Προς τέταρτο μνημόνιο ΠΟΛΙΤΙΚΗ 12:53
Προς τέταρτο μνημόνιο
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Ελλάδα προσανατολίζεται προς ένα τέταρτο μνημόνιο. Για όσους, λογικότατα, εκπλήσσονται με αυτήν την πρόβλεψη, αλλά και για όλους τους άλλους, σας ζητώ να παρακολουθήσετε τους συλλογισμούς που ακολουθούν. Θα συμφωνήσετε, τελικά, ότι είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, η χώρα οδηγείται σε τέταρτο μνημόνιο και όχι σε οριστική έξοδο από το σκοτεινό τούνελ των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Αν η κυβέρνηση τα παρατήσει, είναι αυτονόητο ότι μια νέα πλειοψηφία θα διαπραγματευθεί ένα νέο, τέταρτο μνημόνιο.
Αν όμως η σημερινή κυβέρνηση καταλήξει σε μια λογιστική συμφωνία με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου, η συζήτηση θα μεταφερθεί στο τερέν του Ταμείου, στην Ουάσιγκτον. Στο γήπεδο του Τόμσεν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα είναι πρακτικώς ανυπεράσπιστος. Η προετοιμασία του για την τρίτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι εντελώς ανεπαρκής. Αρκεί να συγκρίνετε τη σημερινή ελληνική ομάδα με εκείνη που διαπραγματεύθηκε την πρώτη αναδιάρθρωση, που κατέληξε στο μεγάλο και πραγματικό «κούρεμα» χρέους του 2012.
Στο κέντρο της σύγκρουσης θα βρίσκεται ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Σταθεροποίησης (ESM). Ο Κλάους Ρέγκλινγκ έχει νομικό, ηθικό και λογιστικό ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η τρίτη αναδιαμόρφωση των χρεών της Ελλάδας έναντι της Ευρώπης. Ο,τι συμφωνηθεί από τους συμμετέχοντες στην ομάδα της Ουάσιγκτον και πριν επικυρωθεί από τους εκπροσώπους των ευρωκυβερνήσεων, θα πρέπει να είναι σε θέση να το δανειστεί στις ανοικτές διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Αν, για παράδειγμα, συμφωνηθεί η επέκταση του ελληνικού χρέους πέραν του έτους, για το οποίο έχει ήδη συνάψει δάνεια ο ESM, θα χρειαστεί να καλυφθεί ο νέος κίνδυνος που θα αναλάβουν τα κράτη-μέτοχοι του Οργανισμού. Το κόστος αυτού του κινδύνου θα το υποδείξουν οι αγορές κεφαλαίων, στις οποίες ο ESM θα ζητήσει τα νέα κεφάλαια που θα χρειαστεί η Ελλάδα.
Εδώ εισέρχεται το τέταρτο μνημόνιο. Η βασική ιδέα που υπάρχει στο τραπέζι είναι ότι η Ελλάδα θα «κερδίσει» σταδιακά τη δυνατότητα αναδιαμόρφωσης των ευρωπαϊκών χρεών. Είναι αλήθεια ότι πραγματικό ζήτημα αποπληρωμής χρέους η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μέχρι το 2023. Αρα, αν μέχρι το 2018 υπάρχει συμφωνία μετρήσιμων στόχων εντός του τρίτου μνημονίου, στα χρόνια μέχρι το τέλος του 2022 θα συμφωνηθούν στόχοι και τρόποι για τη σταδιακή αποτίμησή τους. Αυτό που θέλουν να επιτύχουν οι Ευρωπαίοι, ιδιαιτέρως οι Γερμανοί, είναι να εξαρτήσουν την πλήρη εφαρμογή της λύσης για το χρέος, έτσι όπως αναμένεται να συμφωνηθεί συντόμως, από τη μακρόπνοη καλή πρακτική της Ελλάδας.
