| 2007: Η χρονιά που «έπεσαν» τα μεγάλα στελέχη  Ποτέ στην ιστορία της Wall Street δεν υπήρξαν τόσα πολλά υψηλόβαθμα στελέχη που «αποκαθηλώθηκαν» τόσο γρήγορα
 Δεν αποτελεί έκπληξη η πτώση στελεχών της Citigroup, Merrill Lynch, Morgan Stanley και UBS, καθώς όλες έχουν χάσει δισεκατομμύρια δολάρια εξ' αιτίας της κρίσης στη δευτερογενή αγορά υψηλού ρίσκου στις ΗΠΑ. Στο 2007 μερικές από τις πιο σεβαστές χρηματοοικονομικές εταιρείες - που κερδίζουν χρήματα επειδή διαχειρίζονται τον κίνδυνο - βρέθηκαν είτε προ εκπλήξεως είτε απληροφόρητες για το τεράστιο ρίσκο που ανέλαβαν. Ακόμα και οι λίγες τράπεζες που κινήθηκαν σωστά, όπως η Goldman Sachs, διερωτώνται τι θα κάνουν την επόμενη φορά. Η πιστωτική φούσκα αρχίζει να «σκάει», όπως κάποτε συνέβη με τις μετοχές των dot-com εταιρειών. Όλοι γνώριζαν ότι η μουσική θα σταματήσει να ηχεί, αλλά όπως δήλωσε ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Citigroup, Charles Prince, μέχρι να σταματήσει η τράπεζα συνέχιζε να χορεύει. Παρακάτω ακολουθούν επτά λάθη που έκαναν τα στελέχη της Wall Street τη χρονιά που πέρασε. Υψηλές αμοιβές σημαίνουν χαμηλό ρίσκο Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Wall Street αμείβονται με υπέρογκα ποσά για να διαχειριστούν τον κίνδυνο. Αλλά τα στελέχη δεν έμειναν μόνο σε επενδύσεις περίπλοκες και δύσκολες να αξιολογηθούν αλλά φάνηκαν ανίκανοι να παρακολουθήσουν την πτώση. Το ένα στέλεχος μετά τον άλλο άνοιγαν την πόρτα της εξόδου. Τουλάχιστον η Morgan Stanley είχε ένα σοβαρό λόγο να κρατήσει τον John Mack στη θέση του: Η έλλειψη νέων ανώτατων στελεχών στην αγορά. Η αντιστάθμιση κινδύνου κάνει καλό Εάν οι μεγάλες τράπεζες τοποθετηθούν σε στοιχεία υψηλού κινδύνου, δεν μπορούν να προχωρήσουν σε δανεισμό, κάτι το οποίο επηρεάζει αρνητικά την οικονομία. Όπως συμβαίνει σήμερα στις ΗΠΑ δηλαδή. Αλλά οι τράπεζες σήμερα δεν κατέχουν τις αποδόσεις των δανείων που έχουν δώσει. Τις «περνάνε» σε συμβόλαια τα οποία εν συνεχεία πουλάνε στην αγορά διαμοιράζοντας τον κίνδυνο. Κανείς δεν γνωρίζει ποιος είναι εκτεθειμένος στη subprime στεγαστική αγορά. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι παρόλο που οι τράπεζες διαμοίρασαν τον κίνδυνο, βρέθηκαν να τον κατέχουν σχεδόν εξολοκλήρου οι ίδιες. Κάτι το οποίο εξηγεί και τις απομειώσεις 40 δισ. δολαρίων των τραπεζών στη Wall Street. Το διοικητικό συμβούλιο θα σε προστατέψει Θα σας προστατέψει εκτός και αν βρίσκεται ο Stanley O'Neal για να προχωρήσει σε μειώσεις 5 δισ. δολαρίων των στοιχείων του ενεργητικού, και μετά σε μειώσεις 8 δισ. δολαρίων, και μετά σε 12 δισ. δολάρια. Στη Merrill ο κύριος O'Neal ανακοίνωνε τεράστιες απομειώσεις και μετά της αναθεωρούσε ανοδικά. Τα στατιστικά προγράμματα θα μας σώσουν Εκτός και αν δεν το κάνουν. Παρά το γεγονός ότι οι εταιρείες της Wall Street «κατακλύζονται» από στελέχη με διδακτορικό, ξέχασαν ότι τα στατιστικά προγράμματα δεν μπορούν να προβλέψουν τα πάντα. Όπως και συνέβη το Φεβρουάριο, τον Αύγουστο και τον Νοέμβριο του 2007. Οι εξαγορές θα γυρίσουν μπούμερανγκ Όχι μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Για το μεγαλύτερο διάστημα του 2007, οι περισσότεροι πίστευαν ότι τα «απερίσκεπτα» δάνεια που χρησιμοποιούνταν για τη χρηματοδότηση εξαγορών θα «έσπαγαν» τη Wall Street. Αντίθετα, ο πραγματικός κίνδυνος προήλθε από τα περίπλοκα δομημένα χρηματοοικονομικά χαρτιά που συνδέονταν με τη στεγαστική αγορά. Οι τιμές των ακινήτων ποτέ δεν πέφτουν Τουλάχιστον όχι σε εθνικό επίπεδο. Αλλά ποτέ μην λέτε ποτέ. Το 2005, ο σημερινός πρόεδρος της Fed και τότε σύμβουλος του προέδρους Μπους, Μπεν Μπερνανκί, δήλωσε ότι «δεν είχαμε ποτέ πτώση των τιμών των ακινήτων σε εθνικό επίπεδο». Όπως φάνηκε το 2006, οι τιμές στη στεγαστική αγορά ακολούθησε πτωτική πορεία σε εθνική επίπεδο. Μέχρι στιγμής η απώλειες αγγίζουν το 5%, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις αναμένεται να βρεθούν στο
-10%. Τα Hedge Funds βγάζουν χρήματα Κάτι τέτοιο σίγουρα ισχύει για αυτούς που τα διαχειρίζονται, αλλά όχι και για του μετόχους. Οι τράπεζες της Wall Street έδωσαν μεγαλύτερη αξία στις εταιρείες hedge fund που προχώρησαν σε δημόσια εγγραφή ή που εξαγοράστηκαν. www.kathimerini.gr | 
Comments