Πήχυς και «ταμείο» στη Ν.Δ.
Πήχυς και «ταμείο» στη Ν.Δ.
Σαφές ήταν το προσκλητήριο της Ν.Δ. προς όλους να συνταχθούν μαζί της ως βασικό κυβερνητικό πυλώνα μιας φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης.
«Ταμείο» εκλογικό, επικοινωνιακό και, εν τέλει, πολιτικό μιας φρενήρους πολιτικής πορείας 2,5 ετών, από τον Ιούνιο του 2012, κάνει απόψε το Μέγαρο Μαξίμου και, προσωπικά, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Είχε προηγηθεί η «ψυχρολουσία» του ιστορικού χαμηλού του Μαΐου του 2012 και η υπερπροσπάθεια που οδήγησε, εν τέλει, στη νίκη της Ν.Δ. τον Ιούνιο του ίδιου έτους και τον κ. Σαμαρά στο Μαξίμου και σε μία εργώδη προσπάθεια να κρατήσει τη χώρα εντός ευρωπαϊκών θεσμών. Από αυτό το ίδιο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός, τις πρώτες βραδινές ώρες της Κυριακής, θα διαπιστώσει εάν το εκλογικό αποτέλεσμα θα του επιτρέψει μία ακόμη θητεία ή αν θα τον οδηγήσει στην παράδοση του πρωθυπουργικού μεγάρου.
Σενάρια «επόμενης κυβερνητικής ημέρας» δεν υπάρχουν στο Μαξίμου, καθώς η πορεία που θα ακολουθηθεί μοιάζει προδιαγεγραμμένη, ενώ σε περίπτωση πρωτιάς της Ν.Δ. οι δυνάμει κυβερνητικοί εταίροι θα είναι τουλάχιστον δύο. Μόνον βέβαιο είναι ότι, σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση θα συγκροτηθεί το ταχύτερο και οι συζητήσεις με την τρόικα θα συνεχιστούν από εκεί που σταμάτησαν, με στόχο την άμεση συμφωνία επί της προληπτικής γραμμής πίστωσης.
Στον αντίποδα, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς και οι στενοί περί αυτόν συνεργάτες απορρίπτουν και όποια άλλα σενάρια πυροδοτούνται, σε περίπτωση που η Ν.Δ. έλθει δεύτερο κόμμα. Στο στενό πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν ότι ένα αποτέλεσμα που θα προσεγγίζει ή ακόμη και θα υπερβαίνει αυτό του Ιουνίου 2009 συνιστά ψήφο εμπιστοσύνης για ένα κόμμα που έλαβε σκληρά μέτρα και, συνεπώς, για τον ίδιο τον κ. Σαμαρά προσωπικά.
«Ταμείο», όμως, των τελευταίων μηνών διακυβέρνησης και, κυρίως, της προεκλογικής πορείας του κόμματος, σε κάθε περίπτωση, θα γίνει. Αλλωστε, ήδη πριν ανοίξουν οι κάλπες της Κυριακής σειρά στελεχών εξέφρασαν, δημοσίως αν και κομψά, τις ενστάσεις τους για τη γραμμή του φόβου που κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο της Ν.Δ. και του προέδρου της. Στο εσωτερικό του πρωθυπουργικού επιτελείου (Δημ. Σταμάτης, Χρ. Λαζαρίδης, Κ. Μπούρας, Γ. Μουρούτης, Στ. Παπασταύρου, Δημ. Πτωχός) εξελίχθηκε, για σημαντικό διάστημα, μία διελκυστίνδα σχετικά με το μήνυμα της Ν.Δ. ενόψει της κάλπης. Δεν ήταν λίγοι όσοι εκτιμούσαν ότι η Ν.Δ. έπρεπε να επενδύσει στην ελπίδα, έννοια που υιοθετήθηκε, τελικά, πλήρως από τον κ. Τσίπρα. Εάν κάποιος ήθελε να δει τη θετική εκδοχή της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματος θα έπρεπε να... μπει στον κόπο να αναζητήσει το, ήπιων τόνων, βίντεο που δημιουργήθηκε για τη σελίδα του πρωθυπουργού στο Facebook.
