Η διεθνής αστάθεια μάς επηρεάζει
Η διεθνής αστάθεια μάς επηρεάζει
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ουκρανική κρίση αποτελεί ίσως προοίμιο για τον Δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο, ενώ δεν λείπουν οι αναλυτές που μιλούν για περιβάλλον ανάλογο του 1914, στις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλοι πάλι βλέπουν ως ακόμη πιο επικίνδυνο πεδίο ανάφλεξης τη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα το υπό διαμόρφωση χαλιφάτο των ακραίων σουνιτών: επαναχαράσσονται σύνορα, διεξάγονται εθνοκαθάρσεις, αναδιατάσσονται ραγδαία συμμαχίες.
Σε κάθε περίπτωση, μόλις έξι χρόνια από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, η αστάθεια έχει μεταφερθεί εν πολλοίς από τις αγορές στα κράτη και στις γεωπολιτικές ισορροπίες. Οι μεγάλοι ηττημένοι είναι οι λαοί, οι άνθρωποι, από την Ουκρανία έως τη Συρία, τη Γάζα, το Ιράκ και τη Λιβύη. Πόνος, θάνατος, προσφυγιά.
Αυτή η αστάθεια επηρεάζει άμεσα την Ευρώπη και όχι μόνον οικονομικά. Κλονίζεται καίρια όλη η μεταψυχροπολεμική ισορροπία, ήδη επισφαλής μετά την εισβολή στο Ιράκ. Η Τουρκία, φερ’ ειπείν, απειλείται σοβαρά με απόσπαση εδαφών από το αναδυόμενο κουρδικό κράτος, η ίδρυση του οποίου ενθαρρύνεται από τον διεθνή παράγοντα. Ασφαλώς η Τουρκία δεν μπορεί μόνη της να αποτρέψει αυτήν την εξέλιξη, αλλά ο θριαμβευτικά εκλεγείς πρόεδρος Ερντογάν δεν μπορεί να συνδέσει την προσωπική του κορύφωση με μια εθνική συρρίκνωση. Πολύ περισσότερο που η μακρά πρωθυπουργική του θητεία συνδέθηκε με οράματα νεοοθωμανικής ηγεμονίας επί του ισλαμικού κόσμου.
Αποξενωμένη από ισχυρές συμμαχίες και κινούμενη πάντα στην τροχιά σουλτανικών φιλοδοξιών του Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία μπορεί να μεταφέρει τις ηγεμονικές της αξιώσεις, επικαιροποιημένες, προς Δυσμάς, προς τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η κορυφωθείσα αδιαλλαξία της Αγκυρας στο Κυπριακό είναι ένα σημάδι. Φυσικά, όλα αυτά είναι υποθέσεις, αλλά η εξασθενημένη οικονομικά Ελλάδα δεν έχει περιθώριο και για διπλωματικές ή άλλες περιπέτειες. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αγρυπνούν.
Σε κάθε περίπτωση, μόλις έξι χρόνια από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, η αστάθεια έχει μεταφερθεί εν πολλοίς από τις αγορές στα κράτη και στις γεωπολιτικές ισορροπίες. Οι μεγάλοι ηττημένοι είναι οι λαοί, οι άνθρωποι, από την Ουκρανία έως τη Συρία, τη Γάζα, το Ιράκ και τη Λιβύη. Πόνος, θάνατος, προσφυγιά.
Αυτή η αστάθεια επηρεάζει άμεσα την Ευρώπη και όχι μόνον οικονομικά. Κλονίζεται καίρια όλη η μεταψυχροπολεμική ισορροπία, ήδη επισφαλής μετά την εισβολή στο Ιράκ. Η Τουρκία, φερ’ ειπείν, απειλείται σοβαρά με απόσπαση εδαφών από το αναδυόμενο κουρδικό κράτος, η ίδρυση του οποίου ενθαρρύνεται από τον διεθνή παράγοντα. Ασφαλώς η Τουρκία δεν μπορεί μόνη της να αποτρέψει αυτήν την εξέλιξη, αλλά ο θριαμβευτικά εκλεγείς πρόεδρος Ερντογάν δεν μπορεί να συνδέσει την προσωπική του κορύφωση με μια εθνική συρρίκνωση. Πολύ περισσότερο που η μακρά πρωθυπουργική του θητεία συνδέθηκε με οράματα νεοοθωμανικής ηγεμονίας επί του ισλαμικού κόσμου.
Αποξενωμένη από ισχυρές συμμαχίες και κινούμενη πάντα στην τροχιά σουλτανικών φιλοδοξιών του Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία μπορεί να μεταφέρει τις ηγεμονικές της αξιώσεις, επικαιροποιημένες, προς Δυσμάς, προς τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η κορυφωθείσα αδιαλλαξία της Αγκυρας στο Κυπριακό είναι ένα σημάδι. Φυσικά, όλα αυτά είναι υποθέσεις, αλλά η εξασθενημένη οικονομικά Ελλάδα δεν έχει περιθώριο και για διπλωματικές ή άλλες περιπέτειες. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αγρυπνούν.
Comments