επιλογές .....κεφαλονίτικα ανέκδοτα

Σάλος από την ομολογία εν ψυχρώ εκτελέσεων Νέα δεδομένα σε σχέση με την εμπλοκή του τουρκικού στρατού στις εν ψυχρώ δολοφονίες Ελληνοκυπρίων στρατιωτών και αμάχων, κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, δημιουργεί η δημόσια ομολογία - παραδοχή του Τούρκου ηθοποιού Αττίλα Ολγκάτς, ότι ως στρατιώτης του στρατού εισβολής, σκότωσε 10 άτομα, ανάμεσά τους και έναν 19χρονο αιχμάλωτο πολέμου. Η συγκλονιστική μαρτυρία έγινε στο πλαίσιο τηλεοπτικής εκπομπής του τουρκικού καναλιού Star. Ο κ. Ολγκάτς ανέφερε ότι όταν ξεκίνησε η εισβολή το 1974 ήθελε μόνο μία ημέρα για να απολυθεί, όμως με την έναρξη των επιχειρήσεων, έφυγε από τη Μερσίνα για την Κύπρο. «Ο πρώτος που σκότωσα ήταν ένας 19χρονος αιχμάλωτος στρατιώτης. Οταν έτεινα το όπλο προς το μέρος του με έφτυσε. Τον πυροβόλησα στο μέτωπο και πέθανε. Στη συνέχεια, σκότωσα άλλους εννιά», εξομολογήθηκε ο Τούρκος ηθοποιός. Αποκάλυψε δε ότι σκότωσε κατόπιν εντολής: «Είπα στον διοικητή μας ότι εγώ είμαι καλλιτέχνης και ότι δεν μπορώ να σκοτώσω. Εδώ τελειώνει η τέχνη, εδώ αρχίζει η αληθινή ζωή, ο πόλεμος. Σου έδωσα εντολή κι εσύ θα σκοτώσεις, μου είπε». Η μαρτυρία του κ. Ολγκάτς συγκλόνισε την Κύπρο, όπου ήδη καταγράφονται οι πρώτες αντιδράσεις της Επιτροπής Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων. Μέσα από την εξομολόγηση του Τούρκου ηθοποιού καταρρίπτεται η επιχειρηματολογία του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος είχε δηλώσει το 1996 ότι οι δολοφονίες αιχμαλώτων έγιναν από παραστρατιωτικές ομάδες και δεν υπήρχε ανάμειξη του τουρκικού στρατού. Τώρα, από την Επιτροπή ζητείται να κληθεί ο Τούρκος ηθοποιός στη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων και να καταθέσει όσα γνωρίζει. Οι αποκαλύψεις του κ. Ολγκάτς προκάλεσαν αίσθηση και στην Τουρκία, όπου φιλοξενήθηκαν σε μεγάλο μέρος του Τύπου. Μάλιστα, ο αρθρογράφος της «Χουριέτ», Μεχμέτ Γιλμάζ, γράφει ότι πρόκειται για εγκλήματα πολέμου. «Αν τα λόγια αυτά δεν είναι προϊόν φαντασίας, αυτό σημαίνει ότι θα ανοίξει για τον κ. Αττίλα ο δρόμος της φυλακής», αναφέρει ο αρθρογράφος, ο οποίος προσθέτει ότι «δεν υπάρχει παραγραφή στα εγκλήματα πολέμου. Η ασφάλεια των στρατιωτών που αιχμαλωτίζονται στον πόλεμο, η απομόνωσή τους μέχρι το τέλος του πολέμου και η αποστολή τους στην πατρίδα τους όντας σώοι και αβλαβείς, είναι ανάγκη που απορρέει τόσο από τις διεθνείς συμφωνίες, όσο και από την τιμή αυτών που τους έχουν αιχμαλωτίσει».