Απαραίτητη μια λύση τώρα
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣΑπαραίτητη μια λύση τώρα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σε ποια πέτρα σε ποιο χώμα
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
Πυθαγορας, «Μικρά Ασία»
Οι εγκλωβισμένοι της Ειδομένης όχι μόνο αρνούνται να την εγκαταλείψουν αλλά καθημερινά προστίθενται και άλλοι, που φεύγουν από τα κέντρα φιλοξενίας της περιοχής. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε δραματικές συνθήκες και ο Θεός να βάλει το χέρι του μην τύχει και πεθάνει κάποιος, οπότε το «μπαρούτι» θα πάρει φωτιά. Ο Γιάννης Μουζάλας δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να πεθάνουν ακόμα και παιδιά στον καταυλισμό. Ακούγεται ανατριχιαστικό, η αλήθεια όμως είναι ότι πολλοί στην Ειδομένη το φοβούνται. Αναρωτιέμαι, τι θα πει ο υπουργός εάν συμβεί ένα τέτοιο τραγικό γεγονός. Το πιο πιθανό είναι ότι θα σπεύσει να φορτώσει το κρίμα στον «λαιμό» των Ευρωπαίων που έκλεισαν τα σύνορα. Δεν θα πείσει κανέναν, όσο και αν πολλά θα μπορούσε να προσάψει κανείς στους Ευρωπαίους εταίρους για τους χειρισμούς τους, γιατί η ευθύνη για όλους αυτούς τους ανθρώπους βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης, που καλείται να διαχειριστεί την «καυτή πατάτα». Σε ελληνικό έδαφος είναι εγκλωβισμένοι οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, σ’ εμάς πέφτει το βάρος της περίθαλψης και της προστασίας τους, οι ελληνικές αρχές οφείλουν να αποτρέψουν τον θάνατο ενός παιδιού ή κάποιου μεγαλύτερου, η εικόνα της Ελλάδας θα αμαυρωθεί διεθνώς από ένα τέτοιο θλιβερό συμβάν και ας διεκδικούμε αυτάρεσκα εμείς τον ρόλο του μοναδικού καλού Σαμαρείτη στον πλανήτη.
Το ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως επίσημο καταυλισμό την Ειδομένη δεν σημαίνει καθόλου ότι δικαιούται να αφήνει αβοήθητους χιλιάδες ανθρώπους αντιμέτωπους καθημερινά με την πείνα, τις ασθένειες και τη δυστυχία. Γιατί άραγε δεν μπορούσε να εγκατασταθεί εξαρχής ένα, έστω άτυπο, κυβερνητικό κλιμάκιο στην Ειδομένη που θα αποφάσιζε και θα συντόνιζε τις πρωτοβουλίες για την εύρυθμη λειτουργία του καταυλισμού ώστε να αποφευχθεί ο απίστευτος και επικίνδυνος τραγέλαφος που επικρατεί μέχρι και σήμερα; Η κυβέρνηση έχει επιλέξει ν’ αφήσει εκεί τους πρόσφυγες μέχρις ότου εξουθενωθούν πλήρως σωματικά και ψυχικά –«άποψή μας είναι ότι αυτός ο καταυλισμός πρέπει σταδιακά να φθίνει και να εξαλειφθεί», δήλωσε ο υπουργός Υγείας– και να πειστούν (από ποιον;) να μετακομίσουν σε κάποιο από τα κέντρα φιλοξενίας στα ενδότερα. Ομως οι ίδιοι δηλώνουν πως προτιμούν να πεθάνουν στην Ειδομένη παρά να γυρίσουν πίσω. Υπερβολές για να πιέσουν την κατάσταση ή απελπισία ανθρώπων που αισθάνονται να καταρρέουν γύρω τους τα πάντα; Οι ίδιοι το γνωρίζουν καλύτερα βιώνοντας το τραγικό αδιέξοδο. Οπως και να έχει το πράγμα, αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο, είναι απάνθρωπο και μας εκθέτει ως χώρα. Οι κυβερνώντες οφείλουν να δώσουν λύση τώρα. Ο κ. Μουζάλας διαβεβαίωσε ότι «η υπόθεση της Ειδομένης θα λήξει όμορφα κι ωραία σ’ ένα μήνα». Ας το ευχηθούμε, αν και δεν το βλέπουμε, και κυρίως ας προσευχηθούμε να μην επιβεβαιωθεί μέχρι τότε η «προφητεία» του για τον θάνατο παιδιών.
