Τα εργασιακά «εκτός νόμου»
Του Μπαμπη Παπαδημητριου                                                                       καθημερινη
Είναι λυπηρό να υπερασπίζονται άνθρωποι σοβαροί και προοδευτικοί τα συμφέροντα των ολίγων. Γιατί λίγοι είναι εκείνοι που θίγονται με τη νέα ρύθμιση των αποζημιώσεων. Η εργατική τάξη χρειάζεται μια εντελώς νέα εκπροσώπηση. Νέα αντίληψη στην υποστήριξη του χρήσιμου χρειάζεται και η πλευρά των εργοδοτών. Η κάστα των ισόβιων συνδικαλιστών στα μεγάλα συνδικάτα του δημόσιου τομέα ζει με την «ελπίδα» ότι κάποια στιγμή η παρένθεση του Μνημονίου θα κλείσει και θα γυρίσουμε στα παλιά! Εμποδίζουν με κάθε μέσο την ανοικτή διαπραγμάτευση που χρειάζονται οι εργαζόμενοι ώστε να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους στην προοπτική της Νέας Αγοράς Εργασίας.
Στην πλευρά της εργοδοσίας ισχύουν τα ίδια. Οι περισσότεροι συνδικαλιζόμενοι επιχειρηματίες είναι τόσο πλούσιοι, που αδυνατούν να νιώσουν την αγωνία για την τύχη της επιχείρησης. Τα λεφτά τους τα έβγαλαν με το ισχύον μοντέλο. Θέλουν να συνεχίσει. Πολλοί, μάλιστα, δεν θα έλεγαν όχι στη δραχμή, αρκεί να μην αλλάξει ο κατεστημένος έλεγχος της εργατικής δύναμης.
Υπάρχουν, βεβαίως, και οι σωστοί επιχειρηματίες. Που δεν έγδυσαν τις μονάδες τους, δεν έφαγαν τα θαλασσοδάνεια, δεν κέρδισαν μια καλύτερη ζωή κλέβοντας την εφορία. Δεν τα βρήκαν καθόλου εύκολα και συναντούν μεγάλες δυσκολίες να σταθούν όρθιοι. Είναι μόνοι απέναντι σε αυτούς που λυσσαλέα επιδιώκουν να κρατήσουν τα μικροσυμφέροντά τους, αγνοώντας την ανάγκη να ελευθερώσουμε την οικονομία, μέχρι να ξαναπάρει μπροστά.
Είναι αλήθεια -και γι’ αυτό δεν σταματώ να το επαναλαμβάνω- πως η αναδιοργάνωση της αγοράς εργασίας απαιτεί σοβαρή και καλά προετοιμασμένη συζήτηση. Χρειάζεται χρόνο και έμπνευση. Κυρίως, όμως, πρέπει όσοι καθίσουν στο τραπέζι να κοιτούν μπροστά και να εμπνέονται από το πώς θα βοηθήσουν τον κόσμο να βρει δουλειά.
Αποφεύγουμε, ακόμη σήμερα, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Κανείς δεν λέει ότι στο ευρώ, σε ένα περιβάλλον σκληρού νομίσματος και εντονότατου ανταγωνισμού, η χώρα θα σταθεί όρθια μόνον αν αλλάξει τον τρόπο που παράγει. Να βρει δηλαδή την κουλτούρα του παραγωγού που εργάζεται σκληρά. Να ξεπεράσει τους μεσολαβητές υπηρεσιών και διαχειριστές περιουσίας που μας επιβλήθηκαν. Να αλλάξει τα συνδικάτα που έγιναν τεράστιες γραφειοκρατικές μηχανές επιρροής. Να μη θεωρείται το δικαίωμα που κερδίζει η καλή δουλειά, «δικαίωμα» για όλους, ακόμη και για τους τεμπέληδες. Η σχέση εργασίας δεν είναι μια νομική διατύπωση. Η εργασία τυλίχτηκε στη γραφειοκρατία των συμβάσεων. Από αυτό κέρδισαν ορισμένοι και έχασαν οι πολλοί πάρα πολλά. Το ζητούμενο τώρα είναι να γράψουμε τους νέους κανόνες αποτίμησης της τίμιας δουλειάς. Υπάρχει χρόνος, αν ξεκινήσουμε αύριο το πρωί.
Πείτε μας τη γνώμη σας
Σχόλια


