Πολιτική

"Συμβολική κίνηση εξαιρετικής σημασίας"

Την απόφαση της Σουηδίας να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος επιδοκιμάζει ο Μίχαελ Λύντερς, ειδήμων σε θέματα Εγγύς Ανατολής. Μάλιστα επικρίνει τη Γερμανία και την ΕΕ για ατολμία.

Σε μια ιδιαίτερα οξυμένη φάση της αραβοϊσραηλινής διένεξης η Σουηδία προχώρησε, όπως είχε εξαγγείλει πριν από εβδομάδες ο νέος πρωθυπουργός της, στην αναγνώριση της Παλαιστίνης ως ανεξάρτητο κράτος. Το βήμα αυτό, που χαιρετίστηκε από τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς, δεν πρόκειται να επιλύσει το πρόβλημα, αλλά έχει εξαιρετικά μεγάλη συμβολική αξία.

«Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο»

Οι οικισμοί για εβραίους πληθαίνουν σαν τα μανιτάρια

Όπως επισημαίνει ο Μίχαελ Λύντερς, ειδήμων σε θέματα Εγγύς Ανατολής στο Γερμανικό Ραδιόφωνο (DLF), η εξέλιξη έχει τη δική της σημασία γιατί προστίθεται σε μια σειρά από άλλες προσπάθειες προώθησης μιας ανεξάρτητης Παλαιστίνης. Ανάμεσα σε αυτές και το ψήφισμα του βρετανικού κοινοβουλίου, το οποίο εγκρίθηκε πρόσφατα με συντριπτική πλειοψηφία και διατρανώνει ότι η Μ. Βρετανία επιθυμεί κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος και προετοιμάζεται γι' αυτό. Η μεταστροφή συνδέεται με την πεποίθηση που έχει εδραιωθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ότι δεν "πάει άλλο" αυτή η κατάσταση. Σε αυτό το σημείο ο εμπειρογνώμων παρατηρεί ότι τα τελευταία χρόνια η γερμανική κυβέρνηση έκανε ότι περνούσε από το χέρι της -μέχρι και στις Βρυξέλλες- για να εμποδίσει την αναγνώριση της Παλαιστίνης.

«Μέχρι σήμερα η παλαιστινιακή αντιπροσωπεία στο Βερολίνο δεν επιτρέπεται να φέρει τον τίτλο "πρεσβεία" από φόβο μήπως εξοργιστεί το Ισραήλ», επισημαίνει ο Λύντερς. «Η Γερμανία θα είναι και η τελευταία χώρα που θα κάνει ανάλογο βήμα. Αλλά θα πρέπει να αναρωτηθεί μήπως η εμμονή σε ένα επινόημα μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική, τη στιγμή που δεν υπάρχει ειρηνευτικός διάλογος μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Όποιος διαθέτει μάτια μπορεί να δει με πόσο γρήγορους ρυθμούς προχωρά η ισραηλινή εποικιστική πολιτική. Μόνο στην ανατολική Ιερουσαλήμ πρόκειται να χτιστούν 1200 σπίτια τους επόμενους μήνες. Διάγουμε την περίοδο με τις περισσότερες απαλλοτριώσεις από την έναρξη του πολέμου το 1967 για κατοικίες εποίκων. Υπό αυτό το πρίσμα η επίδειξη επιμονής στην ειρηνευτική διαδικασία τη στιγμή που ακόμη και οι ΗΠΑ παραδέχονται ότι δεν γίνεται, ενέχει στοιχεία ρίσκου».

«Άτολμη η Γερμανία»

"Αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο"

Ο Μίχαελ Λύντερς δικαιώνει απόλυτα τη σουηδική πλευρά, επειδή συμπλέει με τη πραγματικότητα των τελευταίων ετών και δεκαετιών, που μιλά στη δική της καθαρή γλώσσα. Και όποιος ξέρει να τη διαβάζει δεν μπορεί να πορεύεται σαν να είναι ζήτημα λίγου χρόνου η κήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Ο γερμανός ειδήμων παραπέμπει στον ισραηλινό συγγραφέα Τομ Σεγκέφ, που περιέγραψε τη στάση με τη λέξη «δειλία» απέναντι σε έναν φίλο. «Δεν τολμά να πει κανείς προς την κατεύθυνση της ισραηλινής κυβέρνησης: Φίλοι μας, με όλο το σεβασμό στην ιδιαίτερη ιστορική μας ευθύνη, αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο», υπογραμμίζει ο Λύντερς. «Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η γερμανική κυβέρνηση μόλις ενέκρινε την πώληση δύο φρεγατών που έχουν επιδοτηθεί σε μεγάλο βαθμό με χρήματα γερμανών φορολογουμένων. Είναι βέβαιο ότι αυτές οι φρεγάτες θα χρησιμοποιηθούν στον επόμενο πόλεμο στη Γάζα εναντίον του πληθυσμού. Η πολιτική αυτή προξενεί κατάπληξη».

Και οι ΗΠΑ έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Ενδεικτικό είναι ότι ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν ήταν μεγαλύτερη η οργή της κυβέρνησης Ομπάμα προς την ισραηλινή όσο τώρα. Αλλά τι δυνατότητες αντίδρασης διαθέτει η ΕΕ; «Κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα πολλοί νομπελίστες συνέστησαν στις δυτικές κυβερνήσεις να σταματήσουν την στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Υπάρχει επίσης η πρόταση να μη δίνει η ΕΕ εμπορικές διευκολύνσεις σε προϊόντα των εβραίων εποίκων που παράγουν στη Δυτική Όχθη. Υπάρχει δηλαδή μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα που μπορεί να πάρει κανείς για να παραμείνει σε διάλογο με τους φίλους Ισραηλινούς, αλλά και να στείλει τα σωστά μηνύματα».

DLF / Ειρήνη Αναστασοπούλου