Τι γράφει ο ξένος τύπος. από καθημερινή

LE FIGARO

Στο προσκήνιο η μεγάλη διαπραγμάτευση

Μετά τη δημοσιοποίηση της περίφημης έκθεσης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την οποία το Ιράν έχει αναστείλει το πυρηνικό στρατιωτικό πρόγραμμά του από το 2003, το ερώτημα που επικρατεί στους διεθνείς κύκλους είναι κατά πόσον η κυβέρνηση Μπους έχει πλέον πολιτική για το Ιράν. Η έκθεση συνέτεινε στην αποσταθεροποίηση των πολιτικών πραγμάτων στις ΗΠΑ, οι ιέρακες είναι αρκετά εκνευρισμένοι και αμφισβητούν τα συμπεράσματα των ανθρώπων της CIA, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος επιμένει στις θέσεις του, ελπίζοντας έτσι να διατηρήσει σε εγρήγορση τη διεθνή κοινότητα ως προς το σκέλος της επιβολής κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης. Στον αντίποδα, οι περιστερές και γενικότερα η μετριοπαθής πτέρυγα της Ουάσιγκτον εκφράζουν την αντίθεσή τους στη συνέχιση της επιθετικής πολιτικής και θεωρούν ότι η σημερινή στρατηγική θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Μεταξύ εκείνων που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη σύνταξη του τελικού κειμένου των μυστικών υπηρεσιών είναι ο Τομ Φίνγκαρ, πρώην επικεφαλής του γραφείου για την έρευνα, ο Βαν φον Ντίπεν, υπεύθυνος του τομέα για τα όπλα μαζικής καταστροφής και ο Κένεθ Μπριλ, πρώην εκπρόσωπος των ΗΠΑ στη διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας. Για τους νεοσυντηρητικούς όμως, όπως ο Νόρμαν Ποντόρετζ, η έκθεση αποσκοπούσε στο να εξασθενίσει τον πρόεδρο Μπους, άποψη με την οποία συντάσσονται πολλοί αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου, μεταξύ των οποίων και ο Τζον Μπόλτον, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ. Ο Τζον Μπόλτον διατείνεται ότι η διαφορά ανάμεσα στο πολιτικό και το στρατιωτικό πρόγραμμα του Ιράν είναι τεχνητή. Κατά τη γνώμη του δε, αυτή η «τορπίλη» θα έπρεπε να αγνοηθεί. Υπάρχει όμως μια ακόμη ομάδα συμβούλων, οι οποίοι πιστεύουν στη «μεγάλη διαπραγμάτευση»: οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνέβαλαν σε μια ήπια αλλαγή της ιρανικής εξουσίας, με εγγυήσεις για την ασφάλεια, ενώ η Τεχεράνη θα επέτρεπε τους διεθνείς ελέγχους και θα αναλάμβανε σταθεροποιητικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή που περιλαμβάνει το Ιράκ, τον Λίβανο και τα παλαιστινιακά εδάφη. Πολλοί, επομένως, θα ήθελαν να βρεθεί ένας κοινός τόπος μεταξύ των δύο αντίπαλων, αυτή τη στιγμή, κρατών.

THE GUARDIAN

Τι περιμένουμε από τις αμερικανικές εκλογές του 2008

Οι αμερικανικές προεδρικές εκλογές συγκρίνονταν πάντα με έναν μαραθώνιο. Οι εκλογές του 2008, ωστόσο, είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Θα παρακολουθήσουμε έναν αγώνα αντοχής και μοναδικής ενέργειας που δεν ταιριάζει απαραιτήτως στους αθλητές και δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για σημαντικότατο πείραμα. Είναι η πρώτη τέτοια μάχη μετά το 1952 και ούτε ο πρόεδρος ούτε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είναι υποψήφιοι. Αυτό από μόνο του κάνει την κούρσα ιδιαίτερα ανταγωνιστική και για τα δύο κόμματα, αλλά η νίκη των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου ανεβάζει ψηλά τον πήχυ. Υποχρεώνει επίσης τους υποψηφίους να ανοίξουν πολύ νωρίς τα χαρτιά τους και να συγκεντρώσουν επίσης νωρίς τα απαιτούμενα κονδύλια. Η διεθνής κοινότητα δικαίως επιδεικνύει μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτές τις εκλογές. Η αμερικανική οικονομία συμβάλλει στη διατήρηση της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και είναι αλήθεια ότι υπήρξε μεγάλος προβληματισμός μετά όσα συνέβησαν προ μηνών στον τομέα των στεγαστικών δανείων. Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ είναι αυτός που θα καθορίσει αν θα συνεχιστεί η πολιτική του ελεύθερου εμπορίου ή θα υπάρξει κάποια μορφή προστατευτισμού. Παράλληλα, ο νέος πρόεδρος ή η νέα πρόεδρος θα θέσει το πλαίσιο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, την οποία και θα εκπροσωπεί. Ο ίδιος πρόεδρος θα πρέπει, τέλος, να αναζητήσει απαντήσεις το θέμα των κλιματολογικών αλλαγών, απαντήσεις όμως οι οποίες θα είναι συμβατές με την πρόοδο της οικονομίας.

