρή αλλά φιλική συζήτηση επαναδιαπραγμάτευσης του Ευρωπαϊκού Συμφώνου με την Καγκελάριο Μέρκελ».
Παρ’ όλα αυτά, όπως διέρρεε μετ’ επιτάσεως από το Βερολίνο το απόγευμα της Παρασκευής, η Άνγκελα Μέρκελ «απαντούσε» στον Ολάντ ότι στα σχέδιά της δεν υπάρχει… «η παραμικρή πρόθεση για επαναδιαπραγμάτευση» του Συμφώνου που έχει εμπνευσθεί η Γερμανία (…).
Τέλος, και μετά… την παρότρυνση του επικεφαλής του προγράμματος των Σοσιαλιστών, Μισέλ Σοπέν, προς τους συντάκτες του Economist να διαβάσουν με προσοχή το δημοσίευμα των Financial Times, το οποίο κάνει λόγο για «αναγκαιότητα να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρώπη», ο Φρανσουά Ολάντ τόνισε ξεκάθαρα προς άπαντες πως… «υπάρχουν όλες οι συνθήκες για να νικήσουμε... Έχουμε την ορμή!»… www.elzoni.gr
Comments