«Οι εκλογές κερδίζονται με χρήματα ή με φόβο και ο μόνος που έχει χρήματα –τουλάχιστον στα λόγια– είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», σημείωνε σχετικώς κορυφαίος συνεργάτης του κ. Σαμαρά. Στο Μαξίμου «διάβασαν» επίσης την αποσυσπείρωση που κατέγραφε στην τελική ευθεία προς τις κάλπες η Ν.Δ. ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης πιο μετριοπαθών τόνων, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αρχική τους εκτίμηση υπέρ της φουλ επίθεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εκφράστηκε και με μπαράζ τηλεοπτικών σποτ και ανακοινώσεων σχετικά με τα... απίθανα που έλεγαν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, καίτοι ήταν εμφανές ότι μεγάλη μερίδα πολιτών επέμενε στην αίσθηση πως, τελικά, ο κ. Τσίπρας δεν θα κάνει όσα διακηρύττει, αλλά θα προσαρμοστεί σε πιο μετριοπαθείς επιλογές.
Πέραν της τακτικής του φόβου που επικρίθηκε και δημοσίως από στελέχη όπως οι Ευ. Μεϊμαράκης, Κυρ. Μητσοτάκης και Ευ. Αντώναρος (σ.σ. σιωπηρά δε από περισσότερους), αντικείμενο συζήτησης αποτέλεσε και η επιλογή το σύνολο της εκλογικής μάχης να δοθεί από το Μαξίμου, με το κόμμα –παρά την οργανωτική επάρκεια που εμφάνισε ο κομματικός μηχανισμός– να ακολουθεί. Με επιχείρημα ότι ο κ. Σαμαράς –ακόμη κι αν τελικά καταψηφιστεί– θα καταψηφιστεί ως καταλληλότερος πρωθυπουργός, το Μαξίμου σήκωσε όλο το βάρος της εκστρατείας. Επελέγη, δηλαδή, η τακτική του Μαΐου του 2012 και όχι αυτή του Ιουνίου, όταν στο κόμμα είχε συγκροτηθεί εκλογική επιτροπή με τη συμμετοχή προβεβλημένων στελεχών που είχαν δώσει πολλές εκλογικές μάχες.
Πολλές ενστάσεις πυροδότησε και η ανάγκη της ηγετικής ομάδας να απευθυνθεί στο δεξιό ακροατήριο, είτε αναδεικνύοντας τα ζητήματα της μετανάστευσης και της θρησκείας είτε καταγγέλλοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για «φλερτ» με τις χειρότερες ημέρες του σιδηρού παραπετάσματος. Είναι ενδεικτικό ότι σε συγκεκριμένη στιγμή στην εκστρατεία, όταν και θεωρητικώς θα έπρεπε να ανοίξει η ατζέντα της υγείας (σ.σ. προκειμένου να φανεί η επάρκεια ή μη των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ), εν τέλει αποφασίστηκε να υπογραμμιστεί η ταύτιση του κ. Σαμαρά με την Ορθοδοξία, για την οποία προφανώς ουδείς αμφέβαλλε.
Η δεξιά επιλογή εξηγείται πολιτικά και δημοσκοπικά, καθώς στόχος ήταν να προσεγγιστεί μία κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, κυρίως από τους ΑΝΕΛ και τη Χ.Α., η επιστροφή των οποίων στη «γαλάζια» κάλπη θα έδινε σημαντική δυναμική στα ποσοστά του κόμματος. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, τα βασικά «εισερχόμενα» της Ν.Δ. ήταν μάλλον από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του «μεταρρυθμιστικού κέντρου», προς τους οποίους ο κ. Σαμαράς απηύθυνε σαφές προσκλητήριο να συνταχθούν με τη Ν.Δ. ως βασικό κυβερνητικό πυλώνα μιας φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης που δεν θα θέσει σε διακινδύνευση τη θέση της χώρας στην Ευρώπη. Η Ν.Δ. κινήθηκε με δύο, επί της ουσίας αντικρουόμενες, στρατηγικές επιδιώξεις (κέντρο - δεξιά) ενώ, μέχρι και την Παρασκευή, οι δημοσκοπήσεις ήθελαν τις ροές από τη Ν.Δ. απευθείας προς τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι διπλάσιες αυτών της Κουμουνδούρου προς τη Συγγρού. Αλλά, όπως ειπώθηκε, το «ταμείο» θα γίνει από το βράδυ της Κυριακής. Διότι, παρά το «υπερηχογράφημα» των δημοσκοπήσεων, όπως έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης, «η κάλπη είναι γκαστρωμένη».
