Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με περιορισμό των ελευθεριών των μουσουλμάνων
Η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με περιορισμό των ελευθεριών των μουσουλμάνων
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05:00
TO BHMA - THE NEW YORK TIMES
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τον πόλεμο στην Αλ Κάιντα μετά τις επιθέσεις της 11ηςΣεπτεμβρίου 2001, οι αμερικανοί ηγέτες μετέφεραν τη μάχη στα κρησφύγετα της οργάνωσης στο Αφγανιστάν, ένα μακρινό και υπό κατάρρευση κράτος. Αλλά για τους ηγέτες της Ευρώπης, οι οποίοι θεωρούν πως βρίσκονται σε πόλεμο με το Ισλαμικό Κράτος έπειτα από τις μεγάλης κλίμακας τρομοκρατικές επιθέσεις στην επικράτειά τους, η πρόκληση είναι πιο περίπλοκη. Τα κρησφύγετα του εχθρού είναι γκετοποιημένες περιοχές του Παρισιού, των Βρυξελλών και άλλων ευρωπαϊκών πόλεων οι οποίες αποτελούν μικρά αποτυχημένα κράτη εντός των συνόρων τους.
Την ώρα που η Γαλλία και η Βρετανία ένωσαν τις δυνάμεις τους με τις ΗΠΑ για τον βομβαρδισμό στόχων του Ισλαμικού Κράτους στη Ράκα της Συρίας και άλλες περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της οργάνωσης, η Ευρώπη δυσκολεύτηκε πολύ περισσότερο για να κατανοήσει και να αντιμετωπίσει τους δικούς της πολίτες που κινητοποιήθηκαν από την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους. Πρόκειται κυρίως για μουσουλμάνους μετανάστες τρίτης γενιάς οι οποίοι ριζοσπαστικοποιήθηκαν στο εσωτερικό φτωχών κοινοτήτων που αφέθηκαν να αναπτυχθούν εκτός του πλαισίου της (εκάστοτε) εθνικής κουλτούρας.
Αυτές οι κοινότητες αποτελούν εκκολαπτήρια (τρομοκρατών), γεγονός που αποδεικνύεται από τις δύο επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι και τις βομβιστικές επιθέσεις της Τρίτης στις Βρυξέλλες.
Η επίλυση του προβλήματος, αναφέρουν πολιτικοί αναλυτές, δεν απαιτεί απλώς περισσότερη συνεργασία μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών και κοινές λίστες με ονόματα υπόπτων ή μαχητών που επιστρέφουν από τη Συρία. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει επίσης να αναπτύξουν στρατηγικές για την αντιμετώπιση της απειλής στο εσωτερικό των χωρών τους, (διευθετώντας) τα κοινωνικά προβλήματα του ρατσισμού και της ριζοσπαστικοποίησης, μαζί με το ζήτημα της ασφάλειας το οποίο εγείρει ανησυχίες όσον αφορά την επιτήρηση, τη δικαιοσύνη και τις αστικές ελευθερίες.
«Μπορείτε να βομβαρδίσετε τη Ράκα και μπορείτε να θεωρείτε πως αυτό είναι πόλεμος, αλλά δεν μπορείτε να βομβαρδίσετε το Μολενμπέκ και το Σαερμπέκ ή το Σεν Ντενί, εκτός και αν είστε προετοιμασμένοι για έναν εμφύλιο πόλεμο», είπε ο Φρανσουά Χεϊσμπούργκ, πρόεδρος του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, αναφερόμενος στις περιοχές των Βρυξελλών και του Παρισιού όπου ζουν κυρίως μουσουλμάνοι.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ και ο πρωθυπουργός του Μανουέλ Βαλς έχουν επανειλημμένα περιγράψει τη μάχη της Ευρώπης κατά του Ισλαμικού Κράτους ως πόλεμο. Ο κ. Χεϊσμπούργκ χαρακτήρισε «εξαιρετικά επικίνδυνη» την χρήση αυτής της λέξης. «Η αρχή γίνεται στη Ράκα ενώ το τέλος μπορεί να είναι ο εμφύλιος της Αλγερίας, και αυτό θα αποτελούσε την τελειωτική νίκη για το Νταές», προσδιόρισε, χρησιμοποιώντας το αραβικό ακρώνυμο («DAES») του Ισλαμικού Κράτους. «Θέλουν να διχάσουν τις κοινωνίες μας (και να τις στρέψουν) εναντίον μας».
Ο κ. Χεϊσμπούργκ υποστηρίζει πως «η συζήτηση περί πολέμου προσδίδει μεγαλοπρέπεια στο Νταές, το οποίο θέλει να παρουσιάζεται ως ένα κράτος με έναν στρατό μαχητών και μαρτύρων». Για τους εξαγριωμένους, φτωχούς και αποξενωμένους νεαρούς μουσουλμάνους στην Ευρώπη «το να θεωρούνται τα καταπιεσμένα θύματα του δυτικού αποικιοκρατισμού και να διεξάγουν τον ιερό πόλεμο κατά των λεγεώνων των σταυροφόρων», είναι ακριβώς αυτό που διαφημίζει το Ισλαμικό Κράτος.
Η Ευρώπη δεν έχει σοβαρές απαντήσεις, ιδιαίτερα καθώς το Ισλαμικό Κράτος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους φόβους της για την τρομοκρατία και τη μετανάστευση. Ο Ζιλ Κεπέλ, ένας γάλλος κοινωνιολόγος που μελέτησε το ριζοσπαστικό Ισλάμ στα μπανλιέ, τα υποβαθμισμένα προάστεια των μεγάλων πόλεων τηςε Γαλλίας, υποστήριξε πως πρόθεση του Ισλαμικού Κράτους είναι να εγείρει φόβους για τον «εσωτερικό εχθρό», να εντείνει την απόρριψη των μουσουλμάνων ευρωπαίων πολιτών και να τους ριζοσπαστικοποιήσει στις πατρίδες τους, να προκαλέσει ένα είδος εμφύλιου πολέμου μεταξύ των ευρωπαίων μουσουλμάνων και τα«κράτη των σταυροφόρων».
Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας μέσω της άρνησης της ιθαγένειας, της καταπάτησης των αστικών ελευθεριών των μουσουλμάνων ή μέσω μιας αόριστης κατάστασης έκτακτης ανάγκης «ενδέχεται να δημιουργήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες καταλήγουμε σε έναν εμφύλιο πόλεμο στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, πράγμα που ξεκάθαρα επιθυμεί το Νταές»,προειδοποίησε ο κ. Χεϊσμπούργκ
Comments