Πάσχος Μανδραβέλης ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ Το βαθύτερο πρόβλημα της Ν.Δ.
ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣΤο βαθύτερο πρόβλημα της Ν.Δ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εχει ένα δίκιο ο κ. Κωστής Χατζηδάκης όταν ρητορικώς ρώτησε «επειδή σταμάτησαν τα κομπιούτερ, να γίνει ένα καινούργιο κόμμα; Να εκφράσει τι; Τον κομπιουτερικό φιλελευθερισμό;» (ΣΚΑΪ 23.11.2015). Από την άλλη βέβαια, ο «κομπιουτερικός φιλελευθερισμός» -ή έστω κάποιος φιλελευθερισμός- θα μπορούσε να είναι μια ιδεολογική πρόοδος για μια παράταξη που τα τελευταία 15 χρόνια εξέφρασε τα πάντα και τα αντίθετά τους. Μην ξεχνάμε τη διόγκωση του κράτους με τις αθρόες προσλήψεις και τα μεγαλύτερα ελλείμματα που παρουσίασε η κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή, τον αντιμνημονιακό αγώνα του κ. Αντώνη Σαμαρά (που έδωσε αστική βούλα σε όλους τους παραλογισμούς της Αριστεράς και άλλων περιθωριακών ομάδων), τη μνημονιακή στροφή του ιδίου όταν ανέλαβε πρωθυπουργός και την αντιμνημονιακή πιρουέτα που η Ν.Δ. τώρα ως αντιπολίτευση κάνει.
Συνεπώς η Ν.Δ. έχει μεγαλύτερο πρόβλημα από τα κομπιούτερ και τους αριθμούς. Ο σιωπηρός προεκλογικός αγώνας, που δόθηκε μόνο με την ταμπέλα του αντι-Τσίπρα, πιστοποίησε το ιδεολογικό μπάχαλο τις λίγες φορές φιλελεύθερης και τις περισσότερες φορές συντηρητικής παράταξης. Είχε μείνει ένα φύλλο συκής που ονομαζόταν διαχειριστική επάρκεια, το οποίο μαράθηκε και έπεσε την Κυριακή. Μην ξεχνάμε τη μεγάλη καινοτομία του κόμματος να εκλέξει πρώτα αρχηγό και μετά να κάνει συνέδριο. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Και το 1997, πρώτα εκλέχθηκε ο κ. Κώστας Καραμανλής και μετά έγιναν οι εργασίες του συνεδρίου, που τάχαμου διαμόρφωσαν το ιδεολογικό προφίλ του κόμματος.
Δεν ξέρουμε πότε και με ποιους όρους θα γίνουν οι εσωκομματικές εκλογές στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλά και οι καλύτεροι σέρβερ του κόσμου δεν μπορούν να κρύψουν την ιδεολογική γύμνια ενός κόμματος που κατά καιρούς ρητορεύει φιλελεύθερα και συνήθως πράττει συντηρητικά· ιδίως σε ό,τι αφορά το κράτος. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι το κόμμα το οποίο, στο συνέδριο της Χαλκιδικής το 1994, αποκήρυξε τον νεοφιλελευθερισμό και τις παραφυάδες του και εξοβέλισε τα στελέχη που είχαν να πουν κάτι περισσότερο από τα τετριμμένα για το μέλλον της χώρας.
Συνεπώς η Ν.Δ. έχει μεγαλύτερο πρόβλημα από τα κομπιούτερ και τους αριθμούς. Ο σιωπηρός προεκλογικός αγώνας, που δόθηκε μόνο με την ταμπέλα του αντι-Τσίπρα, πιστοποίησε το ιδεολογικό μπάχαλο τις λίγες φορές φιλελεύθερης και τις περισσότερες φορές συντηρητικής παράταξης. Είχε μείνει ένα φύλλο συκής που ονομαζόταν διαχειριστική επάρκεια, το οποίο μαράθηκε και έπεσε την Κυριακή. Μην ξεχνάμε τη μεγάλη καινοτομία του κόμματος να εκλέξει πρώτα αρχηγό και μετά να κάνει συνέδριο. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Και το 1997, πρώτα εκλέχθηκε ο κ. Κώστας Καραμανλής και μετά έγιναν οι εργασίες του συνεδρίου, που τάχαμου διαμόρφωσαν το ιδεολογικό προφίλ του κόμματος.
Δεν ξέρουμε πότε και με ποιους όρους θα γίνουν οι εσωκομματικές εκλογές στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλά και οι καλύτεροι σέρβερ του κόσμου δεν μπορούν να κρύψουν την ιδεολογική γύμνια ενός κόμματος που κατά καιρούς ρητορεύει φιλελεύθερα και συνήθως πράττει συντηρητικά· ιδίως σε ό,τι αφορά το κράτος. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι το κόμμα το οποίο, στο συνέδριο της Χαλκιδικής το 1994, αποκήρυξε τον νεοφιλελευθερισμό και τις παραφυάδες του και εξοβέλισε τα στελέχη που είχαν να πουν κάτι περισσότερο από τα τετριμμένα για το μέλλον της χώρας.
Δεν έχει εύκολη γιατρειά το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη κι αν γίνουν άψογα οι εσωκομματικές εκλογές. Δυστυχώς, για το μεγαλύτερο μέρος του στελεχικού δυναμικού, η έφοδος στο κράτος και η παλαιοκομματική του διαχείριση αποτελούν το μοναδικό ζητούμενο, άσχετα αν το ντύνουν με συνθήματα περί σωτηρίας της χώρας και της παράταξης. Οι πολλές βαρωνίες χωρίς ιδεολογικό πρόσημο αυτό πιστοποιούν. Δεν υπάρχουν ιδεολογικά ρεύματα που αντιμάχονται για εναλλακτικές λύσεις για το μέλλον της χώρας, υπάρχουν ομάδες στελεχών που ονειρεύονται να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση για τη διαχείριση του κράτους μόλις καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη κι αν αποφύγει τον εμφύλιο για το ρεζιλίκι των εσωκομματικών διαδικασιών, η Ν.Δ. δεν θα επιβιώσει επί μακρόν, διότι δεν έχει κάτι καινούργιο να πει στην ελληνική κοινωνία. Μόνο της επιχείρημα είναι ότι η ίδια «θα τα έκανε καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ», κάτι που δεν επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη ιστορική εμπειρία. Μην ξεχνάμε ότι πριν από το μπάχαλο του τελευταίου δεκαμήνου, υπήρξε και το προηγούμενο οκτάμηνο του κ. Σαμαρά, τότε που ξαναξεκίνησε η κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας υπό τον τίτλο «success story».
Ακόμη κι αν αποφύγει τον εμφύλιο για το ρεζιλίκι των εσωκομματικών διαδικασιών, η Ν.Δ. δεν θα επιβιώσει επί μακρόν, διότι δεν έχει κάτι καινούργιο να πει στην ελληνική κοινωνία. Μόνο της επιχείρημα είναι ότι η ίδια «θα τα έκανε καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ», κάτι που δεν επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη ιστορική εμπειρία. Μην ξεχνάμε ότι πριν από το μπάχαλο του τελευταίου δεκαμήνου, υπήρξε και το προηγούμενο οκτάμηνο του κ. Σαμαρά, τότε που ξαναξεκίνησε η κατρακύλα της ελληνικής οικονομίας υπό τον τίτλο «success story».
Comments