Δεν μπορεί η άμυνα της χώρας να αφεθεί σε επαγγελματικό στρατό

Η πλέον κρίσιμη αλλαγή της τελευταίας δεκαετίας είναι η μείωση της θητείας. Αντιμετωπίζοντάς την ως στοιχείο του προεκλογικού αγώνα, οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών μείωσαν τη θητεία στους 12 μήνες. Είναι εφικτή η περαιτέρω μείωση; «Το ελαχιστότατο όριο δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους 12 μήνες», λέει ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ κ. Ιωαν. Βερυβάκης και εξηγεί: «Ανταποκρίνεται ακόμη και σε έναν κύκλο ημερολογιακό. Πρέπει να εκπαιδεύονται οι στρατιώτες για ένα πλήρες 12μηνο, ώστε να αντιμετωπίζουν όλες τις εποχές και τις καιρικές συνθήκες. Διαφορετικά θα πρέπει να κάνουμε διαχωρισμό σε στρατιώτες του χειμώνα ή του καλοκαιριού».

Ο γενικός διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) κ. Θάνος Ντόκος θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο. «Στην Ελλάδα», λέει στην «Κ», «είναι αντικείμενο ευρύτερης συναίνεσης, η ανάγκη ύπαρξης ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων με στόχο την αποτροπή». Ταυτόχρονα, τονίζει ο κ. Ντόκος, υπάρχει η εξής αντίφαση: «Οι Ελληνες δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερη επιθυμία προσωπικής προσφοράς». Επεξηγεί μάλιστα ότι το πολιτικό σύστημα υποκύπτει σε διαρκείς πιέσεις των γονιών για το λεγόμενο «ρουσφέτι». Σύμφωνα με τον κ. Ντόκο είναι και προβληματική η άποψη σύμφωνα με την οποία πρέπει η άμυνα της χώρας να αφεθεί σε επαγγελματικό στρατό. Δεν τη θεωρεί εφικτή τόσο για οικονομικούς όσο και για ηθικούς λόγους. «Θα αναθεωρήσουμε την άποψη ότι η εθνική άμυνα αποτελεί υποχρέωση όλων και όχι μιας τάξης επαγγελματιών “μισθοφόρων”;», αναρωτιέται ο κ. Ντόκος. Με την ευρεία χρήση του επαγγελματικού στρατού συμφωνεί και ο κ. Αρσένης. Οπως λέει, «είναι λανθασμένη και επικίνδυνη η άποψη σύμφωνα με την οποία λόγω της προχωρημένης τεχνολογίας και των επαγγελματιών οπλιτών πρέπει να πάμε σε μια σταδιακή κατάργηση της θητείας. Δεν υπάρχει περαιτέρω περιθώριο μείωσης».

Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που θεωρούν ότι η θητεία των εννέα μηνών είναι επαρκής και ιδανική. «Είναι ζήτημα πειθαρχίας», λέει σχετικά απόστρατος πρώην διευθυντής της Στρατολογίας στην «Κ». Και δικαιολογεί την άποψη λέγοντας ότι «ένας στρατεύσιμος μετά σύντομη διάρκεια παραμονής στο στράτευμα έχει ενστερνιστεί την πειθαρχία στην υπηρεσία. Εως και τους εννιά μήνες τα πράγματα είναι καλά. Στη συνέχεια αρχίζει ο στρατεύσιμος να χαλαρώνει, να δημιουργεί καταστάσεις που φέρνουν την υπηρεσία σε αμηχανία και στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα. Το βασικό είναι να γίνεται σωστή βασική και σωστή ειδική εκπαίδευση».

Comments

Popular posts from this blog

επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Macmillan and Eisenhower in 1959 tv debate-bbc