Η Ελλάδα στις 26 Μαΐου
Η Ελλάδα στις 26 Μαΐου
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η Νέα Δημοκρατία θέλει να κάνει «σταθερά βήματα μπροστά». Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να πάει τη χώρα «πρώτη φορά αριστερά». Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει στήσει ένα παραδοσιακό δίλημμα ανάμεσα στη συνέχεια και την αλλαγή. «Αν όλα πάνε καλά, μην κάνεις τίποτα», προτρέπει τους ψηφοφόρους της. Για κόμμα που θέλει να πάει αριστερά, η έμπνευση του Αλέξη Τσίπρα είναι εκπληκτικά δεξιά. Το 1980, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε απευθύνει το ίδιο ερώτημα στους τηλεθεατές του debate ανάμεσα στον ίδιο και τον Τζίμι Κάρτερ. Στα δικά του χείλη, η ερώτηση είχε την εξής μορφή: «Είστε πιο καλά από ό,τι ήσασταν πριν από τέσσερα χρόνια; Σας είναι πιο εύκολο να πάτε στα μαγαζιά και να αγοράσετε πράγματα από ό,τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια; Υπάρχει περισσότερη ή λιγότερη ανεργία στη χώρα από όση υπήρχε πριν από τέσσερα χρόνια;».
Η Ελλάδα είναι σαφώς καλύτερα από ό,τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε, η κυβέρνηση πανηγύριζε που η Ελλάδα έπαιρνε «το μεγαλύτερο δάνειο» που είχε δοθεί ποτέ, χωρίς να έχει πρόγραμμα για να αυγατίσει τα χρήματα του δανείου και να το ξεπληρώσει, θέτοντας και τα θεμέλια για μια οικονομία που δεν θα χρειάζεται «το μεγαλύτερο δάνειο». Πλέον, έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε να κάνουμε οικονομία, ότι ξέρουμε να φτιάχνουμε ταμείο και να το σεβόμαστε, και ότι μπορούμε να παίρνουμε δανεικά χωρίς να τα κρατάμε αγύριστα. Η Ελλάδα δεν είναι πια η χώρα όπου το χρήμα πάει για να πεθάνει.
«Είστε πιο καλά από ό,τι ήσασταν πριν από τέσσερα χρόνια;» ρωτούσε ο Ρέιγκαν. «Αν πάνε όλα καλά, μην κάνεις τίποτα», λένε οι Ρέιγκαν της Κουμουνδούρου – που μακάρι και να ήταν. Δεν πάνε όλα καλά. Είμαστε, όμως, πιο καλά από ό,τι ήμασταν πριν από τέσσερα χρόνια και, ακόμη πιο σημαντικό, είμαστε πιο καλά από ό,τι ήμασταν χθες. Μέρα με τη μέρα, η Ελλάδα ανακτά το κύρος και την προοπτική της. Κάθε μέρα, μία ακόμη θυσία πιάνει τόπο. Και είναι χυδαίο να ρωτάμε αν όλα πάνε καλά, όπως είναι και χυδαίο να σκεφτόμαστε τι συνέβαινε πριν από 4 ή 10 χρόνια και να μη σκεφτόμαστε τι συνέβαινε μόλις χθες. Διότι είναι σίγουρο πως όταν μιλάμε για πρόοδο δεν μιλάμε για την απομόνωση της Ελλάδας από τις αγορές και για τον ευτελισμό των οικονομικών προτάσεών της. Είναι σίγουρο πως δεν μιλάμε για την Ελλάδα που ανυπομονούσε να πάρει τη βαθμολογία της από την τρόικα, για να έχει να βγάλει τους επόμενους έξι μήνες. Μιλάμε για την Ελλάδα, που από μέρα σε μέρα έγινε η χώρα που ξαναβγήκε στις αγορές, που απέκτησε και πάλι πρόσωπο, που απέκτησε και πάλι λόγο.