FINANCIAL TIMES

Πάντα υπάρχει τρόπος για το περιβάλλον

«Εάν ακολουθούσαμε με συνέπεια την αρχή της πρόκλησης ζημίας, τότε η κατάσταση θα ήταν απλή: όποιο αυτοκίνητο ρύπαινε το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα, ανεξάρτητα από το εάν είναι ιδιωτικής ή δημόσιας χρήσης, θα πλήρωνε ανάλογο πρόστιμο. Το μέτρο θα έπληττε όσους διέθεταν τέτοια αυτοκίνητα και κάθε ιδιοκτήτης αυτοκινήτου θα αγόραζε το μοντέλο που θα εξέπεμπε λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα. Ετσι οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα φρόντιζαν με τη σειρά τους να προσφέρουν τα κατάλληλα αυτοκίνητα.

CORRIERE DELLA SERA

Οπλο στη διεθνή σκακιέρα

Ως πρόσωπο της χρονιάς ανακηρύχθηκε φέτος από το περιοδικό Time ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν. Για το Κρεμλίνο είναι μια μεγάλη επιτυχία. Τη χρονιά που μας πέρασε ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε μια σειρά επιτυχίες. Η μεγαλύτερη όμως είναι εκείνη της «αναγέννησης» της Ρωσίας. Ασφαλώς το πέτυχε διότι χρησιμοποίησε τα ενεργειακά αποθέματα, τα οποία ταυτόχρονα εκμεταλλεύτηκε για να σταθεροποιήσει την εξουσία του και επίσης διείδε έγκαιρα ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ενεργειακά αποθέματα ως όπλο στη διεθνή σκακιέρα.

ARAB NEWS

Ας μην το επιτρέψουμε να συμβεί

Η πολιτική νίκη της Χαμάς τον Ιανουάριο του 2006 χαρακτηρίστηκε η πρώτη δημοκρατική και ειρηνική νίκη αντιπολιτευτικού κινήματος στον αραβικό κόσμο. Ωστόσο, η απάντηση την οποίαν έλαβε, ήταν ένα σκληρό πραξικόπημα με υποκινητές τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και ορισμένους Παλαιστινίους. Η ιστορία, λοιπόν, ξαναγράφεται από την πλευρά των νικητών, όπως πάντα άλλωστε και η Χαμάς έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη το κόμμα που «ανέτρεψε» τη «νόμιμη» κυβέρνηση του Αμπάς. Σήμερα, η λωρίδα της Γάζας, η οποία κυβερνάται από τη Χαμάς, ζει σε συνθήκες πολιορκίας. Ανθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της έλλειψης ιατρικής βοήθειας. Το Ισραήλ έχει περιορίσει στο ελάχιστο την παροχή καυσίμων και πολλοί διερωτώνται με ποιο τρόπο θα λειτουργήσουν τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Το ηλεκτρικό κόβεται συχνά και η ανεργία πλήττει το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού. Ενάμισι εκατομμύριο πολίτες βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια έκταση 365 τ. χλμ. χωρίς να μπορούν να αναπνεύσουν, με λίγη τροφή και λίγη ενέργεια. Ποιος είπε ότι αξίζουν αυτή την τύχη οι Παλαιστίνιοι της Γάζας; Αυτή τη στιγμή, η συζήτηση για την κατάσταση στη λωρίδα έχει περάσει σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Περιγράφεται σε βιβλία και εκθέσεις. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που επιχειρεί να διαχωρίσει την πολιτική που οδηγεί σε πλήρη απομόνωση της Γάζας και το γεγονός ότι άνθρωποι με αισθήματα, όνειρα και ελπίδες υποφέρουν. Ας μην επιτρέψουμε άλλο αυτή την απανθρωπιά να εξελιχθεί σε κάτι καθημερινό. Αν την αφήσουμε σήμερα να κυριαρχήσει στη Γάζα, τότε αύριο θα κυριαρχήσει και σε άλλα μέρη με παρόμοια προβλήματα.


Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc

«Η Ελλάδα αισθάνεται αποκλεισμένη»