Σενάρια «επόμενης κυβερνητικής ημέρας» δεν υπάρχουν στο Μαξίμου, καθώς η πορεία που θα ακολουθηθεί μοιάζει προδιαγεγραμμένη, ενώ σε περίπτωση πρωτιάς της Ν.Δ. οι δυνάμει κυβερνητικοί εταίροι θα είναι τουλάχιστον δύο. Μόνον βέβαιο είναι ότι, σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση θα συγκροτηθεί το ταχύτερο και οι συζητήσεις με την τρόικα θα συνεχιστούν από εκεί που σταμάτησαν, με στόχο την άμεση συμφωνία επί της προληπτικής γραμμής πίστωσης.
Στον αντίποδα, ο ίδιος ο κ. Σαμαράς και οι στενοί περί αυτόν συνεργάτες απορρίπτουν και όποια άλλα σενάρια πυροδοτούνται, σε περίπτωση που η Ν.Δ. έλθει δεύτερο κόμμα. Στο στενό πρωθυπουργικό επιτελείο εκτιμούν ότι ένα αποτέλεσμα που θα προσεγγίζει ή ακόμη και θα υπερβαίνει αυτό του Ιουνίου 2009 συνιστά ψήφο εμπιστοσύνης για ένα κόμμα που έλαβε σκληρά μέτρα και, συνεπώς, για τον ίδιο τον κ. Σαμαρά προσωπικά.
«Ταμείο», όμως, των τελευταίων μηνών διακυβέρνησης και, κυρίως, της προεκλογικής πορείας του κόμματος, σε κάθε περίπτωση, θα γίνει. Αλλωστε, ήδη πριν ανοίξουν οι κάλπες της Κυριακής σειρά στελεχών εξέφρασαν, δημοσίως αν και κομψά, τις ενστάσεις τους για τη γραμμή του φόβου που κυριάρχησε στον δημόσιο λόγο της Ν.Δ. και του προέδρου της. Στο εσωτερικό του πρωθυπουργικού επιτελείου (Δημ. Σταμάτης, Χρ. Λαζαρίδης, Κ. Μπούρας, Γ. Μουρούτης, Στ. Παπασταύρου, Δημ. Πτωχός) εξελίχθηκε, για σημαντικό διάστημα, μία διελκυστίνδα σχετικά με το μήνυμα της Ν.Δ. ενόψει της κάλπης. Δεν ήταν λίγοι όσοι εκτιμούσαν ότι η Ν.Δ. έπρεπε να επενδύσει στην ελπίδα, έννοια που υιοθετήθηκε, τελικά, πλήρως από τον κ. Τσίπρα. Εάν κάποιος ήθελε να δει τη θετική εκδοχή της προεκλογικής καμπάνιας του κόμματος θα έπρεπε να... μπει στον κόπο να αναζητήσει το, ήπιων τόνων, βίντεο που δημιουργήθηκε για τη σελίδα του πρωθυπουργού στο Facebook.
«Οι εκλογές κερδίζονται με χρήματα ή με φόβο και ο μόνος που έχει χρήματα –τουλάχιστον στα λόγια– είναι ο ΣΥΡΙΖΑ», σημείωνε σχετικώς κορυφαίος συνεργάτης του κ. Σαμαρά. Στο Μαξίμου «διάβασαν» επίσης την αποσυσπείρωση που κατέγραφε στην τελική ευθεία προς τις κάλπες η Ν.Δ. ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης πιο μετριοπαθών τόνων, επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αρχική τους εκτίμηση υπέρ της φουλ επίθεσης προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εκφράστηκε και με μπαράζ τηλεοπτικών σποτ και ανακοινώσεων σχετικά με τα... απίθανα που έλεγαν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, καίτοι ήταν εμφανές ότι μεγάλη μερίδα πολιτών επέμενε στην αίσθηση πως, τελικά, ο κ. Τσίπρας δεν θα κάνει όσα διακηρύττει, αλλά θα προσαρμοστεί σε πιο μετριοπαθείς επιλογές.
