Δεν φταίει μόνο η φτώχεια
Η Ευρώπη αντιμέτωπη με την επάνοδο της Ακροδεξιάς και του φασισμού
Τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα σίγουρα επανέρχονται δυναμικά στο προσκήνιο.
Παρίσι: Σκεπτικισμό σε όλη την Ευρώπη εγείρει το φαινόμενο της ανόδου της Ακροδεξιάς και του κεντρικού ρόλου που καταφέρνει να διαδραματίσει, σε μια δύσκολη εποχή. Η φτώχεια μπορεί να φέρει την Άκρα Δεξιά στο προσκήνιο, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, επισημαίνουν αναλυτές που μιλούν για το φαινόμενο στο CNN φέρνοντας ως πρώτο παράδειγμα την Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία.
Η επιτυχία του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών έφερε την Ακροδεξιά στα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης.
Μία ημέρα αργότερα, στην Ολλανδία, εξαιτίας της άρνησης του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας να στηρίξει τα μέτρα λιτότητας κατέρρευσε η κυβέρνηση.
Αυτές οι δύο διαφορετικές ιστορίες έχουν ένα κοινό: τις προσπάθειες εξτρεμιστικών κομμάτων να κερδίσουν πόντους από τη λαϊκή δυσαρέσκεια που γεννά η οικονομική κρίση, μέσα σε ένα σκηνικό μιας ευρύτερης κοινωνικής αναταραχής και ενός κλίματος κατά των μεταναστών.
Σε όλη την Ευρώπη, ο θυμός για την κακοδιαχείριση της οικονομικής κρίσης, η τεράστια ανεργία, η ύφεση και οι οδυνηρές περικοπές έχουν οδηγήσει στην κατάρρευση μισή ντουζίνα κυβερνήσεις.
Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία έχουν βιώσει το φαινόμενο αυτό, ενώ, αν κάτι δεν αλλάξει μέχρι την επόμενη Κυριακή για τον Νικολά Σαρκοζί, και η Γαλλία θα ζήσει μια τέτοια αλλαγή, αυτή τη φορά, όμως, με αριστερή κατεύθυνση.
Τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα σίγουρα επανέρχονται δυναμικά στο προσκήνιο, σύμφωνα με τον Δρ Μάθιου Φέλτνμαν, διευθυντή ερευνητικής ομάδας για τον ριζοσπαστισμό και τα νέα μέσα του Πανεπιστήμιου του Νορθάμπτον, αλλά τα μέτρα λιτότητας λόγω της κρίσης είναι μόνο ένα μέρος της μεγάλης εικόνας.
Κατά τον ίδιο, το ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν έδαφος εδώ και χρόνια, κυρίως χάρη στις προσπάθειές τους να εξωραΐσουν το φασιστικό και ρατσιστικό προφίλ που είχαν για πολλά χρόνια.
Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να ξεγελά, καθώς δεν σημαίνει ότι τα ακροδεξιά κόμματα δεν βρίθουν από ρατσιστές και φιλο-ναζιστές. Απλώς, όσοι βρίσκονται στην ηγετική ομάδα έμαθαν να παρουσιάζουν μια πιο ελκυστική και αποδεκτή από την κοινή γνώμη εικόνα του εαυτού τους.
Και επιπλέον, αντί να επιδίδονται σε ρατσιστικές επιθέσεις, τώρα μιλούν διαρκώς για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η εθνική ταυτότητα από την πολυπολιτισμικότητα.
Ένα άλλο στοιχείο, που προκαλεί ανησυχία στους πολίτες, σχετίζεται με τη μετανάστευση, το νόμο και την τάξη και ενισχύει την Ακροδεξιά, είναι το συναίσθημα ότι «τα πράγματα δεν είναι πια όπως παλιά», όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάικλ Μίνκενμπεργκ του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Viadrina στην Φραγκφούρτη.
Ο ευρωσκεπτικισμός, ως αντίσταση σε μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πολιτική ολοκλήρωση, επίσης κερδίζει έδαφος, και «δημιουργείται ένα άγχος σχετικά με το τι θα γίνει στο μέλλον, καθώς τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο και οι εθνικές κυβερνήσεις της ΕΕ δεν μπορούν να καθησυχάσουν, λέει ο ίδιος.
Σε συνδυασμό και με μια έντονη δυσπιστία απέναντι στις πολιτικές ελίτ, όλα αυτά έδωσαν μεγάλη ώθηση σε ακροδεξιά κόμματα στην Αυστρία, το Βέλγιο και σε σκανδιναβικές χώρες.
Η ελληνική περίπτωση
Η ρημαγμένη από το χρέος Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα πολύ ρευστό σκηνικό εν όψει της 6ης Μαΐου, αναφέρει το CNN και παραθέτει το παράδειγμα του «ακροδεξιού» ΛΑΟΣ που χάνει δυνάμεις από την «υπερεθνικιστική» Χρυσή Αυγή.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Twente της Ολλανδίας Κώστας Γεμενής επικαλείται τα ελληνικά γκάλοπ και επισημαίνει ότι η Χρυσή Αυγή ενδέχεται να περάσει το όριο του 3% και να μπει στη Βουλή. Ωστόσο, συμπληρώνει, δεν θα καταφέρει κάποια αλλαγή στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά είναι ένα πολύ δυνατό μήνυμα το γεγονός ότι πολίτες επιλέγουν να ψηφίσουν τόσο ακραία.