Στην πορεία αυτή υπάρχουν πολλά «αγκάθια». Πότε θα κατορθώσει η Ελλάδα να δανειστεί ξανά από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου; Είναι αυτονόητο πως το τέταρτο μνημόνιο θα πρέπει να μπορεί να στηριχθεί στην επιστροφή του Δημοσίου στις αγορές και όχι, βεβαίως, σε νέα δάνεια με τις πλάτες των Ευρωπαίων.
Αν η κυβέρνηση τα παρατήσει, είναι αυτονόητο ότι μια νέα πλειοψηφία θα διαπραγματευθεί ένα νέο, τέταρτο μνημόνιο.
Αν όμως η σημερινή κυβέρνηση καταλήξει σε μια λογιστική συμφωνία με τους εκπροσώπους του κουαρτέτου, η συζήτηση θα μεταφερθεί στο τερέν του Ταμείου, στην Ουάσιγκτον. Στο γήπεδο του Τόμσεν, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα είναι πρακτικώς ανυπεράσπιστος. Η προετοιμασία του για την τρίτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι εντελώς ανεπαρκής. Αρκεί να συγκρίνετε τη σημερινή ελληνική ομάδα με εκείνη που διαπραγματεύθηκε την πρώτη αναδιάρθρωση, που κατέληξε στο μεγάλο και πραγματικό «κούρεμα» χρέους του 2012.
Στο κέντρο της σύγκρουσης θα βρίσκεται ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Σταθεροποίησης (ESM). Ο Κλάους Ρέγκλινγκ έχει νομικό, ηθικό και λογιστικό ενδιαφέρον για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η τρίτη αναδιαμόρφωση των χρεών της Ελλάδας έναντι της Ευρώπης. Ο,τι συμφωνηθεί από τους συμμετέχοντες στην ομάδα της Ουάσιγκτον και πριν επικυρωθεί από τους εκπροσώπους των ευρωκυβερνήσεων, θα πρέπει να είναι σε θέση να το δανειστεί στις ανοικτές διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Αν, για παράδειγμα, συμφωνηθεί η επέκταση του ελληνικού χρέους πέραν του έτους, για το οποίο έχει ήδη συνάψει δάνεια ο ESM, θα χρειαστεί να καλυφθεί ο νέος κίνδυνος που θα αναλάβουν τα κράτη-μέτοχοι του Οργανισμού. Το κόστος αυτού του κινδύνου θα το υποδείξουν οι αγορές κεφαλαίων, στις οποίες ο ESM θα ζητήσει τα νέα κεφάλαια που θα χρειαστεί η Ελλάδα.
Εδώ εισέρχεται το τέταρτο μνημόνιο. Η βασική ιδέα που υπάρχει στο τραπέζι είναι ότι η Ελλάδα θα «κερδίσει» σταδιακά τη δυνατότητα αναδιαμόρφωσης των ευρωπαϊκών χρεών. Είναι αλήθεια ότι πραγματικό ζήτημα αποπληρωμής χρέους η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μέχρι το 2023. Αρα, αν μέχρι το 2018 υπάρχει συμφωνία μετρήσιμων στόχων εντός του τρίτου μνημονίου, στα χρόνια μέχρι το τέλος του 2022 θα συμφωνηθούν στόχοι και τρόποι για τη σταδιακή αποτίμησή τους. Αυτό που θέλουν να επιτύχουν οι Ευρωπαίοι, ιδιαιτέρως οι Γερμανοί, είναι να εξαρτήσουν την πλήρη εφαρμογή της λύσης για το χρέος, έτσι όπως αναμένεται να συμφωνηθεί συντόμως, από τη μακρόπνοη καλή πρακτική της Ελλάδας.
Στην πορεία αυτή υπάρχουν πολλά «αγκάθια». Πότε θα κατορθώσει η Ελλάδα να δανειστεί ξανά από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου; Είναι αυτονόητο πως το τέταρτο μνημόνιο θα πρέπει να μπορεί να στηριχθεί στην επιστροφή του Δημοσίου στις αγορές και όχι, βεβαίως, σε νέα δάνεια με τις πλάτες των Ευρωπαίων.
Comments