επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Το μεσοδιάστημα Του Αλέξη Παπαχελά Πολλοί έχουν την απορία «γιατί η τρόικα ήταν τόσο μαλακή αυτή τη φορά;». Πράγματι είναι η πρώτη φορά που η τακτική αξιολόγηση του προγράμματος δεν συνδέθηκε με «νέα μέτρα» ή άλλες δραματικές ανακοινώσεις. Κι αυτό παρά το γεγονός πως τα υψηλόβαθμα στελέχη της τρόικας δεν έκρυβαν την απογοήτευσή τους για την έλλειψη προόδου σε ορισμένους κρίσιμους τομείς. Η σκληρότητα της τρόικας εξαντλήθηκε αυτή τη φορά στον τραπεζικό τομέα και ιδιαίτερα στην επιμονή για την ακύρωση της συγχώνευσης Εθνικής-Eurobank. Τι κρύβεται πίσω από αυτή τη «διακριτική» στάση; Πρώτα απ’ όλα το σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο που έχουν κερδίσει ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομίας στις σχέσεις τους με τους εταίρους-δανειστές μας. Τα «αφεντικά» της τρόικας αντιλαμβάνονται πλήρως τις πολιτικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση, αλλά θεωρούν ότι εκπληρώνει ένα μεγάλο ποσοστό από τις δεσμεύσεις της. Ταυτόχρονα δεν θεωρούν ότι υπάρχει έτοιμη, αξιόπιστη κυβερνητική λύση σε περίπτωση πρόωρων εκλογών και φοβούνται μια χαοτική, περιπετειώδη κατάσταση που θα επιτείνει την αβεβαιότητα που προκάλεσε η Ιταλία. Υπάρχει, όμως, και μία ακόμη εξήγηση. Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να ανακύψει πάλι «ελληνικό πρόβλημα» πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Αντιθέτως, θέλει να εμφανίζεται η Ελλάδα, όσο περισσότερο γίνεται, ως «επιτυχημένη ιστορία» για να μπορεί να αντικρούσει τις επιθέσεις των σκληρών και των ευρωσκεπτικιστών. Δεν είναι τυχαίο πως παρασκηνιακά το Βερολίνο κάνει ό,τι μπορεί για να μην προβάλλεται μια αρνητική εικόνα για την Ελλάδα στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Το ζήτημα είναι κατά πόσον η τρόικα θα συνεχίσει την ίδια στάση και στις δύο επόμενες κρίσιμες αξιολογήσεις που μεσολαβούν μέχρι τις γερμανικές εκλογές. Αυτό θα εξαρτηθεί από την πορεία τριών βασικών ζητημάτων: των ιδιωτικοποιήσεων, των αλλαγών στο Δημόσιο και τη δημοσιονομική τρύπα που θα έχει δημιουργηθεί έως τότε. Αν, δηλαδή, δεν υπάρχει έως τότε μια μεγάλη ιδιωτικοποίηση, δεν έχει απομακρυνθεί σημαντικός αριθμός επιόρκων κ.λπ. υπαλλήλων και το δημοσιονομικό κενό πλησιάζει το 2% του ΑΕΠ τα πράγματα θα γίνουν δύσκολα. Οι εκπρόσωποι της τρόικας το ξεκαθάρισαν άλλωστε, ότι ειδικά τον Σεπτέμβριο θα έχουν πολύ μικρά περιθώρια «εκπτώσεων» στην αξιολόγησή τους αν δεν έχει προχωρήσει τίποτα σε αυτούς τους τομείς. Η κυβέρνηση πάλι γνωρίζει καλά ότι δεν αντέχει άλλα νέα μέτρα. Ο πρωθυπουργός ξέρει επίσης ότι για να κάνει το φθινόπωρο μια σκληρή διαπραγμάτευση με σημαντικά περιθώρια επιτυχίας πρέπει να έχει δύο ή τρεις «άσους» στο μανίκι του. Το φθινόπωρο, άλλωστε, μετά τις γερμανικές εκλογές, θα βγουν τα μαχαίρια μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας για το ζήτημα της περαιτέρω διαγραφής του ελληνικού χρέους, ενώ κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις στον υπόλοιπο Νότο. Ο κ. Σαμαράς γνωρίζει καλά πως έως τότε πρέπει να κρατήσει μεν τις ισορροπίες με τους δύο εταίρους του, να πετύχει δε απτή πρόοδο στην υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας έναντι της τρόικας. Πλησιάζουμε στο Πάσχα, ο χρόνος κυλάει γρήγορα και εκείνοι που «ξέρουν» αγχώνονται. Οχι αδικαιολόγητα.       KATHIMERINI