Ο ίδιος προσθέτει ότι το πιο πιθανό αποτέλεσμα της ελληνικής κάλπης θα είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, προσθέτει, αν τα ριζοσπαστικά κόμματα καταφέρουν να συνδέσουν τον θυμό για τα σκληρά μέτρα λιτότητας με τον εθνικισμό, ίσως αποσπάσουν περισσότερες ψήφους.
Η επιτυχία του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών έφερε την Ακροδεξιά στα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης.
Μία ημέρα αργότερα, στην Ολλανδία, εξαιτίας της άρνησης του ακροδεξιού κόμματος της Ελευθερίας να στηρίξει τα μέτρα λιτότητας κατέρρευσε η κυβέρνηση.
Αυτές οι δύο διαφορετικές ιστορίες έχουν ένα κοινό: τις προσπάθειες εξτρεμιστικών κομμάτων να κερδίσουν πόντους από τη λαϊκή δυσαρέσκεια που γεννά η οικονομική κρίση, μέσα σε ένα σκηνικό μιας ευρύτερης κοινωνικής αναταραχής και ενός κλίματος κατά των μεταναστών.
Σε όλη την Ευρώπη, ο θυμός για την κακοδιαχείριση της οικονομικής κρίσης, η τεράστια ανεργία, η ύφεση και οι οδυνηρές περικοπές έχουν οδηγήσει στην κατάρρευση μισή ντουζίνα κυβερνήσεις.
Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ιταλία, Φινλανδία έχουν βιώσει το φαινόμενο αυτό, ενώ, αν κάτι δεν αλλάξει μέχρι την επόμενη Κυριακή για τον Νικολά Σαρκοζί, και η Γαλλία θα ζήσει μια τέτοια αλλαγή, αυτή τη φορά, όμως, με αριστερή κατεύθυνση.
Τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα σίγουρα επανέρχονται δυναμικά στο προσκήνιο, σύμφωνα με τον Δρ Μάθιου Φέλτνμαν, διευθυντή ερευνητικής ομάδας για τον ριζοσπαστισμό και τα νέα μέσα του Πανεπιστήμιου του Νορθάμπτον, αλλά τα μέτρα λιτότητας λόγω της κρίσης είναι μόνο ένα μέρος της μεγάλης εικόνας.
Κατά τον ίδιο, το ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν έδαφος εδώ και χρόνια, κυρίως χάρη στις προσπάθειές τους να εξωραΐσουν το φασιστικό και ρατσιστικό προφίλ που είχαν για πολλά χρόνια.
Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να ξεγελά, καθώς δεν σημαίνει ότι τα ακροδεξιά κόμματα δεν βρίθουν από ρατσιστές και φιλο-ναζιστές. Απλώς, όσοι βρίσκονται στην ηγετική ομάδα έμαθαν να παρουσιάζουν μια πιο ελκυστική και αποδεκτή από την κοινή γνώμη εικόνα του εαυτού τους.
Και επιπλέον, αντί να επιδίδονται σε ρατσιστικές επιθέσεις, τώρα μιλούν διαρκώς για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η εθνική ταυτότητα από την πολυπολιτισμικότητα.
Ένα άλλο στοιχείο, που προκαλεί ανησυχία στους πολίτες, σχετίζεται με τη μετανάστευση, το νόμο και την τάξη και ενισχύει την Ακροδεξιά, είναι το συναίσθημα ότι «τα πράγματα δεν είναι πια όπως παλιά», όπως αναφέρει ο καθηγητής Μάικλ Μίνκενμπεργκ του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Viadrina στην Φραγκφούρτη.
Ο ευρωσκεπτικισμός, ως αντίσταση σε μια μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πολιτική ολοκλήρωση, επίσης κερδίζει έδαφος, και «δημιουργείται ένα άγχος σχετικά με το τι θα γίνει στο μέλλον, καθώς τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο και οι εθνικές κυβερνήσεις της ΕΕ δεν μπορούν να καθησυχάσουν, λέει ο ίδιος.
Σε συνδυασμό και με μια έντονη δυσπιστία απέναντι στις πολιτικές ελίτ, όλα αυτά έδωσαν μεγάλη ώθηση σε ακροδεξιά κόμματα στην Αυστρία, το Βέλγιο και σε σκανδιναβικές χώρες.
Η ελληνική περίπτωση
Η ρημαγμένη από το χρέος Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα πολύ ρευστό σκηνικό εν όψει της 6ης Μαΐου, αναφέρει το CNN και παραθέτει το παράδειγμα του «ακροδεξιού» ΛΑΟΣ που χάνει δυνάμεις από την «υπερεθνικιστική» Χρυσή Αυγή.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Twente της Ολλανδίας Κώστας Γεμενής επικαλείται τα ελληνικά γκάλοπ και επισημαίνει ότι η Χρυσή Αυγή ενδέχεται να περάσει το όριο του 3% και να μπει στη Βουλή. Ωστόσο, συμπληρώνει, δεν θα καταφέρει κάποια αλλαγή στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά είναι ένα πολύ δυνατό μήνυμα το γεγονός ότι πολίτες επιλέγουν να ψηφίσουν τόσο ακραία.
Ο ίδιος προσθέτει ότι το πιο πιθανό αποτέλεσμα της ελληνικής κάλπης θα είναι μια κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο, προσθέτει, αν τα ριζοσπαστικά κόμματα καταφέρουν να συνδέσουν τον θυμό για τα σκληρά μέτρα λιτότητας με τον εθνικισμό, ίσως αποσπάσουν περισσότερες ψήφους.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, news.in.gr
Comments