Ο Τόπος μου .
Καταμεσίς Μεσογείου πλέει νωχελικά μέσα στο βαθύ μπλέ του Ιονίου η Κεφαλονιά
, και δυτικά-δυτικά η Παλική, που φρονώ , πως όπως λέγεται και γράφεται ,έχει σχέση μόνον με την Παλλάδα και όχι με
τον Πηλέα το γυιό του Κεφάλου. Βέβαια τούτο είναι αναπόδεικτο ,ομως τόχω διαβάσει και το
χρησιμοποιώ .Ας είναι. Το νησί ολο
ορεινό στην έκτασή του , σμίγοντας με την θάλασσα δίνει λιμανάκια, ακρογιαλιές
, όρμους , αμμουδιές και πιο μέσα κάμπους , φαράγκια, πολιτείες , χωριουδάκια ,
με το έλατtο
στολίδι στις κορφές του Αίνου του. Από
τους δορυφόρους προσφέρει ερεθίσματα για κατάκτηση..Ανάμεσα , έχεις πλούσια εναλλαγή
τοπίου , πούναι φανταστική -αλλοιώτικη σε κάθε στροφή του όποιου δρόμου πάρεις ,
μέχρι που σταματάς, θαυμάζεις φωτογραφίζεις ,αναφωνώντας ,τι θαυμαστό!τι ωραίο! Αλλού ατενίζεις
το πράσινο να σμίγει με την πέτρα , το δάσος να πέφτει στο λιμάνι, το θυμάρι να
μυρίζει στον αγέρα το σπάρτο να κοσμεί τις αγριόπετρες ,η εληά να κυριαρχεί
παντού ,ενώ η άμπελος να γεμίζει με πράσινο-κίτρινο χρώμα την φύση και η σταφυλή να κοσμεί την τράπεζαν διττώς..Μια ποικιλία
φύσης θαυμαστή . Βασίλειο , τόπος και κατοικία του πολυμήχανου Οδυσσέα (καινούργιες έρευνες- μελέτες λένε
κάτι τέτοιο ) και που νομίζω να μη διάλεγε άλλη Ιθάκη ,γιατί δεν θάβρισκε
καλίτερη από τούτη. Γεννημένος στις Αλαλκομενές ,πορεύτηκε στην ζωή καθιστώντας
τ’ όνομά του ταυτόσημο με την ανδρεία ,την εξυπνάδα ,την περιπέτεια , την αγάπη
στην γυναίκα και την Ιθάκη του. Είναι φυσικό σαν κι’είσαι σπέρμα τέτοιου τόπου
, νάχεις αισθήματα λατρείας για τη γη που όρθιος στέκεσαι πάνω της..Πρίν
δυό-τρείς μήνες, δοθείσης ευκαιρίας,πήρα για λίγη εντρύφηση βιβλία από βιτρίνες
τ’Αργοστολιού ,πούταν σχετικά με την
Ιθάκη του Ομήρου. Για μέρες απορροφήθηκα στα τεκμήρια που παρουσιάζονται μέσα
από την Οδύσσεια , στους συσχετισμούς σκέψεων ,ευθειών και τοποθεσιών, στις
απόψεις και τα συμπεράσματα των συγραφέων , που καταλήγουν με μαθηματική
ακρίβεια στην βεβαιότητα που λέει πως η Παλική είναι του Οδυσσέα η πατρίδα.
Απομένει η απόδειξη που θέλω να πιστεύω πως δεν θ’αργήσει να φανεί. Θα
είναι φανταστική και μεγαλειώδης η μεταβολή του παραμυθιού σε Ιστορία.-
επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα
Κεφαλονίτικα ανέκδοτα Συζητούν τρεις παπάδες, ένας από το Αγιο όρος, ένας από την Αθήνα και ένας Κεφαλονίτης για το πως κατανέμουν τα έσοδα των εκκλησιών τους. Λέει ο παπάς από το Αγιο όρος: «Εγώ Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα και όσα έρθουν κορώνα είναι του Θεού και τα δίνω για τις ανάγκες της εκκλησίας και όσα έρθουν γράμματα είναι δικά μου». Λέει ο Αθηναίος παπάς: «Και εγώ πετάω τα νομίσματα στον αέρα και όσα σταθούν όρθια είναι του Θεού και της εκκλησίας, όσα πέσουν στο πλάι (κορώνα ή γράμματα) είναι σαφώς δικά μου». Και στο τέλος ο Κεφαλονίτης ο παπάς: «Εγώ κύριοι συνάδελφοι κάνω το ίδιο που κάνετε και εσείς με πιο απλές διαδικασίες για να μη χάνουμε και χρόνο. Πετάω στον αέρα όλα τα νομίσματα. Όσα θέλει τα κρατάει ο Θεός και όσα πέσουν κάτω είναι δικά μου!» Είναι ένας Κερκυραίος, ένας Κεφαλλονίτης κι ένας Λευκαδίτης, που ξεμονάχιασαν, κάπου σ' ένα αραχνιασμένο, σκοτεινό υπόγειο ένα λυχνάρι, απ' αυτά τα μυστήρια με τα τζίνια. Το τρίψανε και ξεπετάχτηκε το τζίνι. «Έχετε ο
Comments