ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ Αλέξης ΠαπαχελάςΗ καλύτερη συνταγή
Η καλύτερη συνταγή
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ο κίνδυνος είναι ορατός. Αν η χώρα μπει από σήμερα το πρωί σε μία μακρά οιονεί προεκλογική περίοδο, πολλά από όσα επιτεύχθηκαν με κόπο και πόνο θα τεθούν σε κίνδυνο. Η δημοσιονομική σταθεροποίηση, η αξιοπιστία της χώρας διεθνώς και το επενδυτικό κλίμα μπορούν εύκολα να κλονισθούν. Η πίεση θα είναι μεγάλη προς τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση προκειμένου να υπάρξει «χαλάρωση», στροφή στην οικονομική πολιτική, αλλαγή προσώπων σε θέσεις-κλειδιά. Από την άλλη, ο κ. Σαμαράς γνωρίζει πως για να φτάσει σε μια επιτυχημένη τελική διαπραγμάτευση για το χρέος δεν έχει πολλές δυνατότητες για τέτοιου τύπου «διορθωτικές» κινήσεις, εκτός από τις αυτονόητες σε ό,τι αφορά φορολογικούς παραλογισμούς. Απέναντί του, ωστόσο, θα έχει την γκρίνια των κομματικών στελεχών της Ν.Δ., αλλά και ένα ΠΑΣΟΚ που ενδέχεται να γίνει απρόβλεπτο στους όρους που θέτει και τον τρόπο που συγκυβερνά. Η πίεση μπορεί να γίνει αφόρητη.
Η καλύτερη βεβαίως συνταγή, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, είναι πριν από οιαδήποτε άλλη εξέλιξη να μεσολαβήσει το καλοκαίρι. Ο τουρισμός θα πάει πολύ καλά και θα φέρει ζεστό χρήμα στην οικονομία. Η τρόικα θα έχει... αναγκαστικές διακοπές έως το φθινόπωρο και θα περιορισθεί στην τυπική παρακολούθηση της υλοποίησης των ήδη ψηφισθέντων. Η Κεντροαριστερά θα έχει πολύ χρόνο για να βρει την άκρη, ώστε να αποφασισεί πώς θα κινηθεί ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών.
Το ρίσκο είναι ασφαλώς υψηλό. Το κράτος ήδη δεν δούλευε, τώρα είναι πιθανό οι κρατικοί υπάλληλοι να κατεβάσουν και τα μολύβια, όπως συχνά συμβαίνει όταν μυρίζουν εξελίξεις. Οι υπουργοί θα σκέφτονται την επανεκλογή τους και θα αρνούνται να ανοίξουν οιονδήποτε φάκελο έχει οσμή πολιτικού κόστους. Μπορεί, λοιπόν, το καλοκαίρι να λειτουργήσει καταπραϋντικά στους πολίτες και το πολιτικό σύστημα, μπορεί όμως και να οδηγήσει σε ένα τέλμα από το οποίο δύσκολα ξεφεύγει κανείς στην πολιτική. Ολοι πάντως οι βασικοί πολιτικοί παίκτες θα έχουν ως κύριο μέλημα την πολιτική επιβίωσή τους. Αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Σαμαράς, ο οποίος αν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η συγκυβέρνηση φτάνει σε ένα αδιέξοδο δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να προκαλέσει κάποιου είδους κρίσιμο τεστ τον Σεπτέμβριο και αν αυτό δεν ευδοκιμήσει να πάει σε εκλογές τότε.
Και δύο τελευταίες παρατηρήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με τη Θράκη: η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είχαν καταφέρει για πολλά χρόνια να χειρισθούν με αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα τα κομματικά τους παιχνίδια σε σχέση με τη μειονότητα. Προφανώς αυτήν τη φορά κάτι πήγε πολύ στραβά, γεγονός που υποδηλώνει την έλλειψη εθνικής συνεννόησης και σοβαρότητος στα στοιχειώδη. Κρίμα. Η δεύτερη: είναι ανεξήγητη η συμπεριφορά ορισμένων αστών πολιτικών, οι οποίοι σπρώχνουν τη χώρα σε περιπέτειες για λόγους που ανάγονται στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και μόνο.
Η καλύτερη βεβαίως συνταγή, όσο και αν ακούγεται παράδοξο, είναι πριν από οιαδήποτε άλλη εξέλιξη να μεσολαβήσει το καλοκαίρι. Ο τουρισμός θα πάει πολύ καλά και θα φέρει ζεστό χρήμα στην οικονομία. Η τρόικα θα έχει... αναγκαστικές διακοπές έως το φθινόπωρο και θα περιορισθεί στην τυπική παρακολούθηση της υλοποίησης των ήδη ψηφισθέντων. Η Κεντροαριστερά θα έχει πολύ χρόνο για να βρει την άκρη, ώστε να αποφασισεί πώς θα κινηθεί ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών.
Το ρίσκο είναι ασφαλώς υψηλό. Το κράτος ήδη δεν δούλευε, τώρα είναι πιθανό οι κρατικοί υπάλληλοι να κατεβάσουν και τα μολύβια, όπως συχνά συμβαίνει όταν μυρίζουν εξελίξεις. Οι υπουργοί θα σκέφτονται την επανεκλογή τους και θα αρνούνται να ανοίξουν οιονδήποτε φάκελο έχει οσμή πολιτικού κόστους. Μπορεί, λοιπόν, το καλοκαίρι να λειτουργήσει καταπραϋντικά στους πολίτες και το πολιτικό σύστημα, μπορεί όμως και να οδηγήσει σε ένα τέλμα από το οποίο δύσκολα ξεφεύγει κανείς στην πολιτική. Ολοι πάντως οι βασικοί πολιτικοί παίκτες θα έχουν ως κύριο μέλημα την πολιτική επιβίωσή τους. Αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Σαμαράς, ο οποίος αν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η συγκυβέρνηση φτάνει σε ένα αδιέξοδο δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να προκαλέσει κάποιου είδους κρίσιμο τεστ τον Σεπτέμβριο και αν αυτό δεν ευδοκιμήσει να πάει σε εκλογές τότε.
Και δύο τελευταίες παρατηρήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με τη Θράκη: η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ είχαν καταφέρει για πολλά χρόνια να χειρισθούν με αυτοσυγκράτηση και υπευθυνότητα τα κομματικά τους παιχνίδια σε σχέση με τη μειονότητα. Προφανώς αυτήν τη φορά κάτι πήγε πολύ στραβά, γεγονός που υποδηλώνει την έλλειψη εθνικής συνεννόησης και σοβαρότητος στα στοιχειώδη. Κρίμα. Η δεύτερη: είναι ανεξήγητη η συμπεριφορά ορισμένων αστών πολιτικών, οι οποίοι σπρώχνουν τη χώρα σε περιπέτειες για λόγους που ανάγονται στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και μόνο.
Comments