να ριζώσεις τώρα πια
κι απ’ το θάνατο ακόμα
πιο πικρή είσαι προσφυγιά
Πυθαγορας, «Μικρά Ασία»
Οι εγκλωβισμένοι της Ειδομένης όχι μόνο αρνούνται να την εγκαταλείψουν αλλά καθημερινά προστίθενται και άλλοι, που φεύγουν από τα κέντρα φιλοξενίας της περιοχής. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε δραματικές συνθήκες και ο Θεός να βάλει το χέρι του μην τύχει και πεθάνει κάποιος, οπότε το «μπαρούτι» θα πάρει φωτιά. Ο Γιάννης Μουζάλας δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να πεθάνουν ακόμα και παιδιά στον καταυλισμό. Ακούγεται ανατριχιαστικό, η αλήθεια όμως είναι ότι πολλοί στην Ειδομένη το φοβούνται. Αναρωτιέμαι, τι θα πει ο υπουργός εάν συμβεί ένα τέτοιο τραγικό γεγονός. Το πιο πιθανό είναι ότι θα σπεύσει να φορτώσει το κρίμα στον «λαιμό» των Ευρωπαίων που έκλεισαν τα σύνορα. Δεν θα πείσει κανέναν, όσο και αν πολλά θα μπορούσε να προσάψει κανείς στους Ευρωπαίους εταίρους για τους χειρισμούς τους, γιατί η ευθύνη για όλους αυτούς τους ανθρώπους βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης, που καλείται να διαχειριστεί την «καυτή πατάτα». Σε ελληνικό έδαφος είναι εγκλωβισμένοι οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, σ’ εμάς πέφτει το βάρος της περίθαλψης και της προστασίας τους, οι ελληνικές αρχές οφείλουν να αποτρέψουν τον θάνατο ενός παιδιού ή κάποιου μεγαλύτερου, η εικόνα της Ελλάδας θα αμαυρωθεί διεθνώς από ένα τέτοιο θλιβερό συμβάν και ας διεκδικούμε αυτάρεσκα εμείς τον ρόλο του μοναδικού καλού Σαμαρείτη στον πλανήτη.
Το ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ως επίσημο καταυλισμό την Ειδομένη δεν σημαίνει καθόλου ότι δικαιούται να αφήνει αβοήθητους χιλιάδες ανθρώπους αντιμέτωπους καθημερινά με την πείνα, τις ασθένειες και τη δυστυχία. Γιατί άραγε δεν μπορούσε να εγκατασταθεί εξαρχής ένα, έστω άτυπο, κυβερνητικό κλιμάκιο στην Ειδομένη που θα αποφάσιζε και θα συντόνιζε τις πρωτοβουλίες για την εύρυθμη λειτουργία του καταυλισμού ώστε να αποφευχθεί ο απίστευτος και επικίνδυνος τραγέλαφος που επικρατεί μέχρι και σήμερα; Η κυβέρνηση έχει επιλέξει ν’ αφήσει εκεί τους πρόσφυγες μέχρις ότου εξουθενωθούν πλήρως σωματικά και ψυχικά –«άποψή μας είναι ότι αυτός ο καταυλισμός πρέπει σταδιακά να φθίνει και να εξαλειφθεί», δήλωσε ο υπουργός Υγείας– και να πειστούν (από ποιον;) να μετακομίσουν σε κάποιο από τα κέντρα φιλοξενίας στα ενδότερα. Ομως οι ίδιοι δηλώνουν πως προτιμούν να πεθάνουν στην Ειδομένη παρά να γυρίσουν πίσω. Υπερβολές για να πιέσουν την κατάσταση ή απελπισία ανθρώπων που αισθάνονται να καταρρέουν γύρω τους τα πάντα; Οι ίδιοι το γνωρίζουν καλύτερα βιώνοντας το τραγικό αδιέξοδο. Οπως και να έχει το πράγμα, αυτή η κατάσταση δεν πάει άλλο, είναι απάνθρωπο και μας εκθέτει ως χώρα. Οι κυβερνώντες οφείλουν να δώσουν λύση τώρα. Ο κ. Μουζάλας διαβεβαίωσε ότι «η υπόθεση της Ειδομένης θα λήξει όμορφα κι ωραία σ’ ένα μήνα». Ας το ευχηθούμε, αν και δεν το βλέπουμε, και κυρίως ας προσευχηθούμε να μην επιβεβαιωθεί μέχρι τότε η «προφητεία» του για τον θάνατο παιδιών.
Comments