Πέραν της τακτικής του φόβου που επικρίθηκε και δημοσίως από στελέχη όπως οι Ευ. Μεϊμαράκης, Κυρ. Μητσοτάκης και Ευ. Αντώναρος (σ.σ. σιωπηρά δε από περισσότερους), αντικείμενο συζήτησης αποτέλεσε και η επιλογή το σύνολο της εκλογικής μάχης να δοθεί από το Μαξίμου, με το κόμμα –παρά την οργανωτική επάρκεια που εμφάνισε ο κομματικός μηχανισμός– να ακολουθεί. Με επιχείρημα ότι ο κ. Σαμαράς –ακόμη κι αν τελικά καταψηφιστεί– θα καταψηφιστεί ως καταλληλότερος πρωθυπουργός, το Μαξίμου σήκωσε όλο το βάρος της εκστρατείας. Επελέγη, δηλαδή, η τακτική του Μαΐου του 2012 και όχι αυτή του Ιουνίου, όταν στο κόμμα είχε συγκροτηθεί εκλογική επιτροπή με τη συμμετοχή προβεβλημένων στελεχών που είχαν δώσει πολλές εκλογικές μάχες.
Πολλές ενστάσεις πυροδότησε και η ανάγκη της ηγετικής ομάδας να απευθυνθεί στο δεξιό ακροατήριο, είτε αναδεικνύοντας τα ζητήματα της μετανάστευσης και της θρησκείας είτε καταγγέλλοντας τον ΣΥΡΙΖΑ για «φλερτ» με τις χειρότερες ημέρες του σιδηρού παραπετάσματος. Είναι ενδεικτικό ότι σε συγκεκριμένη στιγμή στην εκστρατεία, όταν και θεωρητικώς θα έπρεπε να ανοίξει η ατζέντα της υγείας (σ.σ. προκειμένου να φανεί η επάρκεια ή μη των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ), εν τέλει αποφασίστηκε να υπογραμμιστεί η ταύτιση του κ. Σαμαρά με την Ορθοδοξία, για την οποία προφανώς ουδείς αμφέβαλλε.
Η δεξιά επιλογή εξηγείται πολιτικά και δημοσκοπικά, καθώς στόχος ήταν να προσεγγιστεί μία κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, κυρίως από τους ΑΝΕΛ και τη Χ.Α., η επιστροφή των οποίων στη «γαλάζια» κάλπη θα έδινε σημαντική δυναμική στα ποσοστά του κόμματος. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, τα βασικά «εισερχόμενα» της Ν.Δ. ήταν μάλλον από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του «μεταρρυθμιστικού κέντρου», προς τους οποίους ο κ. Σαμαράς απηύθυνε σαφές προσκλητήριο να συνταχθούν με τη Ν.Δ. ως βασικό κυβερνητικό πυλώνα μιας φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης που δεν θα θέσει σε διακινδύνευση τη θέση της χώρας στην Ευρώπη. Η Ν.Δ. κινήθηκε με δύο, επί της ουσίας αντικρουόμενες, στρατηγικές επιδιώξεις (κέντρο - δεξιά) ενώ, μέχρι και την Παρασκευή, οι δημοσκοπήσεις ήθελαν τις ροές από τη Ν.Δ. απευθείας προς τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι διπλάσιες αυτών της Κουμουνδούρου προς τη Συγγρού. Αλλά, όπως ειπώθηκε, το «ταμείο» θα γίνει από το βράδυ της Κυριακής. Διότι, παρά το «υπερηχογράφημα» των δημοσκοπήσεων, όπως έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης, «η κάλπη είναι γκαστρωμένη».
Comments