Την Κυριακή, η χώρα θα αλλάξει και πάλι. Από μέρα σε μέρα. Στις 26 Μαΐου δεν θα έχει καμία σχέση με το πώς ήταν στις 25 Μαΐου. Ή θα έχουμε δείξει στους εταίρους μας και σε όλο τον κόσμο πως η πρόοδός μας είναι μια συνειδητή επιλογή και πως ανήκουμε στην πλειονότητα της Ευρώπης ή θα ανήκουμε στη μειονότητα, θύματα μιας προπαγάνδας που υποστηρίζει ότι δεν κερδίσαμε τίποτα, άρα δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.
Η Ελλάδα είναι σαφώς καλύτερα από ό,τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε, η κυβέρνηση πανηγύριζε που η Ελλάδα έπαιρνε «το μεγαλύτερο δάνειο» που είχε δοθεί ποτέ, χωρίς να έχει πρόγραμμα για να αυγατίσει τα χρήματα του δανείου και να το ξεπληρώσει, θέτοντας και τα θεμέλια για μια οικονομία που δεν θα χρειάζεται «το μεγαλύτερο δάνειο». Πλέον, έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε να κάνουμε οικονομία, ότι ξέρουμε να φτιάχνουμε ταμείο και να το σεβόμαστε, και ότι μπορούμε να παίρνουμε δανεικά χωρίς να τα κρατάμε αγύριστα. Η Ελλάδα δεν είναι πια η χώρα όπου το χρήμα πάει για να πεθάνει.
«Είστε πιο καλά από ό,τι ήσασταν πριν από τέσσερα χρόνια;» ρωτούσε ο Ρέιγκαν. «Αν πάνε όλα καλά, μην κάνεις τίποτα», λένε οι Ρέιγκαν της Κουμουνδούρου – που μακάρι και να ήταν. Δεν πάνε όλα καλά. Είμαστε, όμως, πιο καλά από ό,τι ήμασταν πριν από τέσσερα χρόνια και, ακόμη πιο σημαντικό, είμαστε πιο καλά από ό,τι ήμασταν χθες. Μέρα με τη μέρα, η Ελλάδα ανακτά το κύρος και την προοπτική της. Κάθε μέρα, μία ακόμη θυσία πιάνει τόπο. Και είναι χυδαίο να ρωτάμε αν όλα πάνε καλά, όπως είναι και χυδαίο να σκεφτόμαστε τι συνέβαινε πριν από 4 ή 10 χρόνια και να μη σκεφτόμαστε τι συνέβαινε μόλις χθες. Διότι είναι σίγουρο πως όταν μιλάμε για πρόοδο δεν μιλάμε για την απομόνωση της Ελλάδας από τις αγορές και για τον ευτελισμό των οικονομικών προτάσεών της. Είναι σίγουρο πως δεν μιλάμε για την Ελλάδα που ανυπομονούσε να πάρει τη βαθμολογία της από την τρόικα, για να έχει να βγάλει τους επόμενους έξι μήνες. Μιλάμε για την Ελλάδα, που από μέρα σε μέρα έγινε η χώρα που ξαναβγήκε στις αγορές, που απέκτησε και πάλι πρόσωπο, που απέκτησε και πάλι λόγο.
Την Κυριακή, η χώρα θα αλλάξει και πάλι. Από μέρα σε μέρα. Στις 26 Μαΐου δεν θα έχει καμία σχέση με το πώς ήταν στις 25 Μαΐου. Ή θα έχουμε δείξει στους εταίρους μας και σε όλο τον κόσμο πως η πρόοδός μας είναι μια συνειδητή επιλογή και πως ανήκουμε στην πλειονότητα της Ευρώπης ή θα ανήκουμε στη μειονότητα, θύματα μιας προπαγάνδας που υποστηρίζει ότι δεν κερδίσαμε τίποτα, άρα δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα.
* Η κ. Νίκη Τζαβέλα είναι ευρωβουλευτής και υποψήφια με το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Comments