Πολυ σωστα επισημαινετε οτι χρειαζομαστε την κουλτουρα παραγωγου. Ποιος θα δουλεψει σκληρα για να την δημιουργησει; Η παστα μας ειναι μεταπρατικη, του γρηγορου και του υψηλου κερδους. Ετσι διακριθηκε ο Ελληνικη επιχειρηματικοτητα στους αιωνες. Ειναι εντυπωσιακη η σχετικη μονογραφια του Alexander Hamilton "Greek Industrialists" επι ενδοξου εποχης ΚΕΠΕ.
Βεβαια ομως υπαρχουν και στην πατριδα μας συγκριτικα πλεονεκτηματα, που μπορουν να αναπτυχθουν, χρειαζομαστε ομως ισχυρους φορολογικους μηχανισμους ελεγχου, μικροτερο κρατος και να μην ντρεπομαστε να λεμε οτι ειμαστε Ελληνες, δηλ, να εχουμε αυτοπεποιθηση. Θα τα κανει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ψηφο του λαου; Οψομεθα.
Σχολίασε ο/η Νικητας Σιμος | 

Η χώρα δεν μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που παράγει (ό,τι παράγει ακόμη) μέσα στο Ευρώ. Δεν τις επιτρέπεται σχεδόν τίποτα απ' όσα λέτε, που στην ουσία είναι ορθά αλλά δυστυχώς οι περιορισμοί που υπογράφαμε μας δεσμεύουν.
Πάρτε για παράδειγμα τους "μεσολαβητές υπηρεσιών και διαχειριστές περιουσίας" (sic), οι οποίοι υπαγορεύονται από τις συμφωνίες περί "κοινής εξωτερικής πολιτικής" και "κοινής οικονομικής πολιτικής", καθώς μόνο μερικά μέλη της Ένωσης (δηλαδή ο σκληρός πυρήνας) διατηρούν το δικαίωμα αυτεξούσιας δράσης σε οικονομικές σχέσεις με κράτη εκτός Ε.Ε. Τα υπόλοιπα μέλη (δηλαδή τα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη) υποχρεώνονται να ακολουθούν τις συμφωνημένες διαδικασίες, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν ιδιώτη μεσολαβητή για θέματα π.χ. επένδυσης, αγοράς, πώλησης κλπ. ΚΙ αυτού του τύπου οι μεσολαβητές δεν είναι περιπτεράκια στη γωνία.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες εδώ, αλλά κοιτάξτε κι από μόνοι σας στο EUR-Lex στους καταλόγους επισήμων εγγράφων περί κοινής πολιτικής (αγροτικής, ενδοαγορών, εξωτερικής, κλπ.)
Σχολίασε ο/η Ένας αναγνώστης | 

Θα είχε αξία να μας ενημερώσετε για το τι επικρατεί στην Βουλγαρία, μετά την απελευθέρωση της εργασίας και οι μισθοί είναι στα επίπεδα που μας λέτε. Πότε ακριβώς θα ακούσουμε για το βουλγαρικό θαύμα;
Σχολίασε ο/η Takis | 

Επικέντρωση στα ουσιώδη και πρωτεύοντα ,και ενδεχομένως αντιδημοφιλή. Αυτός είναι ο ρόλος της υπεύθυνης και τεχνικά ενημερωμένης δημοσιογραφίας.
Σχολίασε ο/η Aa | 

