Θα αποβεί μοιραίο ένα νέο λάθος στην οικονομία
Θα αποβεί μοιραίο ένα νέο λάθος στην οικονομία
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μόνον κάποιο λάθος, τραγικό για τις επιπτώσεις που θα έχει, αλλά που είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί αυτή τη στιγμή, θα εμποδίσει την ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.
Πρόκειται, αντικειμενικά, για επιτυχία της τακτικής Τσίπρα. Εναν χρόνο μετά τις τυχοδιωκτικές «κορώνες», η οικονομία μπορεί να βρει ένα νέο σημείο εκκίνησης. Δυστυχώς, η συμφωνία δεν μπορεί να κλείσει πριν από τα τέλη Απριλίου, εφόσον πρέπει οι ξένοι εμπειρογνώμονες να «βοηθήσουν» τους συμβούλους των υπουργών να γράψουν τις διατάξεις που θα πάνε στη Βουλή. Θα έχουμε χάσει 15 μήνες. Ομως, η αξιολόγηση μπορεί, εφόσον δεν γίνουν και νέα λάθη, να βγάλει τις καταθέσεις των ανθρώπων από την παγίδα που έστησε η κυβέρνηση. Η διαδικασία θα ξεκινήσει με μεγαλύτερη χαλάρωση των διεθνών συναλλαγών. Θα ακολουθήσει η προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η ζωηρή απογοήτευση των ελάχιστων επενδυτών που είχαν ενδιαφερθεί για την Ελλάδα.
Κυρίως όμως, η κυβέρνηση προσδοκά ότι θα εισπράξει μέρος των δανείων του τρίτου μνημονίου ώστε να πληρώσει μέρος των παγωμένων οφειλών της προς την οικονομία. Στο υπ. Οικονομικών κατανοούν, επιτέλους, πόσο βαριές είναι οι ευθύνες τους για την επέλαση της νέας ύφεσης. Επιπλέον, η κυβέρνηση ελπίζει (και ορθώς) ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης, ακόμη και χωρίς την υπογραφή του ΔΝΤ, πάντως όμως με τη σύμφωνη γνώμη του, θα ιάσει τα συντριπτικά κατάγματα που επέφεραν στην εμπιστοσύνη οι αρχικές τυχοδιωκτικές επιλογές της κυβέρνησης.
Η εκτίμησή μου ότι η συμφωνία θα έρθει στηρίζεται στην πολλαπλώς διαφαινόμενη υποστήριξη που του παρέχουν οι Ευρωπαίοι. Στους διαδρόμους της Ε.Ε., η πίεση που με γαλατική εμμονή ασκείται από τον κομισάριο Μοσκοβισί, επί των τεχνοκρατών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων, αυξάνεται συνεχώς.
Η δυσάρεστη τροπή που έχει πάρει το μεταναστευτικό πρόβλημα και η διχόνοια που έφεραν οι ανόητες αντιδράσεις ορισμένων κυβερνήσεων στην Κεντρική Ευρώπη ώθησαν τα δύο μεγάλα κράτη να πάρουν τις αποφάσεις τους. Ο κίνδυνος να «σκάσει» το ελληνικό Δημόσιο πριν από το καλοκαίρι σημαίνει ότι ο μεταναστευτικός κίνδυνος θα προωθηθεί ανεξέλεγκτος προς το κέντρο της Ευρώπης. Αλλά και η εύθραυστη κατάσταση της κοινής γνώμης στη Βρετανία, ενόψει του δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου, ενισχύει την πεποίθηση των Ευρωπαίων να μη ριψοκινδυνεύσουν μια νέα αποκοτιά του κ. Τσίπρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Κουτεντάκης, γεν. γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής και άνθρωπος εμπιστοσύνης του κ. Δραγασάκη, «απείλησε» να μην πληρώσει λήγοντα ομόλογα εις χείρας της ΕΚΤ, τον Ιούνιο.
Θεωρώ πάντως απίθανο να επιτρέψει ο πρωθυπουργός παρόμοιες επαμφοτερίζουσες συμπεριφορές. Ο κ. Τσίπρας κρατά ζωηρή την ελπίδα ότι, μαζί με τη θετική αξιολόγηση, το Eurogroup της 22ας Απριλίου θα μπορούσε να ανακοινώσει την έναρξη της διαδικασίας διευθέτησης του χρέους. Εστω και σταδιακά, ακόμη και υπό την προϋπόθεση επίτευξης ελεγχόμενων στόχων, η λύση στο χρέος θα μπει στο τραπέζι. Ο κ. Σόιμπλε σημειώνει κατ’ ιδίαν πως «δεν υπάρχει τίποτε το επείγον, χρόνος υπάρχει και μια λύση θα βρεθεί». Εξάλλου, δημοσίως, παραδέχθηκε ότι η συζήτηση για το χρέος «έχει να κάνει με το πρεστίζ, όχι την ουσία».
Αυτό όμως είναι το «δώρο» που περιμένει ο Ελληνας πρωθυπουργός.
Comments