Μπάμπη,
Ωραία συνεχίζεις να τα λες γι αυτούς που περιγράφεις. Είναι άκρως φασιστικό όμως επειδή οι αρμόδιοι (πολιτικοί) στερούνται του απαραίτητου ανδρισμού (πολιτικού) να εφαρμόζονται ρυθμίσεις συλλήβδην. Δεν χρειαζόμαστε τεχνοκράτες για την εφαρμογή τους. Ας πτωχεύσουμε μπας και καταφέρουμε να το κάνουμε restart το μαγαζί.
Αντί να προσλαμβάνουν συμβούλους (Τράπεζες εντός και εκτός ΕΕ) να καλέσουν όλες τις εταιρείες που ειδικεύονται σε αναδιοργανώσεις και να το στήσουν από την αρχή. Θα πάρει νομίζεις περισσότερο από δυό μήνες?
Ήδη είναι σε στάση πληρωμών. ΑΠΟΦΑΣΗ θέλει όχι νόμους, μπούρδες με τον Τόμσεν και κάθε looser υπαλληλίσκο της ΕΚΤ και της ΕΕ.
Το κράξιμο το τρως γιατί προσπαθείς με την προβολή των εμμονών σου με τους συνδικαλιστές του Δημοσίου να καλύψεις τις ισοπεδωτικές αποφάσεις που επιβάλλουν "οι δανειστές". Μόνο το IMF έχει δώσει λεφτά. Οι αλληλέγγυοι ευρωπαίοι εγγυήσεις (δομημένα κάνουν).
Σχολίασε ο/η a/a | 

Το ιδανικό θα ήταν ο κάθε άνθρωπος να είναι και να νιώθει επαγγελματίας-επιχειρηματίας, ακόμη κι αν το μόνο που έχει να προσφέρει -προς το παρόν- είναι η εργατική του δύναμη. Από την ιδανική αυτή κατάσταση της μεγάλης και δύσκολης ελευθερίας το μόνο που διαθέτουμε σήμερα στην Ελλάδα είναι τα "γιαλαντζί" μπλοκάκια των δήθεν ελεύθερων επαγγελματιών, με τα οποία απλά καταστρατηγείται κυρίως η ασφαλιστική νομοθεσία. Αν είχα στη διάθεσή μου μία ευχή για να πραγματοποιηθεί, θα ευχόμουν στην Πατρίδα μας να επικρατήσει ο Ελεύθερος και Υγιής Ανταγωνισμός (αυτός για τον οποίο υποτίθεται οτι εργάζεται η σχετική Αρχή). Αν κλείσει η επιχείρηση η οποία δεν καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές, αν κλέίσει η επιχείρηση η οποία δεν καταβάλει τον ΦΠΑ τότε έχει επιτευχθεί το μείζον σε θέματα ανταγωνισμού. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες όλων των πλευρών ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ και ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ αυτό το θεμελιώδες ζήτημα και η κοινωνία μας σαν σύνολο οδηγεί τις ξένες επιχειρήσεις σε αποχώρηση
από την ελληνική αγορά και τις ντόπιες επιχειρήσεις που πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους σε μαρασμό και κλείσιμο. Αν ο εργαζόμενος κινδυνεύει να χάσει κάποιο δικαίωμα επειδή ο κακός εργοδότης δεν καταβάλλει τις εισφορές στο ΙΚΑ, τότε υπηρετείται το κοινωνικό συμφέρον και προστατεύεται και ο υγιής ανταγωνισμός. Που είναι τα εργατικά συνδικάτα να μπούν μπροστάρηδες στο ξεσκέπασμα των εισφοροκλεπτών;
Σχολίασε ο/η bronx | 

ΓΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΙ ΛΕΣ ? ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ 7ΗΜΕΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ 13 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ !!!! ΔΙΑΛΟΓΟΣ , ΑΛΛΑ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ !!!!
Σχολίασε ο/η ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ Μ | 

"Είναι λυπηρό να υπερασπίζονται άνθρωποι σοβαροί και προοδευτικοί τα συμφέροντα των ολίγων...."
Γιατί είχες κανένα πρόβλημα όταν κοβόταν ο κατώτερος μισθός.........
Σχολίασε ο/η Γιώργος | 

Δεν εχω ξαναδιαβασει πιο αντιδραστικο κειμενο
Σχολίασε ο/η βαρδιανοςk | 

"Το ζητούμενο τώρα είναι να γράψουμε τους νέους κανόνες αποτίμησης της τίμιας δουλειάς"
Ποιοί θα τους γράψουν αυτούς τους νέους κανόνες,κ.Παπαδημητρίου;Αυτοί που ψηφίζουν και αυτοί που αποδέχονται οριζόντιες μειώσεις στους μισθούς τών εργαζομένων "επειδή έτσι είπε η τρόϊκα"; (και επειδή έτσι βολεύει τους κρατικοδίαιτους επχειρηματίες;)
Σχολίασε ο/η Χατζηρακέτας | 

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc